‘In Nederland verwachtte iedereen dat Feyenoord wel even van ons zou winnen’

Nederlandse profvoetballers zijn in alle uithoeken van de wereld te vinden, van de spotlights van de grote Europese competities tot de meer avontuurlijke dienstverbanden op andere continenten. In de rubriek Over de Grens spreekt Voetbalzone wekelijks met een speler die buiten de landsgrenzen actief is. Met deze keer aandacht voor Achraf El Mahdioui, die tijdens de winterse transferwindow een transfer van Wisla Krakau naar Saudi-Arabië maakte.

Door Jordi Tomasowa

Als Voetbalzone El Mahdioui aan de lijn krijgt, zit hij in een hotel in Buraydah, dat zo’n 330 kilometer ten noordwesten van de hoofdstad Riyad ligt. “Je zit midden in de woestijn, dus er ligt zeker langs de wegen heel veel zand, maar zodra je richting het centrum gaat, dan zie je ook hele mooie restaurants en plekken waar je gewoon een bakje koffie kunt drinken of wat kunt eten”, geeft El Mahdioui aan. “Ik ben bijvoorbeeld gisteren ergens wat gaan eten, dat was gewoon echt een heel goed restaurant, echt Europees ingericht.” Na het verkrijgen van zijn visum, vloog de 25-jarige middenvelder eind januari naar Saudi-Arabië om zich te voegen bij de selectie van Al-Taawon.

Het luxueuze hotel wordt binnen enkele dagen ingeruild voor een eigen appartement. Waar El Mahdioui niet ontkent dat zijn nieuwe avontuur bij Al-Taawon financieel aantrekkelijk is, beseft hij ook dat spelen in Saudi-Arabië niet hetzelfde is als op het hoogste niveau actief zijn in Europa. “Als je naar zo’n land gaat, weet je dat je je sportieve carrière op het spel zet”, zegt El Mahdioui. “Je weet dat de kans kleiner wordt om nog echt in een van de topcompetities te voetballen.” Voor mij was het vrij simpel. Het was gewoon een heel aantrekkelijk aanbod dat ze mij deden. Ik ben zelf moslim en dat maakte de keuze voor mij persoonlijk extra makkelijk. Ik vind het heel mooi om in Saudi-Arabië te leven en te wonen, dat leek me altijd al mooi.”

In zijn jeugdjaren had El Mahdioui echter een andere droom. Als geboren Amsterdammer speelde hij voor de amateurclubs OSC, DWS en Zeeburgia, alvorens hij op zeventienjarige leeftijd in de jeugdopleiding van Ajax terechtkwam. “We speelden met Zeeburgia een oefenwedstrijd tegen RKAV Volendam”, herinnert El Mahdioui zich. “Wim Jonk stond toevallig aan de zijlijn te kijken en hij vond mij denk ik wel een goede speler. Ajax heeft mij toen uitgenodigd voor een trainingsstage en daarna ben ik aangenomen. De middenvelder werd al snel doorgeschoven naar de Onder 19 en speelde in zijn laatste seizoen voor de Amsterdammers 23 wedstrijden in Jong Ajax.

“Ik was sowieso trots dat ik in het Ajax-shirt mocht spelen”, vertelt El Mahdioui. “Dat was een hele mooie periode. Ik heb er heel veel geleerd en me zowel als mens en als voetballer ontwikkeld. Ik ben kampioen geworden met de Onder 19, heb er ook zeker met veel goede voetballers samengespeeld.” Het succesvolle jeugdelftal waar El Mahdioui deel van uitmaakte, bestond onder anderen uit Anwar El Ghazi, Jaïro Riedewald, Donny van de Beek, Abdelhak Nouri, Vaclav Cerny en Carel Eiting. “Bij Jong Ajax had ik niet met die jongens te maken, toen moest ik met andere spelers de concurrentiestrijd aangaan. De trainer (Jaap Stam, red.) koos op een gegeven moment voor anderen, dus dat heb je dan te accepteren.”

