‘Ik wist al toen hij bij Ajax speelde dat hij heel goed zou worden’

BROUGHTON - In het spoor van broertje Timothy vertrok Alfons Fosu-Mensah in de zomer van 2015 naar Engeland om zijn geluk te beproeven als profvoetballer. De 23-jarige spits versleet sindsdien al de nodige clubs en staat sinds afgelopen zomer onder contract bij Airbus UK Broughton FC. Via Wales hoopt de oudste telg van de familie Fosu-Mensah uiteindelijk, stap voor stap, in het Engelse profvoetbal terecht te komen.

Door Chris Meijer

De geboren Amsterdammer speelde in de jeugdopleiding van Zeeburgia, AFC, Argon en Almere City voordat hij in de zomer van 2014 bij FC Oss terechtkwam. Pas in januari 2015 was Fosu-Mensah speelgerechtigd en hij maakte in de met 2-1 verloren uitwedstrijd tegen De Graafschap zijn debuut in het betaald voetbal. In zes maanden kwam Fosu-Mensah tot zeven wedstrijden voor FC Oss. De club wilde de samenwerking graag verlengen, terwijl er ook een andere Nederlandse club geïnteresseerd was in de spits.

Hij had echter zijn zinnen gezet op een overgang naar Engeland, waar broertje Timothy sinds 2014 voor Manchester United speelde. “Ik wilde sowieso bij Timothy zijn, kijken hoe het in Engeland was en daar ook gaan voetballen. Ik had een plan, ik had al gedacht aan Engeland. Het was even tijd voor iets nieuws. Mijn broertje ging naar Engeland en ik wilde die uitdaging ook wel aan”, zegt Fosu-Mensah in gesprek met Voetbalzone. “Mensen zeggen: In Nederland zijn wij technischer, het is makkelijker. Maar dat is helemaal niet zo. Ik heb zelf gezien dat het helemaal niet zo makkelijk is als we denken. Ik vond het wel een mooie ervaring om de stap te maken.”

Via een tussenpersoon kon Fosu-Mensah een stage afwerken bij Southport FC, dat momenteel actief is op het zesde niveau van het Engelse voetbal. The Sandgrounders waren gecharmeerd van de spits en wilden hem graag aan de selectie toevoegen. Het was alleen wachten op zijn international clearance, die spelers in Engeland nodig hebben als ze in het buitenland onder contract hebben gestaan. Toen Fosu-Mensah eindelijk speelgerechtigd was, organiseerde toenmalig manager Paul Carden een oefenwedstrijd tegen Oldham Athletic. Southport had de eerste wedstrijden van het seizoen verloren en Carden dacht Fosu-Mensah goed te kunnen gebruiken. In het oefenduel met the Latics raakte de aanvaller echter geblesseerd aan de voet na een charge van een verdediger. Al snel bleek dat Fosu-Mensah een maand uit de roulatie zou zijn.

Dat bleek een streep door de rekening van Carden. “Hij haalde vervolgens drie spitsen binnen. Tegen mij zei hij: Je bent geblesseerd en ik kan mijn baan niet verliezen. Je bent een hele goede speler, maar ik kan niet wachten. Ik moet nu een spits hebben die me kan helpen. Ik wil je bedanken, maar kan je ook helpen om een nieuwe club te vinden”, herinnert Fosu-Mensah zich. Hij werkte een stageperiode af bij Colwyn Bay, maar was nog niet hersteld van zijn blessure en daardoor liep de proefperiode niet op een succes uit. “Toen ik daar wegging, dacht ik: shit, wat ga ik nu doen? Ik was in Engeland gekomen om te voetballen. In Nederland had ik mijn school wel afgemaakt, maar ik wilde graag hier voetballen.”

Fosu-Mensah kwam in contact met Liam Watson, die veel connecties heeft in het Engelse voetbal. De spits had net een paar maanden achter de rug bij Ashton United, waar hij zichzelf aangeboden had. “Als je jezelf aanbiedt, heb je minder kans. Trainers zeggen niet zo snel dat ze je nodig hebben. Ze zeggen niet veel tegen je, ondanks dat je goed traint en hard werkt. Ik was inmiddels weer fit en ik liet ook zien dat ik goed was, dat ik kon scoren. Die trainer gaf me geen blik”, zegt de spits, die via Watson bij Skelmersdale United aan de slag ging. Ook bij the Blueboys kreeg Fosu-Mensah niet de kansen waarop hij had gehoopt, waarna hij terugkeerde bij Watson. “Hij zei tegen mij: Alfons, je bent echt een goede voetballer. Je hebt passing ability, ik weet dat je uit Nederland komt en ik weet dat je geen serieuze kans hebt gehad. Maar je moet niet van club naar club gaan, je moet wachten op je kans. Je cv is nu zo uitgebreid, mensen gaan denken dat je een clubhopper bent.”

