In beeld: de droomselectie van het EK van 2016

Doel: Hugo Lloris (Frankrijk). Bij hoge ballen wilde de sluitpost weleens bibberen, maar verder een prima toernooi. Alleen die inzet van Éder…

Doel: Manuel Neuer (Duitsland). Neuer liet maar weer eens zien waarom hij volgens velen de beste keeper van de planeet is.

Doel: Gianluigi Buffon (Italië). Hij is 38 jaar oud, maar wat is hij een voorbeeld, een held, een leider en een eindbaas.

Verdediging: Leonardo Bonucci (Italië). Vormde met Andrea Barzagli en Giorgio Chiellini de ‘BBC’: Barzagli, Bonucci, Chiellini. Onverzettelijk en ook nog eens scorend.

Verdediging: Giorgio Chiellini (Italië). Wat voor Bonucci geldt, geldt ook voor Chiellini. Onverzettelijk en scorend. Pas na strafschoppen ging het mis, tegen Duitsland.

Verdediging: Jérôme Boateng (Duitsland). Kan een verdediger verkozen worden tot Speler van het Toernooi? Boateng was hard op weg om het te worden, tot hij in de halve finale tegen Frankrijk geblesseerd raakte.

Verdediging: Ragnar Sigurdsson (IJsland). Een IJslander in de selectie van het toernooi, zeker weten. Met name in de wedstrijd tegen Engeland was Sigurdsson o-ver-al.

Verdediging: Pepe (Portugal). Net als iedereen hebben ook wij het wel gehad met de rare fratsen van de mandekker, maar wat speelde hij goed. Met name in de finale, Pepe werd verkozen tot Man van de Wedstrijd, speelde hij fantastisch.

Verdediging: Joshua Kimmich (Duitsland). Als je Philipp Lahm moet vervangen en je hebt dat op deze manier gedaan, dan kun je gewoon trots zijn.

Middenveld: Renato Sanches (Portugal). De jongste speler ooit in een EK-finale: deze dwingende speler is nog maar achttien jaar oud, echt waar. Komend seizoen mag hij het laten zien bij Bayern München.

Middenveld: Andrés Iniesta (Spanje). Goed, Spanje maakte een matige indruk, maar aan de maestro lag het toch niet. Die verfijnde, splijtende passjes, ze zijn nog steeds aanwezig.

Middenveld: Luka Modric (Kroatië). Met een magistraal doelpunt tegen Turkije zette Modric zijn naam al bij in de annalen. Dat hij een van de beste middenvelders van de planeet is, werd maar weer eens duidelijk.

Middenveld: Dimitri Payet (Frankrijk). De Franse held in de groepsfase zette een uitroepteken achter zijn naam met machtige doelpunten. Het werd naarmate het toernooi vorderde misschien iets minder sensationeel, maar wat ons betreft staat hij in het team van het toernooi.

Middenveld: Moussa Sissoko (Frankrijk). Hij verdreef N’Golo Kanté uit de basis en dat zegt genoeg. In de finale was hij de beste Fransman.

Middenveld: Toni Kroos (Duitsland). De smeerolie tussen de Duitse defensie en de Duitse aanval; Kroos heeft bijna geen bal verkeerd gegeven. Het is dat voetbalmachine Kroos niet echt veel doelpunten maakt.

Middenveld: Aaron Ramsey (Wales). In de schaduw van Gareth Bale zette Ramsey samen met Joe Allen de lijnen uit op het middenrif van Wales. Volgens sommigen was hij zelfs de beste centrale middenvelder van het EK.

Middenveld: Mesut Özil (Duitsland). Tactisch en in aanvallend opzicht stak de middenvelder van Arsenal in meesterlijke vorm. Hij wordt soms omschreven als flegmatiek, maar op het EK stak Özil in supervorm.

Aanval: Graziano Pellè (Italië). Toen Feyenoord hem haalde werd lacherig gedaan: wat moesten de Rotterdammers met hem? Pellè scoorde aan de lopende band, transfereerde naar Southampton en was basisspeler bij Italië. Hij deed het goed: sterk, goed en scoren. Alleen die penalty…

Aanval: Antoine Griezmann (Frankrijk). De Speler van het Toernooi? Zes doelpunten, met afstand topscorer, maar in de finale liet hij weinig zien. Toch jammer.

Aanval: Cristiano Ronaldo (Portugal). Ook al speelt Ronaldo niet op zijn best, dan nóg is hij belangrijk met zijn drive, zijn doelpunten (balletje achter het standbeen) en alleen al zijn aanwezigheid. Door zijn blessure in de finale moesten anderen het doen, maar zijn grote droom is uitgekomen. Hij heeft een prijs met zijn land.

Aanval: Gareth Bale (Wales). De beste speler van de groepsfase had de man van het EK kunnen worden, maar dan had hij zijn ploeg langs Portugal moeten helpen. Dat lukte hem niet, maar wie had verwacht dat Wales de groepsfase zou overleven? En dat hij drie goals zou maken?

Aanval: Nani (Portugal). De tweede Cristiano Ronaldo werd nooit zo goed als Ronaldo, maar op het EK liet hij zien nog lang niet versleten te zijn. Na de aftocht van Ronaldo deed hij de aanvoerdersband om en dat deed hij met verve. Volgend jaar Valencia.

Aanval: Éder (Portugal). Hebben we hem veel gezien? Nee. Is hij eigenlijk goed? Mwoah. Maar wie de winnende maakt in de finale, staat er gewoon in.

Bondscoach: Fernando Santos (Portugal). Het beste materiaal in Frankrijk, nee, dat had Santos niet. Door dan toch Europees kampioen te worden, en het tactisch ook op orde te hebben als je ster Cristiano Ronaldo geblesseerd raakt, is klasse.