‘In dat opzicht is het vertrek bij Ajax wel goed geweest, ja’

Nederlandse profvoetballers zijn in alle uithoeken van de wereld te vinden, van de spotlights van de grote Europese competities tot de meer avontuurlijke dienstverbanden op andere continenten. In de rubriek Over de Grens spreekt Voetbalzone wekelijks met een speler die buiten de landsgrenzen actief is. Met deze keer aandacht voor Kees de Boer, het Nederlandse talent van Swansea City.

Door Chris Meijer

De wedstrijd tussen Swansea City en Northampton Town eerder dit seizoen in de EFL Cup was al praktisch voorbij toen Steve Cooper, manager van the Swans, toch nog een wissel doorvoerde. Bij een 3-1 stand verscheen voor de ruim achtduizend aanwezige supporters in het Liberty Stadium een voor hen nog onbekend gezicht aan de zijlijn. Met nummer 49 betrad Kees de Boer het veld, als vervanger van Yan Dhanda. Het betekende voor de negentienjarige middenvelder zijn debuut in de hoofdmacht van Swansea City. “Het was niet per se dat ik het zag aankomen. Ik wist dat de manager jonge spelers de kans wil geven. Het was de eerste bekerwedstrijd van het seizoen en ik had het idee dat ik er bij zou zitten. Ik werd bij de selectie genomen en mocht invallen. De hele spanning is anders, door de supporters, het stadion en de spelers. Ik zat op de bank al een beetje met het gevoel van: kan ik erin?”, glundert De Boer als hij terugdenkt aan zijn debuut. “Het was vooral een mooi moment, voor mij en mijn familie. Dit is toch waar ik al die tijd voor gewerkt heb. Maar de eerste wedstrijd vormt voor mij nog maar het begin, het is zaak om dit een vervolg te geven.”

Zijn eerste optreden in de hoofdmacht vormt voor De Boer zonder meer het voorlopige hoogtepunt van zijn dienstverband bij Swansea City. De geboren Volendammer kwam twee jaar geleden in Wales terecht, nadat hij moest vertrekken bij Ajax. De Boer speelde zes jaar in de jeugdopleiding van de Amsterdammers, die hem op elfjarige leeftijd weghaalden bij FC Volendam. “Ik had het erg naar mijn zin bij Ajax, maar ik heb hier veel dingen bijgeleerd die ik daar misschien niet had kunnen leren. Het is lastig om te zeggen hoe ik het daar had gedaan als ik had mogen blijven. Het was moeilijk om te horen dat ik weg moest. En zonde natuurlijk, ik heb er zes mooie jaren gehad en goed gespeeld. Het was jammer om weg te moeten, maar er leiden meerdere wegen naar Rome”, vertelt hij over zijn vertrek bij Ajax. Verschillende clubs wilden hem graag na zijn vertrek bij Ajax inlijven. “Ik hield alle opties open, zowel binnen- als het buitenland. Het was niet zo dat ik per se naar het buitenland wilde, ik wachtte gewoon rustig alle geïnteresseerde clubs af. Op dat moment had ik simpelweg een goed gevoel bij Swansea, daarom heb ik uiteindelijk voor een buitenlands avontuur gekozen. Gemakkelijk was het niet, maar de club heeft me vertrouwen gegeven en tot nu toe is dit de juiste keuze gebleken.”

Met de keuze voor Swansea kwam De Boer op pas zeventienjarige leeftijd alleen in het buitenland te zitten, in eerste instantie in een gastgezin. “Natuurlijk had ik daar over nagedacht, dat je helemaal alleen bent en alles nieuw is. Ik was ervan overtuigd dat ik mijn draai kon vinden”, bekent De Boer. Hij wil de eerste weken in Wales niet per se bestempelen als lastig. “Ik kwam in een fijne groep terecht, ze hebben me goed opgevangen. Het is natuurlijk heel anders, je komt in een ander land met een andere taal. Je kent bijna niemand, ik moest in een gastgezin. Alles was nieuw voor me. Maar doordat het op het veld goed ging, heb ik redelijk snel kunnen wennen. Ja, ik denk dat dat wel belangrijk is. Als het niet goed gaat op het veld, zit je buiten het veld minder in je vel. Dan kan je het lastiger naar je zin krijgen. Maar gelukkig ging het goed en ik heb daardoor snel mijn draai kunnen vinden.”

