‘In Rusland werd ik best groot en kwamen er scouts van Man United voor mij’

Aras Özbiliz maakte in 2016 met hoge verwachtingen de overstap van Spartak Moskou naar Besiktas, maar zijn avontuur bij de Turkse grootmacht verloopt niet zoals gehoopt. De voormalig Ajacied wordt dit seizoen door de Zwarte Adelaars uitgeleend aan Willem II en dat is na Rayo Vallecano en Sheriff Tiraspol al de derde club waar hij op tijdelijke basis gestald wordt. Özbiliz lijkt weinig hoopt te koesteren dat hier in de toekomst verandering in zal komen.

“Toen ik mijn contract had ondertekend bleek dat de voorzitter mij had gekocht. De trainer kende mij niet en gaf mij nooit een echte kans. Dat heb ik met hem besproken en hij vond andere aanvallers beter. Dan ben je snel uitgesproken”, legt hij uit in gesprek met ELF Voetbal. “Die trainer zit er nog steeds en ik heb nog een contract voor twee jaar. We moesten dus opnieuw een oplossing vinden en zo ben ik bij Willem II bezig aan mijn derde huurperiode. Ik wil hier investeren in mezelf.”

Özbiliz maakte tussen 2010 en 2012 deel uit van de hoofdmacht van Ajax en vertrok daarna naar Kuban Krasnodar. Hier verdiende hij in 2013 een transfer naar topclub Spartak Moskou en de Armeens international beleefde hier een aantal goede seizoenen: “Ik werd best groot in Rusland en er kwamen nog scouts van Manchester United voor mij, maar helaas kon ik door een zware knieblessure niet langer schitteren. Ik heb lang moeten revalideren en toen ik weer fit was, moest ik de club verlaten.”

Grootverdiener Özbiliz werd door het in financiële problemen verkerende Spartak vervolgens aan Besiktas verkocht. Ondanks het blessureleed en het wat abrupte vertrek denkt hij nog altijd met veel plezier terug aan zijn tijd in Rusland, die hij beschrijft als de beste periode in zijn loopbaan: “Het leven daar was ook een groot avontuur. Toen ik er net kwam was het echt een cultuurshock. De tolk bij Krasnodar werd mijn beste vriend. Ik noemde hem Mister Google. Nu spreek ik vrij goed Russisch, maar in het begin zat ik in restaurants dierengeluiden te maken als ik uitlegde wat ik wilde eten. Wanneer ik kip wilde zei ik tok-tok en wapperde met mijn armen, haha. Die obers keken dan alsof ik iets te veel wodka op had.”