voetbalzone

‘Joël was helemaal van de kaart, in tranen, helemaal in zijn eigen wereld’

Tim Siekman30 apr 2019, 13:09
Laatst bijgewerkt: 30 apr 2019, 13:09
Advertentie

Joël Veltman maakt weer minuten voor Ajax, nadat de verdediger een lange revalidatietraject achter zich heeft gelaten. In april 2018 scheurde Veltman tijdens het duel met VVV-Venlo zijn kruisband af, waarna een periode vol twijfels volgde, zegt Naomi Veltman. De vrouw van de verdediger zegt in gesprek met VICE Sports dat zij eerst dacht dat de blessure meeviel.

“Ik moet eerlijk zeggen: eerst dacht ik dat er niet zoveel aan de hand was. Joël lag op het veld van de ArenA en schreeuwde, maar voetballers schreeuwen wel vaker van de pijn. Daarna kunnen ze meestal weer gewoon voetballen”, aldus Naomi Veltman, die naar het kantoor van de dokter van de Amsterdammers werd gebracht om te zien hoe ernstig de kwetsuur was.

“Daar lag Joël. Nou, die was helemaal van de kaart. In tranen, helemaal in zijn eigen wereld. Joël en ik zijn nu zes jaar samen, en zo had ik hem nog nooit gezien. Hij huilt nooit. Toen begon ik me pas echt zorgen te maken, want Joël weet wat hij voelt in zijn knie. Hij was zo van slag, ik kon niet eens met hem praten. Niks kwam binnen.”

Het gezin verhuisde naar Zeist, zodat Veltman gemakkelijker kon revalideren. Bij het uitduel met Real Madrid (1-4) was Naomi trots dat haar man weer in actie kon komen in de Champions League. “Joël begon warm te lopen in de tweede helft. In het stadion zat ik tussen de andere familieleden van spelers, en iedereen om me heen leefde met Joël mee. Ik brak gewoon. Ik was zo hard aan het huilen van trots.”

Na de confrontatie met Real volgden ook de duels met Juventus in de kwartfinale van het miljardenbal. Vooral tijdens de return in Turijn was Naomi, samen met de andere spelersvrouwen, zenuwachtig. Ze zagen Ajax in de eerste twintig minuten worstelen. “Maar toen veranderde er ineens iets, en kreeg Ajax heel veel kansen. En Joël, hij was echt een fucking baas. Zo trots was ik. Hij stond gewoon zijn mannetje en was superscherp. Alle jongens waren bazen, tuurlijk, maar dat hij daar zo stond..."