‘Ik werd weggestuurd bij Jong De Graafschap en speel nu bij zo’n grote club’

Bert Esselink maakte vorige week een absolute droomtransfer. De 22-jarige centrumverdediger dreigde anderhalf jaar geleden naar het amateurvoetbal te verdwijnen, nam een risico door het avontuur bij het Cypriotische PAEEK aan te gaan en verdiende daar een transfer naar recordkampioen APOEL Nicosia, waar hij zijn handtekening zette onder een contract tot medio 2024. Niet zo lang geleden werd Esselink na goed en wel twee jaar aan de kant te hebben gestaan met een knieblessure niet goed genoeg bevonden voor De Graafschap, nu mag hij dromen van de Champions League.

Door Chris Meijer

Het trainingscomplex van APOEL was niet bepaald onbekend terrein voor Esselink. Steek vanaf Archangelos de drukke weg over, loop vier minuten zuidwaarts en je staat voor het stadion van PAEEK. Meer dan geregeld reed Esselink tijdens het afgelopen anderhalf jaar langs het door hoge hekken afgeschermde complex, waar het clublogo verraadt dat daar de meest succesvolle club van Cyprus huist. Turend uit het raam kwam meer dan eens stiekem de gedachte op: ooit zou hij daar trainen. “Het is best gek dat ik daar nu ook daadwerkelijk speel”, vertelt Esselink met een grijns. Toen hij zich binnen de hekken van het trainingscomplex van APOEL mocht melden, keek hij zijn ogen uit. Een wereld van verschil met de omstandigheden bij PAEEK.

“Ik ben van de kleinste club op het hoogste niveau naar de grootste club gegaan”, benadrukt Esselink. PAEEK promoveerde binnen twee jaar van het derde naar het hoogste niveau op Cyprus. De eigenlijke thuishaven - de thuiswedstrijden worden sinds de promotie gespeeld in het Makario Stadion elders in Nicosia - van de ambitieuze club in het zuiden van Nicosia heeft daardoor misschien eerder wat weg van een amateurcomplex dan van een stadion van een profclub. Esselink speelde en trainde bij PAEEK lang niet altijd op een egaal veld, een schril contrast met de biljartlakens hemelsbreed honderd meter verderop. “Het verschil tussen de faciliteiten en omstandigheden bij PAEEK en APOEL is immens. De velden zijn perfect, je hebt op het trainingscomplex alles wat je nodig hebt. Ja, de eerste indruk is heel goed. Je kunt de faciliteiten vergelijken met die bij PSV of Feyenoord. Je merkt aan de reacties en berichten op social media dat dit een grote club is. Ik werd weggestuurd bij Jong De Graafschap en speel nu bij zo’n grote club, dus ik heb in het afgelopen anderhalf jaar wel wat stappen gemaakt.”

De toptransfer van Esselink naar APOEL voelt als een revanche en een beloning, want anderhalf jaar geleden leek zijn droom om profvoetballer te worden nog in rook op te gaan. Op zijn zeventiende scheurde hij als jeugdspeler van De Graafschap eerst de kruisband in zijn rechterknie. Vrijwel direct na een revalidatie van tien maanden sloeg het noodlot opnieuw toe en liep hij wéér een kruisbandblessure op, deze keer aan zijn andere knie. Totaal 22 maanden hielden de knieblessures Esselink aan de kant. “Ik heb nooit opgegeven en ben altijd in mezelf blijven geloven, ondanks dat ik echt weleens te horen kreeg dat het lastig zou worden”, zegt Esselink. “Na mijn blessures heb ik veertien maanden de kans gekregen om me te laten zien bij Jong De Graafschap. Mike Snoei vond klaarblijkelijk niet dat ik het niveau had om bij het eerste aan te sluiten. Eigenlijk heb ik het afgelopen halfjaar pas het gevoel gekregen dat ik op het niveau kwam van voor mijn blessure. Zo zie je maar hoe hard dat erin kan hakken.”

Esselink leek in de zomer van 2020 na acht jaar bij De Graafschap de stap terug te zetten naar de amateurs. Hij had zelfs al getekend bij tweededivionist De Treffers, al bevatte zijn contract daar een clausule die het mogelijk maakte om te vertrekken voor een profclub. Die kwam diezelfde zomer nog, met PAEEK. “Het enige dat ik van het voetbal op Cyrus kende, was APOEL”, lacht Esselink. Hij kende wel de verhalen over Cypriotische clubs die hun afspraken niet nakomen of niet betalen. Maar toch besloot Esselink de gok te wagen. “Het was echt een investering om deze kant op te gaan. En achteraf is het een hele goede keuze gebleken.”