El Mahdioui wilde op zijn leeftijd vooral speelminuten maken en koos voor een transfervrij vertrek naar ADO Den Haag, waar hij te maken kreeg met Zeljko Petrovic “Ik heb met hem gesproken voordat ik bij ADO arriveerde en hij gaf aan dat hij me geleidelijk wilde brengen. Op een gegeven moment kwam ik meer aan spelen toe. Dat ging oké, alleen als team vielen de resultaten tegen. Op een gegeven moment speelden we degradatievoetbal, werd Petrovic ontslagen en Alfons Groenendijk als zijn opvolger aangesteld. Vanaf dat moment was het eigenlijk een uitzichtloze situatie.”

Een vertrek naar Het Slowaakse AS Trencin bood in de zomer van 2017 uitkomst. “Tscheu La Ling is de eigenaar van AS Trencin. Hij benaderde mijn zaakwaarnemer en zo is het balletje gaan rollen”, laat El Mahdioui weten. “Binnen een week zat ik in Slowakije. In het begin was het best wel wennen, want als jonge jongen de stap naar het buitenland maken is niet makkelijk. Naarmate de tijd vorderde ging het prima en mijn prestaties op het veld waren ook goed, waardoor het voor mij steeds makkelijker werd om in het buitenland te zitten. Wanneer ben je daaraan toe? Ook al was ik vijf of zes jaar ouder geweest, had ik er nog steeds moeite mee gehad. Je bent een bepaalde levensstijl en omgeving gewend, dus het is even schakelen.”

Voor de goedlachse middenvelder hielp het dat er bij AS Trencin met Desley Ubbink, Rodney Klooster en Rangelo Janga al enkele Nederlanders in de selectie rondliepen. “Ook daar heb ik gewoon stappen kunnen maken, alleen ben ik daar voor mijn gevoel iets te lang gebleven. Ik heb ook te maken gehad met een kruisbandblessure waardoor ik een jaar uit de roulatie lag. Voordat ik kwam werd AS Trencin vaak kampioen en verkochten ze jaarlijks veel spelers aan buitenlandse clubs. Met dat in het achterhoofd ging ik ook naar Slowakije. Ik wilde vlammen om vervolgens een mooie stap te maken. Helaas is dat toen niet gebeurd, maar ondanks dat heb ik er een mooie tijd gehad.”

Wanneer El Mahdioui gevraagd wordt naar een van zijn absolute hoogtepunten in het buitenland, hoeft hij niet lang na te denken. “Die wedstrijd tegen Feyenoord was echt de mooiste wedstrijd in mijn tijd bij AS Trencin”, doelt hij op de heenwedstrijd in de derde voorronde van de Europa League in het seizoen 2018/19. In Nederland verwachtte iedereen dat Feyenoord wel effe van ons zou winnen. Daardoor waren wij gemotiveerder dan ooit en wonnen we met overtuigende cijfers (4-0, red.).

Hersteld van zijn blessure was El Mahdioui bij AS Trencin opnieuw verzekerd van een vaste basisplaats, maar een contractverlenging bij de Slowaakse club zag hij na vier seizoenen niet zitten. “Er was een aanbod om nog een seizoen te blijven, alleen voor mijn gevoel was vier jaar al te lang. Verlengen was voor mij dan ook geen optie.” Door zijn transfervrije status en opgedane ervaring in Slowakije, was er de mogelijkheid om rustig achterover te leunen en te kijken welke clubs zich zouden melden, maar in plaats daarvan viel zijn keuze al vrij snel op Wisla Krakau.

“Zij wilden me eigenlijk vorig jaar in de winterstop al halen, alleen Trencin zag het niet zitten om mij destijds te laten gaan”, verklaart El Mahdioui. “Wisla Krakau liet duidelijk merken dat ze me graag wilden hebben. Dat werd zowel duidelijk in het aangeboden contract als in de gesprekken die we gevoerd hebben. Voor mij was het een makkelijke keuze om direct naar het seizoen voor hen te kiezen. Het is een hele mooie club en Krakau is ook een prachtige stad. Er komen in de zomer veel toeristen, je ziet er veel Nederlandse kentekens. Je hebt er restaurants waar je lekker kunt eten en veel mooie plekken om te bezoeken, dus ik heb er zeker een leuke tijd gehad.”

