In beeld: 18 bekende gevallen van salarisachterstand in de voetballerij

In de eerste helft van het seizoen 2014/15 maakte Antonio Cassano vijf goals in twintig wedstrijden voor Parma. Omdat hij het hele seizoen geen salaris had ontvangen, gaf de spits in januari er de brui aan. Hij leverde zijn contract in.

Bij het failliet verklaarde Parma was het sowieso hommeles. Zo reisden de spelers van Parma niet af naar Genua om te spelen tegen Genoa.

Dat Royston Drenthe niet alles uit zijn carrière heeft gehaald moge duidelijk zijn, maar de vleugelspeler had ook niet veel geluk. Zo lag hij als huurling bij Hércules continu overhoop met de clubleiding, omdat hij maar geen salaris kreeg. Aan het einde van het seizoen degradeerde Hércules, dat boven haar stand had geleefd.

In Spanje is het sowieso kommer en kwel. De spelers van Cartagena en Lucena hadden al maandenlang geen salaris meer ontvangen. Het protest volgde op gepaste wijze: direct na de aftrap zakten de spelers van Lucena door de knieën en vormden de spelers van Cartagena een haag. Men weigerde de eerste minuut te voetballen.

Nog een Spaanse club: Levante. In 2008 moesten de spelers van de tweede club van Valencia in totaal nog zo’n achttien miljoen euro ontvangen. Omdat rekeningen niet meer betaald konden worden, werden huizen in beslag genomen en bankrekeningen bevroren. Sommige spelers verkochten auto’s om toch aan hun betalingsverplichtingen te kunnen voldoen.

De spelers van Boavista, de club van het karakteristieke geblokte shirt, hadden er in april 2008 genoeg van. Sinds december 2007 had men geen loon ontvangen en dus besloot men officieel in staking te gaan. Dat hielp: op het allerlaatste moment kreeg men geld en was de staking van de baan.

In Griekenland is het al jaren drama. Al in 2003 stopten de spelers van AEK Athene met trainen, omdat men al tijden geen salaris meer had ontvangen. En om nu te zeggen dat het sindsdien beter is geworden, nou nee…

Een van de meest recente gevallen is Racing Santander. In januari moest Racing Santander in de kwartfinale van de beker spelen tegen Real Sociedad, maar het duel werd na een minuut gestaakt. De voetballers van Racing wachtten al vier maanden op salaris en weigerden te voetballen. Toen Real Sociedad de bal maar eens over de zijlijn schoot, was er niemand van Racing die de ingooi wilde nemen. De scheidsrechter staakte.

Je zou zeggen dat het bij Shanghai Shenhua goed geregeld is, met duurbetaalde sterren als Didier Drogba en Nicolas Anelka in het verleden in de gelederen. Omdat de spelers een maand lang geen salaris kregen, werd er direct gedreigd met staking.

Niet alleen salarissen zorgen voor hommeles, ook niet-betaalde premies doen dat. Zo weigerden de spelers van het Belgische Moeskroen afgelopen week om op het veld te trainen. De spelers waren bang geen bonussen te krijgen. Ze beperkten zich tot oefeningen in het krachthonk.

Bondscoach Fabio Capello van Rusland pakt een monstersalaris, maar in 2014 zag hij over vijf maanden maar weinig van zijn jaarhonorarium van negen miljoen euro. “Mijn geduld raakt langzaam maar zeker op”, mijmerde Capello. Onlangs kreeg hij eindelijk salaris: Alisher Usmanov, grootaandeelhouder van Arsenal, schoot circa 5,2 miljoen euro voor aan de bond.

Salarisproblemen alleen aan de orde van de dag in het buitenland? Nee hoor. Zo was het voor de spelers van MVV Maastricht in 2003 altijd maar de vraag of er salaris kwam. “Iedere maand afwachten of je het salaris krijgt en daarbij de angst dat je werkgever failliet gaat, is niet leuk werken”, baalde aanvoerder John Mutsaers destijds.

Ian Gorowa, kennen we hem? Nee? Hij was tot voor kort bondscoach van Zimbabwe. Omdat hij al zeven maanden geen geld had gekregen, besloot hij het bijltje erbij neer te gooien.

Vier spelers met een verleden in Nederland stapten in 2014 naar de FIFA om salaris te krijgen van hun Indonesische clubs. Onder de spelers: Jhon van Beukering, in het verleden actief voor onder meer Feyenoord, Vitesse, NEC en De Graafschap.

Het was onlangs groot in het nieuws: Wesley Sneijder had al vijf maanden geen salaris gehad van Galatasaray. “We hebben in eerdere situaties steeds meegedacht, maar nu heeft Wesley zijn geld opgeëist en gekregen, als enige speler”, sprak zaakwaarnemer Guido Albers. Ondertussen lijkt het conflict te zijn opgelost.

Málaga heeft de weg omhoog intussen weer gevonden, maar in 2012 was het raak. De club leefde boven haar stand en kon de spelers niet meer betalen. Een groep spelers diende een klacht in bij de bond. De klacht werd ingetrokken, toen de club met harde beloftes kwam.

Ook in het beloofde voetballand Engeland is het in het verleden misgegaan. Het meest schrijnende voorbeeld is Portsmouth: ooit een topclub, nu actief op het vierde niveau. Jarenlang kregen de spelers niet of nauwelijks salaris. De toppers verdwenen, Portsmouth zakte af naar bedenkelijk niveau.

Laten we tot slot eens naar Zuid-Amerika gaan. In 2001 weigerde de complete hoogste divisie van Argentinië in actie te komen, omdat er in totaal omgerekend nog zo’n honderd miljoen euro betaald moest worden door clubs en bond.