De Boer begon bij Swansea in de Onder-18, maar nog in zijn eerste seizoen maakte hij zijn debuut in de Onder-23 en zette hij zijn eerste stappen op het trainingsveld bij de hoofdmacht. The Swans, destijds nog een Premier League-club, telden op dat moment met Leroy Fer, Luciano Narsingh, Erwin Mulder en Mike van der Hoorn een behoorlijke Nederlandse enclave. “Aan hen kon ik me wel optrekken. Ze hebben me zeker geholpen. Alleen al door een praatje te maken en me een beetje te betrekken bij de groep. Je bent net nieuw bij de club, niet iedereen kent je. Als jonge speler is het wel lekker als je dan je eigen taal kan spreken, dat je binnen en buiten de training een beetje op weg geholpen wordt.” Met Mulder en Van der Hoorn zijn er na afgelopen zomer nog maar twee Nederlanders over bij Swansea. “We trekken niet echt met elkaar op buiten het voetbal om. Natuurlijk spreek ik hen wel op de club, maar ik heb drie jongens in mijn team met wie ik heel goed kan opschieten en met hen zit ik wel vaak na het voetbal.”

“Op mijn zeventiende stond ik tussen al die grote jongens, dat was wel enigszins raar en spannend”, vervolgt De Boer over zijn eerste jaar bij Swansea. Na twintig optredens in de Onder-18 werd hij een jaar geleden definitief doorgeschoven naar de Onder-23. Het beloftenteam van Swansea komt uit in de zogenaamde Premier League 2, waarin ook de Engelse topclubs vertegenwoordigd zijn. Het betekent dat De Boer meer dan eens tegenover grote spelers staat, die bij hun club niet aan spelen toekomen in de hoofdmacht of terugkomen van blessures. “Soms sta je voor de wedstrijd wel even te kijken. Maar als je speelt, moet je dat niet denken. Met zo'n gedachte ga je niet van ze winnen. Maar natuurlijk denk je van tevoren wel even: jeetje, die heeft driehonderd wedstrijden in de Premier League gespeeld. Dat is ook mooi en leerzaam. Als je tegen betere tegenstanders speelt, word je daar ook sneller beter van.”

“Ik denk dat de Premier League 2 wel een beetje wordt onderschat in Nederland. Vaak spelen er grote spelers mee, het niveau is best wel hoog en alle clubs hebben toptalenten. Het is zeker een mooie competitie, waar ik veel kan leren. Ik was vorig seizoen ook wel toe aan de stap naar de Onder-23. Je voelt dat het weer iets sneller en iets fysieker is, ik heb hier geleerd om mee te gaan in het hogere tempo”, stelt de middenvelder. Als hij na ruim twee jaar in Wales de balans voor zichzelf opmaakt, komt hij tot de conclusie dat hij een ‘betere en completere’ speler is geworden. Dat is volgens De Boer vooral te danken aan het bij vlagen druistige spel in het Engelse voetbal. “In Nederland wil iedereen mooi en verzorgd voetbal spelen en dat is hier niet altijd het geval, je hebt ook clubs ertussen zitten die zo snel mogelijk naar voren willen. Als middenvelder zie je in dat soort wedstrijden alle ballen over je heen vliegen, links of rechts. Dan is het een kwestie van de duels aangaan en de tweede bal winnen. Voor mijn ontwikkeling is het wel goed geweest om dat ook mee te krijgen, denk ik. Dat was vooraf ook de bedoeling. Ik dacht dat ik hier andere dingen van het spelletje kon leren. In dat opzicht is het vertrek bij Ajax wel goed geweest, ja.”

Voorafgaand aan zijn derde, en voorlopig, laatste contractjaar bij Swansea heeft De Boer een eigen woning toegewezen gekregen. “Ja, dat betekent ook zelf koken. Ik wil niet zeggen dat ik een goede kok ben, maar ik maak daarin ook stapjes”, lacht hij. Ondanks dat De Boer niet onder stoelen of banken steekt dat hij graag definitief wil doorbreken in het eerste elftal van Swansea, maakt hij zich geen zorgen over zijn aflopende contract. “Ik focus me eigenlijk op mezelf, lekker voetballen en ik denk dat mijn zaakwaarnemer binnenkort met de club in gesprek gaat. Dan hoor en zie ik wel wat eruit komt. Ik ben er niet mee bezig, ik laat het aan mijn zaakwaarnemer over. Ik richt me op mijn eigen ontwikkeling, al heb ik natuurlijk wel een ideetje in mijn hoofd. Het is mooi dat ik binnen twee jaar van de Onder-18 naar mijn debuut in het eerste elftal ben gegaan, dat is waarvoor ik hier ben gekomen. Tot nu toe heb ik me goed ontwikkeld, daar ging het ook vooral om.”