De uitgesproken ambities konden worden waargemaakt, want PAEEK beleefde in de woorden van Esselink een ‘superjaar’ en promoveerde als kampioen van het tweede niveau voor het eerst in de clubhistorie naar het hoogste niveau. Esselink was in het kampioensteam - waarvan ook landgenoten Thijs Timmermans en Matthijs van Nispen deel uitmaakten - een steunpilaar en dat zorgde afgelopen zomer al voor de nodige belangstelling. “Ook vanuit Nederland, in de Keuken Kampioen Divisie. Maar dat was voor mij niet echt een optie, want dan wilde ik liever met PAEEK op het hoogste niveau gaan spelen. Vooral vanuit het buitenland merk je dat men het tweede niveau van Cyprus lastig kan inschatten. In juni heb ik de knoop doorgehakt om bij PAEEK te blijven en eigenlijk was het mijn plan om daar nog een jaar te spelen. Ik had wel het gevoel dat als ik daar een tijdje op het hoogste niveau zou spelen, er vanzelf mooie opties zouden komen.”

Dat gevoel bleek te kloppen. Esselink moest in zijn eigen woorden even zijn plek vinden in de eerste wedstrijden op het hoogste niveau, maar miste in de eerste seizoenshelft geen minuut bij PAEEK en maakte indruk. Langzaam maar zeker begon zijn naam steeds meer te gonzen op Cyprus. “Ik merkte dat er steeds meer over me gesproken werd. Of ik Grieks kan lezen? Nee, lezen sowieso niet. Maar dan gooide ik het door de vertaalmachine. Ik vind het sowieso leuk om in mijn vrije tijd in de gaten te houden wat er over de competitie gezegd en geschreven wordt.” Het zorgde deze maand voor concrete aanbiedingen. Ook Anorthosis Famagusta wilde hem hebben, maar toen APOEL Nicosia zich meldde was de keuze snel gemaakt.

“Dat APOEL me wilde hebben, was best verrassend. Maar als zo’n club zich meldt, hoef je er niet lang over na te denken. Ik was ook wel toe aan een volgende stap in mijn carrière”, bekent Esselink. APOEL Nicosia is met 28 landstitels de recordkampioen van Cyprus en was het afgelopen decennium verschillende keren actief in de groepsfase van de Champions League. Het laatste kampioenschap dateert echter van 2019 en vorig seizoen eindigde APOEL zelfs buiten de top zes in de reguliere competitie, waardoor de play-off om het kampioenschap werd misgelopen. Dat scenario dreigt nu opnieuw, daar APOEL momenteel de zevende plaats bezet. Met Esselink - die bij PAEEK een afkoopclausule in zijn contract had en daarmee de eerste speler in de clubgeschiedenis werd die een transfersom opleverde - en de van Académica Coimbra overgenomen João Pedro moet APOEL in ieder geval de play-off om het kampioenschap zien te halen. “De ambitie is nog steeds om alle prijzen te pakken, dus ook kampioen te worden.”

Esselink zal daar vanaf komende zondag zijn steentje aan gaan bijdragen. Trainer Sofronis Avgousti besloot hem de ruimte te geven om even te acclimatiseren, waardoor hij tijdens de competitiewedstrijd tegen Ethnikos Achna en het bekerduel met Olympiakos Nicosia nog niet bij de selectie zat. “Zo heb ik de tijd om te wennen aan het spelsysteem, het trainingsniveau ligt natuurlijk ook wat hoger. APOEL speelt over het algemeen wat meer naar voren dan PAEEK, dus er wordt als verdediger wel iets anders van je gevraagd. Je kan dat misschien wel vergelijken met de Nederlandse speelstijl, daar wordt normaal gesproken ook vooruit gespeeld. Natuurlijk scheelt het dat ik de competitie al ken.”

Zo komt het leven van Esselink na een uitermate bewogen periode weer langzaam in een rustiger vaarwater. Hij keerde twee weken geleden pas terug op Cyprus na de kerstdagen in Nederland te hebben doorgebracht en trainde nog een week mee met PAEEK, in afwachting van de onderhandelingen met APOEL. Nog voor de eerste wedstrijd van PAEEK na de winterstop werd er een akkoord bereikt. Daardoor moest Esselink ook op zoek naar nieuwe woonruimte. Vorig seizoen deelde hij in Nicosia een appartement met ploeg- en landgenoot Timmermans, maar het afgelopen jaar woonde hij alleen in kustplaats Larnaca. Nu is Esselink van plan weer terug te keren naar de Cypriotische hoofdstad. Samen met vriendin Bibiche, die zich vanaf vrijdag definitief bij hem voegt. “Dat is fijn en geeft ook rust.”

Rekent Esselink direct op een basisplaats bij APOEL? “Dat is natuurlijk moeilijk om te zeggen. Ik ga er in ieder geval alles aan doen om zo hard mogelijk te werken op de training en dan is het besluit uiteindelijk aan de trainer”, reageert hij realistisch. Esselink heeft in ieder geval niet het gevoel dat hij zijn plafond al bereikt heeft. “Ik ben pas 22, dus ik denk dat er zeker nog een hoop rek in zit.” Binnen twee jaar de stap van het tweede niveau van Cyprus naar de Europa of zelfs Champions League zetten: het zou een bijzonder, maar tegelijkertijd realistisch scenario zijn voor Esselink. “Ja, dat zou natuurlijk niet verkeerd zijn.”