“Hij vroeg vervolgens welke league het beste bij mij zou passen. Ik deed een beetje bescheiden, ik wilde iedereen laten zien dat ik goed kan voetballen en wilde stap voor stap omhoog, dus moest niet te hoog beginnen. 'Weet je wat', zei ik. 'Ik wil bij een team in de Conference beginnen.' Hij had me ook naar de League One of League Two kunnen brengen, maar dat wilde ik niet. Ik wilde iedereen laten zien wat ik kan”, vervolgt Fosu-Mensah. Hij werkte succesvol een stage af bij North Ferriby United en kreeg een eenjarig contract. Na één competitiewedstrijd belandde hij echter weer op de bank. In januari liet hij zijn contract ontbinden, waarna hij kort voor Hednesford Town speelde. In maart belde Marine FC, uitkomend op het zevende niveau. The Lilywhites vochten tegen degradatie, maar na de komst van Fosu-Mensah begon het elftal te draaien en Marine FC wist zich te handhaven. Diverse clubs hingen aan de telefoon, maar de spits koos uiteindelijk voor voor het Welshe Airbus UK Broughton FC.

“Toen ze interesse toonden, zei ik tegen de trainer dat ik negentig minuten wilde spelen. Hij zei: Alfons, als je voor me tekent, ga je me laten zien waarom ik je heb gehaald. Geen probleem, is goed. Maar hij haalde me op amateurbasis. Ik dacht: ik ga deze hele league kapot maken en dan zien mensen wat ik kan doen. Dit is niet mijn level, maar ik ga het gewoon laten zien. Dus de eerste wedstrijd dat ik speelde, scoorde ik twee keer. Daarna bleef ik scoren. Iedereen dacht: wie is deze gast? Waar komt hij vandaan? Ah, Fosu-Mensah zijn broer, maar waarom speelt hij hier? Wat doet deze man in deze league?”, vertelt de geboren Amsterdammer. Al snel kreeg Fosu-Mensah een tweejarig contract aangeboden bij Airbus UK Broughton FC, uitkomend op het tweede niveau in Wales. In dienst van the Wingmakers scoorde hij reeds zeventien keer in alle competities.

Is het je tegengevallen hoe moeilijk het was om aan de bak te komen in Engeland?
“Zeker, in Nederland kom je een stuk sneller aan de bak. Maar hier, pff… Het maakt niet uit waar je vandaan komt. AZ, Ajax, FC Oss, they don’t care. Pas als je voor Chelsea hebt gespeeld, interesseert het ze. Toen ik net kwam, was ik 21 en dan kijken ze niet serieus naar je. Wanneer je 25 of 26 wordt, kijken ze serieuzer naar je. Ervaring is heel erg belangrijk.”

Hoe ervoer je het spel in je eerste jaar?
“De training was allemaal leuk en aardig, maar bij de eerste wedstrijd merkte ik dat ik constant naar de lucht stond te kijken. Alsof ik naar vliegtuigen stond te kijken, de ballen vlogen allemaal over me heen. Dus ik dacht: shit, man. Dit is echt een verschil met Nederland. Die trainer zei: Try to turn every bad ball into a good ball. Dus ik moet elke slechte bal van een verdediger omzetten in een goede bal... Ik kon het niet begrijpen, ik zei het tegen mijn ploeggenoten. Zij zeiden: Ja, dit is Engeland. Ik ben er nu aan gewend, mijn longen kunnen het nu aan. In het begin begon ik echt te zweten, te puffen. Ik kon het gewoon niet aan, het lukte niet om het aan te lopen.”

