Kelle Roos neemt wraak: ‘Wij vinden hen irritant en zij vinden ons irritant’

De ogen van voetbalminnend Engeland zijn maandagmiddag gericht op Wembley. In een rechtstreekse confrontatie strijden Aston Villa en Derby County, de nummers vijf en zes van het afgelopen seizoen in de Championship, om promotie naar de Premier League. De finale van de play-offs staat bekend als de meest lucratieve voetbalwedstrijd ter wereld: omgerekend staat er minstens 193 miljoen euro op het spel, zo berekenden Engelse media de afgelopen weken. Voor veel betrokken spelers is de finale dan ook de grootste wedstrijd in hun carrière tot dusver. Dat geldt zeker voor Kelle Roos, de doelman van Derby County die jarenlang heeft moeten wachten om te staan waar hij nu staat. “Het is een prachtige kans om de Premier League te bereiken.”

Door Dominic Mostert

Anderhalf jaar geleden had Voetbalzone al een uitgebreid interview met Roos, maar toen zag de wereld er nog heel anders uit voor de keeper uit Rijkevoort. Op dat moment had hij in vier jaar tijd nog geen enkele competitiewedstrijd gespeeld voor Derby, en was hij al aan vijf verschillende clubs verhuurd geweest. Dit seizoen beleeft Roos echter zijn grote doorbraak. De komst van manager Frank Lampard, afgelopen zomer, bood nieuwe kansen voor de voormalig jeugdspeler van PSV, Willem II en NEC. Aanvankelijk gaf ook Lampard de voorkeur aan Scott Carson, de grote concurrent van Roos, maar vanaf januari kreeg de Nederlander het vertrouwen. Na twee sterke optredens in de FA Cup tegen Southampton bleef hij ook in de competitie onder de lat staan. Het grote succes in de play-offs is daarmee ook het succes van Roos, die erkent dat het ‘niet makkelijk’ was om een plek te veroveren.

“Scott Carson is een voormalig Engels international, die voor grote clubs heeft gespeeld”, doelt Roos met name op Liverpool. “Een ervaren jongen, die gewoon goed presteerde. En als een keeper goed presteert, maakt het niet uit wie daarachter staat. Daar wordt pas naar gekeken op het moment dat een keeper niet zo goed presteert.” Voor de 26-jarige Roos zat er dit seizoen daarom niets anders op dan zijn best te doen op de trainingen en in de bekerwedstrijden. “Ik ben hiervoor ook een paar keer verhuurd geweest en wilde laten zien dat ik ook in het eerste van Derby kon staan. Dat is nu gelukt.” Hoewel Roos in het vorige interview aangaf dat hij Carson ‘in anderhalf jaar geen fout heeft zien maken’, benadrukt hij dat voetballers ‘geen robots’ zijn. Carson kende een mindere fase, terwijl Roos zich liet zien in de bekertoernooien. Plots hadden Lampard en consorten ‘vergelijkingsmateriaal’ en veranderde de situatie.

“Ik kan wel zeggen dat ik lang genoeg heb moeten wachten, maar ik heb het geduld opgebracht om dat te doen. Ik wist dat mijn kans ooit zou komen. Ik had heel sterk het gevoel dat het dit jaar zou zijn”, blikt hij terug. “De manager heeft gezien dat ik op een heel hoog niveau constant heb gepresteerd. Ik denk dat hij gecharmeerd was van mij als keeper en daar ben ik hartstikke blij mee.” Wat de basisplaats van Roos nog opvallender maakt, is dat Lampard in het verleden samen met Carson voor het Engels elftal speelde. Ze stonden driemaal samen op het veld in het shirt van the Three Lions. Roos was daarvan op de hoogte toen Lampard in de zomer van 2018 zijn trainersloopbaan uitgerekend bij Derby begon. Maar er was ook voldoende reden tot optimisme. “Toen Lampard bij Derby County kwam, wist ik dat zijn speelstijl mij heel goed zou liggen. Lampard is een voetballend ingestelde manager”, legt Roos uit.

Zijn basisplek heeft Roos uiteindelijk te danken aan het feit dat hij ‘goed was op het moment dat het nodig was’, zo stelt de geboren Noord-Brabander. “Ik denk dat ik de manager daar ook een beetje mee heb verrast. Dat is iets moois, want ik denk niet dat Lampard van tevoren had bedacht dat die Kelle Roos aan het einde van het seizoen zijn eerste keeper zou worden”, lacht hij. “Het is fantastisch om met zo'n grote oud-speler te werken. In Engeland is hij natuurlijk een legend. Je merkt dat hij voor hete vuren heeft gestaan en dat hij een topsportmentaliteit heeft. Ik denk dat we het daarom goed met elkaar kunnen vinden. Ik denk dat hij die gretigheid ook in mij ziet.”

