‘In Nederland heb je Jong PSV en Jong Ajax: hier is dat eigenlijk hetzelfde’

MATOSINHOS - Hij speelde van zijn elfde tot zijn zestiende in de jeugdopleiding van Ajax, maar een ingrijpende beslissing van de club betekende het einde van Deabeas Owusu-Sekyere bij de Amsterdammers. Het was echter niet het einde van de carrière voor de aanvaller. Voetbalzone sprak met de achttienjarige Nederlander met Ghanese roots, die via de Onder-19 van tweedeklasser Leixões een volgende stap hoopt te zetten naar het allerhoogste podium: de Champions League.

Door Martijn Slot

Hoe is jou het eerste half jaar in Portugal bevallen?
“Het was natuurlijk wennen, want ik ben naar een land verhuisd zonder mijn ouders en familie. En het eerste half jaar heb ik ook niet gespeeld, want mijn papieren waren niet in orde, er moest nog veel geregeld worden bij de FIFA. Ik speel pas sinds een maand. Natuurlijk was het lastig, maar je weet waarvoor je het doet. Ik wist dat ik in januari mocht spelen en dus had ik geduld. Als de kans er dan komt dat je mag spelen, dan moet je het gelijk laten zien. Ik spreek nu ook een beetje de taal, ik kan me verstaanbaar maken.”

Wat was het probleem met het papierwerk?
“Ik zou in de zomer eigenlijk naar een andere club gaan, Sporting Braga, maar dat ging niet door. Daardoor ben ik laat aangesloten bij de club waar ik nu zit. Het was nog maar een week dat de transfermarkt open was en het kon niet allemaal zo snel geregeld worden. Ik ben ook gewisseld van zaakwaarnemer en het ging allemaal dus niet zo makkelijk.”

“Waarom Braga niet is doorgegaan is een lang en vervelend verhaal. Ik heb daar een stageperiode afgewerkt, het was een succes en toen hebben ze mij een contract aangeboden. Ik ging in de vakantie terug naar Nederland en op de dag dat ik weer terug moest om aan het seizoen te beginnen, verloor ik mijn paspoort. Op dat moment kon ik niet meer vliegen en daardoor ontstond er vertraging. Toen vertelde de club dat ze een andere speler hadden gehaald en dat ik een andere club moest zoeken. Ik was teleurgesteld, maar die dingen gebeuren nou eenmaal en ik kan hiervan alleen maar leren.”

Hoe is Leixões vervolgens bij jou terechtgekomen?
“Mijn Portugese zaakwaarnemer is direct op zoek gegaan naar een nieuwe club voor mij. Leixões zit bij de Onder-19 in dezelfde competitie als de grote teams: Benfica, Sporting Portugal, Braga. Ik merk nu geen verschil met als ik naar Braga was gegaan, maar Braga blijft een grote naam, met grotere spelers en een grote historie.”

Wat zijn de afspraken die er gemaakt zijn met de club?
“De club heeft vertrouwen in mij en ze geven mij een goed gevoel. Op dit moment heb ik een jeugdcontract en ik weet niet wat er na dit seizoen gaat gebeuren, of ik bij Leixões voetbal en of mijn contract wordt verlengd. Er is alleen nog maar gekeken naar dit seizoen. Om eerlijk te zijn, was het niet mijn bedoeling om voor deze club te spelen. Ik ben hier terechtgekomen en uiteindelijk bleek het wel een mooie club te zijn. Nu is het aan mij om te bewijzen dat ik een contractverlenging verdien, of mogelijk een transfer naar een andere club.”

Hoe is het niveau in vergelijking met het niveau dat je in Nederland gewend was?
“Het voetbal in Portugal is anders. Hier leven ze wat meer voor het voetbal. Het lijkt bij de Onder-19 alsof je al in het eerste speelt, gekeken naar de fans en de sfeer bij de wedstrijden. Sommige wedstrijden worden zelfs live uitgezonden op de nationale televisie. Het niveau is goed, maar ik denk dat het in Nederland iets hoger ligt. De Ledman LigaPro is vergelijkbaar met de Jupiler League. In Nederland heb je Jong Ajax en Jong PSV en hier heb je dat eigenlijk precies hetzelfde met Jong FC Porto en Jong Benfica.”

Owusu-Sekyere speelde van 2011 tot 2016 in de jeugdopleiding van Ajax en hij moest vertrekken omdat de A2 van de club werd opgeheven. Ajax zag niet langer de meerwaarde van dat elftal in. De Amsterdammers wilden met de verandering het niveau van de oudste jeugd en de doorstroom naar Ajax 1 en Jong Ajax verbeteren. Dit had gevolgen voor de aanvaller, die dus op zoek moest naar een nieuwe club.