“Ik heb in Nederland gevoetbald, dus ik ben technischer. Ik weet hoe ik een bal aan moeten nemen als die over de grond aankomt. Ik heb dat gecombineerd met hoe ze hier spelen. Als je daar een combinatie van hebt, ben je een stapje verder. Ik moet al het werk verrichten, maar ik heb ook nog het Nederlandse voetbal in me. Daardoor kan ik een bal vasthouden en heb ik een goede passing. Je hebt sommige spitsen hier die geen bal terug kunnen passen, die werken alleen maar hard. Ik heb nu beide, kan nu echt een meerwaarde zijn. Die trainers zien ook in: deze man is goed aan de bal. Ze hebben gezien wat ik allemaal kan, dus ze zijn blij met me. Ik heb een team nodig dat de bal over de grond kan spelen. Maar ik ben ook gewend aan slechte ballen, achter de verdediging aanrennen en hard werken.”

Het talent zit bij de familie Fosu-Mensah kennelijk in de genen. De jongste telg, Paul, speelt momenteel in de Onder-17 van Ajax. Timothy Fosu-Mensah is momenteel door Manchester United verhuurd aan Crystal Palace en speelde reeds twee interlands voor Oranje. “Veel mensen houden van mijn broertje. Hij is hard, hij werkt hard en speelt het typische English football. Toen ik bij North Ferriby United speelde, had ik mijn naam op mijn shirt, dus stond er A. Fosu-Mensah op mijn rug. Mensen bleven me aanstaren, ik dacht waarom kijken ze zo naar me? Ze zeiden: Your brother is doing right. Zelfs tijdens een wedstrijd. Ik kreeg ook respect, ze vonden mij ook goed. Dat is mooi”, vertelt de Nederlander, die tot 2015 nog de naam Agbolosoo droeg. Hij werd vernoemd naar zijn oom en had daardoor zijn achternaam, maar besloot zijn naam te veranderen in Fosu-Mensah. “Aglobolosoo is een mooie naam, maar liever draag ik de naam van mijn broertjes en mijn vader.”

Heb je er geen moeite mee om in de schaduw van je broertjes te staan?
“Juist niet. Ik vind het juist nice dat mensen naar me toekomen om te zeggen dat mijn broertje het goed gedaan heeft. Iedereen kijkt de Premier League. Ze kijken dan meer tegen me op. Ik ben echt heel erg trots op Timothy. Maar ik wist al toen hij bij Ajax speelde dat hij heel goed zou worden, dus dat verbaast me echt niet. Ik weet gewoon hoe wij als familie zijn. Niet alleen Timothy, maar ook mijn kleinste broertje. We weten alle drie dat we goede voetballers zijn. Paul doet het ook heel goed. Hij is sterk, groot, een goede verdediger. Ik heb nog geen kans gekregen, maar ik wil wel die stap maken. En als ik die maak, kom je terug naar mij en dan zeg je: Hé Alfons, je had gelijk. Ik probeer hard te werken en het goed te doen.”

Welke ambities heb je nog?
“Ik wil gewoon stap voor stap omhoog. Ik laat het nu hier zien, maar ik wil het ook laten zien in de League Two of in de Schotse competitie. Als ik die babystapjes maak, kunnen de mensen zien dat deze man beter is dan ze hadden verwacht. Ik train ook hard, werk extra trainingen af. Ik ben iedereen zo een stapje voor. Ik wil gewoon terugkeren naar een hoger niveau en zie vanaf hier wel perspectief om door te groeien. Als ik gewoon blijf doorgaan, komt het goed. Ik heb in mijn hoofd dat ik gewoon iedere wedstrijd drie doelpunten moet maken, zodat mensen van buitenaf kunnen zien wat ik allemaal kan. Mensen gaan het horen, mensen gaan het zien.”

Heb je geen spijt dat je destijds besloten hebt de stap naar Engeland te maken?
“Nee, eigenlijk niet. Het is juist een mooie ervaring gebleken. Ik kon ook opgeven, maar ik heb toch die mentaliteit. Ik dacht: je kan het wel. Nog een push, je kan het wel. Ik heb gehoord dat mijn naam rondgaat, ‘de broer van Timothy Fosu-Mensah’. Hij is sterk, snel, hij kan scoren. Waarschijnlijk hebben ze wel contact opgenomen met mijn trainer, maar die wilde me niet laten gaan. We zien wel wat er aan het einde van het seizoen gaat gebeuren. Mijn achternaam valt op, dat maakt het ook groter. Het gaat om je kwaliteiten, maar samen met mijn naam denk ik dat het wel gaat lukken.”