El Mahdioui draaide afgelopen zomer de volledige voorbereiding bij Wisla Krakau mee, groeide direct uit tot een belangrijke basiskracht en miste nauwelijks een wedstrijd. “Ik heb vanaf het begin te maken gehad met Adrian Gula, een trainer die het echt in mij zag zitten en mij het nodige vertrouwen gaf.” Zijn goede spel leverde hem vorige maand een fraaie transfer naar Saudi-Arabië op, hetgeen ook voor El Mahdioui zelf vrij onverwachts kwam. “Ik had er eigenlijk totaal geen rekening mee gehouden. Ik was vooral de laatste wedstrijden voor de winterstop goed bezig en had het gevoel dat als ik op die voet door zou gaan er in de zomer wellicht iets moois zou komen. Toen belde echter mijn zaakwaarnemer dat Al-Taawon geïnteresseerd was en bereid was om ver voor mij te gaan.”

De dertienvoudig kampioen van Polen nam exact een maand geleden met pijn in het hart afscheid van El Mahdioui. “Het is nooit gemakkelijk voor de club om een belangrijke speler te laten vertrekken”, zei sportief directeur Tomasz Pasieczny op de officiële clubsite van de Wisla Krakau “We weten allemaal hoe goed Achraf is en we willen graag dat hij zo lang mogelijk voor ons blijft spelen, maar soms zijn er aanbiedingen die niet afgeslagen kunnen worden. Het vertrek van Achraf is de grootste transfer van Wisla sinds de verkoop van Marcelo, het is ook een geweldige kans voor de speler zelf, die we hem niet konden ontnemen.”

Marcelo, inmiddels uitkomend voor Girondins de Bordeaux, maakte in 2010 voor naar verluidt 2,5 miljoen euro de overstap van Wisla Krakau naar PSV. “Bij mijn transfer is inderdaad een soortgelijk bedrag gemoeid als bij Marcelo die naar PSV ging”, beaamt El Mahdioui, die daardoor niet per se extra druk voelt. Wel weet hij dat hij in Saudi-Arabië gelijk zal moeten presteren. “Ik ben voor de basis gehaald. Ik moet er gewoon direct staan in principe en heb dus geen tijd om te acclimatiseren.” Voordat de transfer van El-Mahdioui naar Al-Taawon rondkwam, voerde hij al een kennismakingsgesprek met zijn Portugese trainer José Gomes. “Hij heeft aangegeven hoe hij wil gaan voetballen. Dat is een beetje de manier hoe ik altijd gewend ben geweest. Veel balbezit etcetera. Dat voelde ook meteen goed.”

“De hele technische staf is Portugees, dus zij spreken bijna allemaal Engels en er is een vertaler op de club aanwezig die zowel Portugees als Arabisch en Engels kan”, vervolgt El Mahdioui. “Er wordt vooral Engels gesproken, alleen de spelers onderling praten veel Arabisch. Er zijn een stuk of vijf jongens die ook uit het buitenland komen waarmee ik wel gewoon Engels spreek. Ik ben zeker goed opgevangen door mijn ploeggenoten. Ook de mensen op de club zijn heel aardig en vriendelijk, ze willen je heel graag helpen, dus dat maakt het een stuk makkelijker.”

Saudi-Arabië staat bekend om de enorm hoge temperaturen, met name in de zomermaanden. El Mahdioui weet wat hem straks te wachten staat, maar heeft het met zijn ploeggenoten nog niet uitgebreid gehad over de hitte in het land. “Het is hier nu nog niet zo warm, vrij fris zelfs, dus ik moet gewoon met een jasje naar buiten.” De middenvelder heeft verschillende doelen voor het huidige seizoen bij Al-Taawon voor zichzelf gesteld, maar durft ook al verder vooruit te kijken. “In eerste instantie wil ik een basisplek veroveren en veel minuten maken, daarna hoop ik een stap hogerop te maken naar een van de topclubs in Saudi-Arabië.” Of hij zichzelf ooit nog eens terug ziet keren naar Nederland? “Voorlopig niet, maar zeg nooit nooit. Dat durf ik nu niet te zeggen. De voetballerij is ook onvoorspelbaar. Ik had nooit verwacht dat ik na een half jaar Wisla Krakau naar Saudi-Arabië zou gaan en bij ADO Den Haag had ik ook niet gedacht dat ik het jaar erna in Slowakije zou voetballen.”