In beeld: twintig van de grootste geldwolven in de voetballerij

Er gaan steeds meer miljoenen om in de voetbalwereld en de ene speler, trainer of bestuurder is vatbaarder voor de lokroep van het grote geld dan de andere. In onze special zie je daarom twintig van de grootste ‘geldwolven’ in de voetballerij! Reageren? Dat kan op onze Facebook-pagina!

Hulk beleefde zijn grote doorbraak bij FC Porto en leek vervolgens op weg naar een van de topcompetities. De Braziliaan gaf echter de voorkeur aan een miljoenensalaris bij Zenit Sint-Petersburg en vertrok vorig jaar naar het Chinese Shanghai SIPG, waar hij 364 duizend euro per week opstrijkt.

Axel Witsel vertrok net als Hulk van de Portugese top, Benfica in het geval van de Belg, naar Zenit Sint-Petersburg. De middenvelder diende keurig zijn contract uit in Rusland en leek transfervrij over te stappen naar Juventus, waar hij zo’n 4,5 miljoen euro per jaar zou gaan verdienen. Witsel zwichtte echter voor het aanbod van Tianjin Quanjian, dat hem het viervoudige bood.

Ashley Cole gaat in Engeland door het leven onder de weinig vlijende bijnaam ‘Cashley Cole’. De linksback legde in 2006 een contractaanbod van Arsenal á 62 duizend euro in de week naast zich neer omdat hij zich ‘als een slaaf behandeld voelde’ en stapte vervolgens over naar Chelsea, dat hem ruim het dubbele bood.

Roland Duchâtelet geldt als een van de minst populaire figuren in het Britse voetbal. Onder het beleid van de Belg, die in zijn tijd als eigenaar van Standard Luik ook bepaald niet populair viel te noemen, zakte Charlton Athletic af naar de League One en de preses lijkt er alles aan te doen om zoveel mogelijk aan zijn investering over te houden.

Gaël Kakuta verliet RC Lens in 2007 voor een lucratieve aanbieding van Chelsea. De Franse club beschuldigde de aanvaller, die ook nog op huurbasis voor Vitesse uitkwam, echter van contractbreuk, waarna hij een schorsing van vier maanden en een boete van 780 duizend euro opgelegd kreeg door de FIFA. Kakuta speelde vervolgens slechts een handvol wedstrijden voor ‘the Blues’, vertrok in 2015 naar Sevilla en ging een half jaar later naar het Chinese Hebei China Fortune.

Carlos Tévez joeg in 2009 de rode helft van Manchester tegen zich in het harnas door een lucratievere aanbieding van Manchester City te verkiezen boven een langer verblijf bij Manchester United. De Argentijn speelde vervolgens twee jaar voor Juventus en gaf daarna de voorkeur aan een terugkeer naar jeugdliefde Boca Juniors boven een nieuw contract in Turijn. Anderhalf jaar later stapte hij echter voor een jaarsalaris van 32 miljoen euro over naar Shanghai Shenhua.

Niets leek een grote toekomst voor Nicolas Anelka in de weg te staan toen hij in het seizoen 1998/99 zeventien doelpunten maakte voor Arsenal. De Fransman legde vervolgens echter een exorbitante salariseis neer bij ‘the Gunners’, die hem voor 35 miljoen euro van de hand deden aan Real Madrid. De spits flopte bij ‘de Koninklijke’ en maakte jaren later pas weer naam bij Chelsea. Tegenwoordig vervult hij een rol in de staf van Roda JC Kerkrade.

Jack Rodwell leek de nieuwe lokale held van Everton te worden. Het jeugdexponent van ‘the Toffees’ kon in 2012 echter de roep van het oliegeld van Manchester City niet weerstaan en zette op te jonge leeftijd de volgende stap. In het Etihad Stadium kwam hij er nauwelijks aan te pas en Rodwell degradeerde dit seizoen met Sunderland naar de Championship.

Emmanuel Adebayor groeide bij Arsenal uit tot een publiekslieveling en kreeg al snel een salarisverdubbeling voorgeschoteld door ‘the Gunners’. De Togolees koos in 2009 echter voor een nog lucratiever aanbod van Manchester City en joeg de fans van zijn oude club tegen zich in het harnas door na een goal tegen Arsenal het hele veld over te sprinten om het voor het vak met uitfans te vieren.

