Kind van FC Twente: ‘Mijn droom blijft spelen in de Bundesliga’

In de perskamer van De Grolsch Veste hangen drie levensgrote foto’s op een rij met jongens van de club: Peet Bijen, Jeroen van der Lely en Jelle van der Heyden. Het drietal uit de jeugdopleiding heeft een bijzonder roerige periode meegemaakt bij FC Twente vol financiële problemen, trainerswisselingen en uiteindelijk zelfs degradatie uit de Eredivisie. Inmiddels is de rug gerecht en is het met behalen van de titel in de Keuken Kampioen Divisie rechtstreekse promotie afgedwongen. Verslaggever Justus Dingemanse ging voor Voetbalzone op bezoek in Enschede en sprak met Peet Bijen.

Peet, dit is alweer je vierde seizoen in het eerste. Hoe gaat het?
“Ja inderdaad, vier seizoenen alweer. Het is allemaal vrij geleidelijk gegaan, moet ik zeggen. Ik speel gelukkig en kan daardoor veel ervaring opdoen en beter worden. In de eerste divisie is het wel even wat anders qua niveau, maar verdedigen is een ervaringsvak en ik ben in die zin zeker gegroeid. Vorig jaar gingen wat dingen mis, maar ik heb het gevoel dat ik nu een stap gezet heb. Weliswaar op een niveautje lager, maar je moet er wel staan en ik zie dat die schoonheidsfoutjes er steeds meer uitgaan. Dat is dan wel een fijn gevoel voor mezelf.”

Van wie leer je het meest?
“Nou, ik vond het erg fijn dat Wout Brama erbij kwam: een ervaren jongen die een beetje hetzelfde heeft meegemaakt als ik. Hij werd in het begin bij FC Twente ook vaak gepasseerd voor jongens van buitenaf, maar bleef vechten en heeft zichzelf in de basis geknokt. Hij heeft hier fantastische jaren gehad en is een goede voetballer, met wie ik kan praten en van wie ik kan leren. Hij leert me het spelletje beter lezen en daarnaast steek ik natuurlijk veel op van de verschillende trainers. Marino Pusic heeft ook echt het vertrouwen in mij uitgesproken; hij is een gevoelsmens die alles geeft en meeleeft met de mensen in de regio.”

(Tekst gaat verder onder video)

Hoe kijk je terug op de degradatie?
“Het was een bijzonder en raar seizoen, waarin veel samenkwam. Sinds ik prof ben, is er eigenlijk nog geen jaar geweest zonder dat er iets aan de hand was bij de club. Financiële perikelen, trainers die vertrokken en vorig jaar het vervelendste: de degradatie. Dat was misschien wel het eindresultaat van alles wat daarvoor gebeurd is. Met de promotie kan daar een streep onder en hopelijk maken we komend jaar een nieuwe stap vooruit.”

Hoe kwam die degradatie bij jou aan als jongen van de club?
“Het was gewoon een hartstikke grote klap voor iedereen. Voor mij zeker, want ik kom uit de regio en mijn familie is al een leven lang fan van deze club. Waar ik boodschappen doe, is ook iedereen voor FC Twente, dus het leefde enorm om mij heen. De vraag waar het misging, blijf ik misschien mijn hele leven wel mee lopen. Niet dat ik er nu nog slecht van slaap, maar het is wel iets dat nog regelmatig door mijn hoofd spookt. Ik heb ook wel het gevoel dat we dit jaar wat vaker geluk hadden. Het moet in het voetbal soms een beetje meezitten en vorig seizoen ging het juist iedere keer mis.”

Heb je na de degradatie overwogen te vertrekken?
“Je denkt er natuurlijk even over na, maar je moet je ook afvragen of dat het juiste moment is. Welke clubs staan er op zo'n moment in de rij en kun je je nog met goed fatsoen vertonen in de regio? Het is ook een stuk eergevoel; je wilt met promotie toch revanche nemen. Ik vond ook echt dat de mensen hier een groot feest verdienden. Even goed bij de promotie stilstaan en vervolgens met frisse moed de voorbereiding in.”