“Wanneer je merkt dat Lampard een grote voetballer is geweest? Als we in het openbaar verschijnen met het voetbalteam. Dan komt iedereen natuurlijk naar hem toe, haha. Het trainersvak is anders dan het voetballersvak, maar je merkt dat hij in zijn loopbaan met grote trainers heeft samengewerkt en daar veel van heeft opgestoken. Hij laat zichzelf niet gauw onder druk zetten en hij schuwt druk van buitenaf ook niet. Hij heeft zijn hele leven al onder druk gestaan.” Sommige trainers kruipen graag in de underdogrol, zo geeft Roos aan, maar Lampard probeert de druk op zijn spelers juist op te voeren. “Hij is niet iemand die zegt: ‘Jongens, gewoon lekker voetballen en de drie punten komen wel.’ Hij zet er juist extra druk op en dat werkt goed, denk ik.“

Op 15 mei gingen beelden van een uitbundige Lampard en zijn spelers heel Engeland over, nadat Derby ten koste van Leeds United de finale van de play-offs had bereikt. Na een 0-1 nederlaag in eigen huis won Derby verrassend met 2-4 van Leeds. In de kleedkamer zongen de spelers én de trainer ‘Stop Crying Frank Lampard’, een tekst die voortkomt uit de veelbesproken spygate-affaire bij Leeds. In het reguliere seizoen stuurde Leeds-trainer Marcelo Bielsa een van zijn assistenten naar het trainingscomplex van Derby om de ploeg te 'bespioneren' in de aanloop naar een onderlinge competitiewedstrijd. Lampard noemde het gedrag 'onethisch', waarna supporters van Leeds zich lieten inspireren door het nummer Stop Crying Your Heart Out van Oasis en Lampard spottend toezongen. In de kleedkamer maakte Derby het nummer zich eigen.

“Dat was een fantastisch moment om mee te maken met het team”, vertelt Roos. “Het is bijna niet uit te leggen hoe het voelt om in zo'n winnend team te zitten, tenzij je er zelf ook in zit.” De zege voelde voor Roos niet als wraak voor spygate. “Het voelde meer als wraak omdat onze spelersgroep en hun spelersgroep elkaar gewoon niet zo goed liggen. Er waren onderling wel wat vuurtjes, om het zo te zeggen. Niets spraakmakends, maar wij vinden hen irritant en zij vinden ons irritant. Toen zij op bezoek bij ons wonnen, stonden ze met allerlei spelers die niet eens in de selectie zaten in hun normale kleding te juichen op ons veld. Toen dachten wij: wacht even, dit is ons huis. Maar een paar dagen later hebben wij van hun huis ons huis gemaakt.”

Ondertussen wordt Lampard in verband gebracht met het trainerschap van zijn grote liefde Chelsea, terwijl ook de toekomst van Roos nog ongewis is. De doelman onderhandelt al sinds het najaar van 2018 over een verlenging van zijn aflopende contract, maar beide partijen zijn er nog niet uitgekomen. Hoewel de gesprekken goed verlopen, is ook een transfer een optie. “Er is interesse uit de Championship, de Premier League, Duitsland, Nederland... Niet alles is even concreet, maar is er wel serieuze interesse uit elke hoek.” Roos kijkt kritisch naar elk aanbod van geïnteresseerde clubs. Zijn voornaamste wens is dat hij volgend seizoen niet op de bank hoeft te zitten, en bij Derby lijkt hij nu verzekerd van een basisplaats. Hij hoopt dat de gesprekken tot een nieuw contract zullen leiden, al weigerde hij eerder dit seizoen een aanbod van de club om te verlengen.

“Zeven à acht maanden geleden heb ik aangegeven dat ik geen interesse had om mijn contract te verlengen, omdat ik geen salaris kon bedenken waarvoor ik tweede keeper zou willen zijn. Dat begreep de club volkomen. Ik heb er toen bij gezegd dat ik dacht dat er een moment zou komen waarop ik eerste doelman zou zijn, en dat de wereld er dan heel anders zou uitzien. ‘Dat denken wij ook’, zeiden ze toen. ‘Maar op dit moment weten we dat nog niet.’ Het is nu natuurlijk uitgekomen, dus gaat het over een totaal ander plaatje”, weet Roos, die echter nog altijd ‘het salaris van een tweede keeper’ ontvangt. Hoewel hij het 'niet zo'n interessant onderwerp' vindt om het over te hebben, stelt de doelman dat het salaris weergeeft wat een club met een speler van plan is.

“Je kunt niet zeggen dat je enorm veel vertrouwen hebt in je tweede keeper, en hem vervolgens de helft betalen van wat de eerste keeper verdient. In die zin is het salaris voor mij belangrijk, omdat ik wil weten dat de club de intentie heeft om mij te laten spelen. Maar verder is het voor mij geen doorslaggevende factor. Als ik meer geld had willen verdienen, zou ik nu als transfervrije speler op vakantie gaan. Dan zou de kans er dik in zitten dat een club voorbijkomt die meer wil betalen dan Derby. Maar ik wil bij Derby blijven, ik ga niet naar de eerste de beste club die mij meer geld biedt. Mijn doel is om volgend jaar gewoon te spelen, met een salaris dat daarbij hoort.”

Tot slot weer terug naar het sportieve aspect. Met Derby verbleef Roos onlangs in Portugal voor een vijfdaags trainingskamp, om zich optimaal te kunnen voorbereiden op de finale. “Dat was wel even lekker, ook omdat er veel komt kijken bij zo'n finale als je in Engeland bent. We konden nu rustig bonden en trainen met het team”, vertelt hij. “Als topsporter is het mijn droom om in de Premier League te spelen. Je weet wat voor financieel plaatje daaraan hangt voor de club, maar als speler is het vooral belangrijk om je wedstrijden op het allerhoogste niveau te kunnen spelen. De Premier League is de beste competitie ter wereld. Dat prijskaartje van tweehonderd miljoen euro is iets voor de club, maar ik denk niet dat dat heel sterk leeft bij de spelers. Wij richten ons op de wedstrijd. Het wordt een leuke finale. Wij gaan winnen. Met hoeveel? Iets tegen nul.”