Oscar besloot vorig jaar zomer het na vier seizoenen Chelsea voor gezien te houden. De Braziliaan verliet ‘the Blues’ echter niet voor een andere topclub, maar trok naar Shanghai SIPG, dat hem maar liefst 475 duizend euro per week uitkeert.

Adriano gold ruim tien jaar geleden als een van de grootste talenten op de aardbol. De Braziliaan verdiende een dik salaris bij Internazionale, maar kon de verleidingen van drank, drugs en gokken niet weerstaan. Na 2010 speelde hij ondanks kansen van clubs als AS Roma, Corinthians en Atlético Paranaense nauwelijk meer een wedstrijd.

Raheem Sterling maakte als jong doorgebroken jeugdexponent indruk bij Liverpool en leek met ‘the Reds’ door te groeien naar de top van Engeland. In 2015 meldde Manchester City zich echter met een flinke zak geld en voor de aanvaller was de keuze snel gemaakt.

Asamoah Gyan verdiende op het WK van 2010 een transfer naar Sunderland, maar de Ghanees had het alweer snel gezien in de Premier League. Na een prima debuutseizoen liet hij zich voor een jaar, tegen een vier keer zo hoog salaris, verhuren aan Al Ain, waarna ook nog periodes bij Shanghai SIPG en Al Ahli volgden.

Harry Kewell slaagde erin om zelf maar liefst vier miljoen euro over te houden aan de som van tien miljoen die Liverpool betaalde om hem over te nemen van Leeds United. Zijn oude club ging hier bijna aan onderdoor en de Australiër zelf werd geen succes bij ‘the Reds’. Hij verkoos vervolgens Galatasaray, dat hem een hoger salaris bood, boven een overstap naar AS Roma.

Sol Campbell maakte zich al niet populair door Tottenham Hotspur in te ruilen voor aartsrivaal Arsenal en de verdediger baarde in 2009 nog meer opzien door een langdurig contract te tekenen bij het in de League Two uitkomende Notts County. Toen bleek dat de Arabische overname van ‘the Magpies’ niet doorging, was ‘Big Sol’ echter alweer snel gevlogen.

Samuel Eto’o gold aan het begin van dit decennium als een van de beste spitsen van het moment en de verbazing was dan ook groot toen hij in 2011 Internazionale verliet voor het Russische Anzhi Makhachkala. De Kameroener ging in Dagestan twintig miljoen euro per seizoen verdienen en was in 2013 snel weg richting Chelsea toen eigenaar Suleiman Kerimov bekend maakte de budgetten drastisch terug te schroeven.

Samir Nasri verdiende bij Arsenal al een aardig zakcentje en leek in 2011 op weg naar Manchester United, dat op zoek was naar een opvolger voor Paul Scholes. De Fransman dacht er echter anders over en zei ‘ja’ tegen een monstersalaris bij Manchester City, dat hem afgelopen seizoen verhuurde aan Sevilla.

Benni McCarthy flopte bij West Ham United, dat zijn contract vervolgens voor ruim een miljoen wilde afkopen. De Zuid-Afrikaan wees dit aanbod echter af ten faveure van de drie miljoen euro die hij nog tijdens de looptijd van zijn contract zou krijgen, om uiteindelijk wel genoegen te nemen met een afkoopsom van zo’n 1,7 miljoen. West Ham-vicevoorzitter Karren Brady noemde hem een ‘dikke vette vergissing die de club meer dan vijf miljoen euro kan kosten en die zich meer druk maakt om het vullen van zijn buik dan om het vullen van zijn net’.

Robinho leek Real Madrid in 2008 te verlaten voor Chelsea, maar de Braziliaan kwam uiteindelijk terecht bij Manchester City, dat op de dag van de overname ruim veertig miljoen euro voor hem neertelde en hem zo’n twee ton per week bood. Hij accepteerde twee jaar later wel de helft van die som voor een contract bij AC Milan, maar ging in 2015 nog voor een miljoen per maand bij Guangzhou Evergrande aan de slag.

Mino Raiola kan in totaal 46 miljoen euro overhouden aan de transfer van Paul Pogba naar Manchester United en staat erom bekend er niet voor terug te schrikken zijn cliënten naar andere clubs te brengen als zij, en hijzelf, daar meer kunnen verdienen. De laatste in de rij is Gianluigi Donnarumma, die AC Milan al op jonge leeftijd lijkt te gaan verlaten.