“Ze zeiden tegen mij dat ik beter een andere club kon zoeken. Ik was in de Onder-17 geen basisspeler, maar ik viel wel altijd in en als ik inviel vond ik dat ik ook altijd wel liet zien wat ik kon. Elke speler wil spelen, maar ik vond het wel terecht (dat ik op de bank zat, MS). Ik speelde immers met grote spelers. Het was wel jammer voor mij. Toen ik wegging bij Ajax, had ik ook wel het gevoel van: ‘als ik nu naar een andere Nederlandse club ga, dan kan ik mijn kwaliteiten echt laten zien’.”

Je was in de jeugd van Ajax teamgenoot van onder anderen Matthijs de Ligt en Justin Kluivert. Had jij verwacht dat zij zich zo zouden ontwikkelen?
“Het is eigenlijk wel sneller gegaan dan ik had verwacht. Er waren wel een aantal spelers in het team van wie ik dacht dat ze ver zouden gaan komen. Uiteindelijk is het heel snel gegaan en ik ben ik alleen maar blij voor ze. Via Snapchat en Instagram heb ik af en toe nog contact. Ik weet eigenlijk niet hoe zij naar mij kijken op dit moment.”

Heb jij het idee dat jij daar ook had kunnen staan, waar De Ligt en Kluivert nu staan?
“Ik weet wat ik kan. Ik vind dat ik meer in huis heb dan ik tot dusverre heb laten zien. Ik heb zeker de potentie om daar ook te staan. Op een dag kom ik ook wel op het grote podium, want ik heb alle vertrouwen in mezelf. Iedereen heeft zijn eigen moment van zijn grote doorbraak.”

Na Ajax stapte je over naar FC Twente en je zei na je overstap dat je nog nooit zo zwaar had getraind.
“Ik vond de voorbereiding best wel zwaar, maar het is niet precies wat ik heb gezegd. Ik heb in een interview gezegd dat het een zware training was en dan wordt het zo naar buiten gebracht. Ik had heus weleens zo zwaar getraind. Het was wel anders bij Ajax dan bij FC Twente. De trainingsstof was anders: Ajax is denk ik heel individueel gericht. Bij Ajax train je met veel kleine groepen met verschillende trainers en bij Twente was het meer fysiek.”

Na één jaar vertrok je al weer bij FC Twente. Zat een langer verblijf er niet in?
“Ik heb geen contract gekregen toen ik er ging spelen. Het was een beetje een chaotisch jaar. Het was het jaar waarin ze bijna failliet gingen. Het was onduidelijk of ze zouden degraderen en het was lang wachten of ze mij wel wilden hebben. Je merkte aan sommige dingen dat ze weer aan het opbouwen waren om een gezonde club te worden. Het was wel een verrassing dat ze niet met me door wilden gaan. Die dingen gebeuren in het voetbal en dat moet je accepteren en verder kijken, maar ik was het er niet helemaal mee eens dat ik niet mocht blijven. Ik heb direct tegen mijn zaakwaarnemer gezegd dat ik naar het buitenland wilde en toen toonde Braga direct interesse. Ik heb bij geen andere club stagegelopen.”

Je hebt zowel de Nederlandse als Ghanese nationaliteit. Zie jij jezelf voor Ghana voetballen, ondanks dat je in Nederland bent geboren?
“Ik voel me gewoon Nederlander, maar mijn ouders zijn Ghanees en ik spreek de Ghanese taal. Ik zou het eigenlijk niet weten, maar voor het nationale team van Ghana spelen, dat lijkt me ook wel wat. Dan maak ik mijn familieleden trotser mee denk ik. Ghana speelt ook vaak op het WK en de Afrika Cup, dus dat lijkt mij wel een mooie stap. Maar dat is zeker nog wel een stapje te ver.”

Hoe ziet jouw komende periode eruit? Hoe wil je je gaan onder onderscheiden zodat jij een contractverlenging krijgt bij Leixões?
“We spelen in de hoogste competitie van Portugal voor Onder-19-elftallen en we spelen tegen de grootste teams, dus ik doe voor honderd procent mijn best en ik laat zien wat ik kan. De rest komt vanzelf wel en in de zomer zie ik wel wat er gaat gebeuren. Ik bepaal doelen voor mezelf voor de korte periode en niet voor de lange periode, maar ik droom natuurlijk wel. Ik droom ervan dat ik sowieso ooit in de Champions League ga spelen. Bij welke club dat gaat gebeuren, dat maakt voor mij niks uit.”