Je stond er aan het begin van het seizoen even naast, begon je hem toen te knijpen?
“Ja en nee. Enerzijds gaat het wel hard natuurlijk: van basiskracht in de Eredivisie naar op de bank in de Keuken Kampioen Divisie. Maar je weet ook dat zulke dingen gebeuren in het voetbal. Omdat je uit de eigen jeugd komt, weet je dat wanneer ze jongens van buitenaf halen, je soms wat makkelijker gepasseerd wordt. Ik heb echter geleerd dat er altijd wel wat gebeurt door schorsingen, blessures of iets anders. Het is een kwestie van elke dag scherp blijven trainen, zodat je er klaar voor bent wanneer de trainer je nodig heeft.”

Is het voetbal totaal anders in de Keuken Kampioen Divisie?
“Ja, het is meer vechtvoetbal zoals ze dat zeggen. De lange bal, de ruimtes zijn wat groter, de acties onvoorspelbaarder en het voetbal vaak wat minder verzorgd. De Eredivisie ligt mij qua voetbal wat beter. Daar kun je je spelinzicht meer gebruiken en dat is juist mijn sterke punt. Ik merkte ook dat we soms in het vechtvoetbal meegingen en dat was ook wel een van de redenen dat ons spel niet altijd even mooi was. Soms kreeg je een beetje het gevoel alsof je als prof weer bij de amateurs meedeed. Niet dat het verschil zo groot was, maar het is heel moeilijk om iedere week je eigen spel te blijven spelen. Gelukkig waren we uiteindelijk wel professioneel genoeg om de wedstrijden te winnen en dan eindig je gewoon bovenaan.”

Jullie stonden wel pas op speeldag 22 voor het eerst bovenaan...
“Klopt, de selectie was behoorlijk anders, dus we moesten aan elkaar wennen. En aan de competitie natuurlijk. Het is toch een andere ambiance in veel kleinere stadions, die vaak ook niet eens vol zitten. Gelukkig ging dat voor ons niet op, want voor De Grolsch Veste werden er zelfs meer seizoenkaarten verkocht en bij uitwedstrijden was het uitvak elke keer vol. Dat was wel iets wat hartstikke mooi was om te zien.”

(Tekst gaat verder onder video)

Wat verwacht je van FC Twente in de Eredivisie?
“Het is moeilijk te zeggen nu, maar ik denk dat we weer een stabiele middenmoter kunnen worden. In de Eredivisie wordt het ook weer leuker voor spelers die afgelopen zomer misschien zeiden: 'Ik ga niet naar die club in het oosten toe om in de Eerste Divisie te voetballen'. Dus wellicht kunnen we nu een nog betere selectie samenstellen. Deze club heeft de omvang om mee te draaien in de Eredivisie.”

Je ligt nog vast tot 2020. Wil je na al die jaren niet eens ergens anders kijken?
“Dat blijft altijd iets. Ik zit vanaf mijn elfde bij Twente, dus ik ben hier nu dertien jaar. Natuurlijk ben je dan benieuwd hoe het bij een andere club is. Maar nu we promoveren, ziet het er hier weer hartstikke goed uit en valt er voor mij nog genoeg te verbeteren. Je moet altijd wat verder vooruitdenken, maar ik weet ook nog niet wat de plannen van de club zijn, dus daar gaan we rustig over praten. Uiteindelijk blijft mijn ambitie de Bundesliga. Ik blijf daar in geloven, want als je een goed seizoen draait in de Eredivisie kun je zo weer op de kaart staan. Binnen Nederland zou ik denk ik niet zo gauw een stap maken. Ik vind FC Twente nog steeds een hele grote club, dus er zijn weinig clubs die een stap vooruit zijn.”