‘Ik was aanvoerder, toen ik met Matthijs de Ligt op het middenveld stond’

De Keuken Kampioen Divisie geldt al decennialang als kraamkamer voor binnen- en buitenlandse talenten en ook dit seizoen lopen er op het tweede niveau weer veel voetballers met potentie rond. Voetbalzone, de officiële mediapartner van de Keuken Kampioen Divisie, licht wekelijks een van deze talenten uit, met deze keer aandacht voor Lance Duijvestijn, die dit seizoen bij Helmond Sport eindelijk zijn definitieve doorbraak beleeft.

Door Chris Meijer

Matthijs de Ligt, Donyell Malen, Justin Kluivert, Tahith Chong, Owen Wijndal, Noa Lang. Met een zachte stem somt Lance Duijvestijn de namen op met wie hij ooit als jeugdinternational samen bij Oranje zat. “Geen verkeerde namen, nee. Op een toernooi in Turkije was ik bij Oranje Onder-15 nog een wedstrijd aanvoerder, toen ik samen met De Ligt op het middenveld stond”, glimlacht de 21-jarige middenvelder. Waar zijn voormalig ploeggenoten al doorbraken in de Eredivisie, de Champions League of zelfs Oranje, moest Duijvestijn lang geduld hebben. Dit seizoen beleeft hij bij Helmond Sport eindelijk zijn doorbraak in het profvoetbal. Met drie doelpunten en twee assists in negentien competitiewedstrijden was hij dit seizoen voorlopig een van de smaakmakers in het elftal van trainer Wil Boessen. “Dit is een bevestiging dat ik terecht in mezelf heb geloofd. Het is niet per se geluk, maar het resultaat van jarenlang heel hard werken.”

De uit Wateringen - dat Den Haag en het Westland aan elkaar verbindt - afkomstige Duijvestijn kwam op negenjarige leeftijd in de jeugdopleiding van ADO Den Haag terecht. Lang stond hij op De Aftrap, het complex voor de jeugdopleiding nabij de plek waar vroeger het Zuiderparkstadion stond, te boek als een van de kroonjuwelen, toen nog als controlerende middenvelder. Hij werd aanvankelijk doorgeschoven naar hogere leeftijdscategorieën en was dus international én aanvoerder in Oranje Onder-15. “Het zegt misschien wel iets over wat voor speler ik toen was. Ik heb zelf ook wel mijn mondje klaar. In het veld vond ik het leuk om het neer te zetten. Buiten het veld ben ik misschien iets minder een prater, maar op het veld trek ik mijn mond open. Het was een leuk team, we konden goed met elkaar opschieten. Maar het is niet zo dat ze allemaal naar me luisterden en dat ik tegen iedereen zei wat hij moest doen.”

“Af en toe hoorde ik in die tijd weleens wat over belangstelling van andere clubs. Toen ik met Oranje Onder-15 in Turkije was, werd ik bijvoorbeeld ineens gebeld door een Spaans nummer. Bleek een zaakwaarnemer die me van alles beloofde. Heel vaak zijn dat leuke praatjes, maar komt er weinig van terecht. Er is nooit echt sprake van geweest dat ik zou vertrekken bij ADO. Achteraf weet ik ook niet of ik dat zou hebben gedaan, want ik wilde altijd in het eerste van ADO spelen. Ik vind het nog steeds jammer dat het niet gelukt is”, verzucht Duijvestijn. Een slecht jaar in de Onder-17 van ADO (‘ik zat slecht in mijn vel, presteerde niet en belandde op de bank’) wierp de middenvelder terug in zijn ontwikkeling. Hij verdween uit beeld bij de jeugdselecties van Oranje en herpakte zich naar eigen zeggen pas twee jaar later, in de Onder-19 onder leiding van trainer Edwin Grünholz.

“Dat was een superjaar. Toen hoopte ik op een beloning vanuit de club, maar het enige wat ik te horen kreeg, was: ‘Je gaat naar Jong ADO’. That’s it. Daardoor wilde ik iets anders.” NEC Nijmegen meldde zich bij Duijvestijn, met de belofte dat hij direct een kans zou krijgen om mee te trainen bij het eerste elftal. “Ik was zodanig overtuigd van mezelf, dat dit het enige was dat ik wilde horen”, zegt hij enigszins schuldbewust, wetend dat het avontuur niet bracht wat hij ervan hoopte. Maar heeft hij spijt van de overstap naar NEC? Nee, dat niet. “Ik heb in dat jaar super veel geleerd. In de voorbereiding draaide ik met het eerste mee, ik maakte al snel mijn debuut en kreeg een driejarig contract aangeboden. Dat had ik gewoon direct moeten tekenen. Met mijn zaakwaarnemer besloot ik het nog niet te doen. De week erna scheurde ik mijn hamstring. Op de dag dat ik besloot dat ik wel wilde tekenen, vertrok technisch directeur Remco Oversier. Toen ik naar hem belde, kreeg ik de receptioniste aan de lijn. ‘Hij is er vandaag niet’, kreeg ik te horen. Toen voelde ik de bui al hangen. In het begin leek het een super goede keuze, maar een halfjaar later was dat compleet anders. Ik speelde amper bij Jong NEC en had geen contract.”

Een van de weinige wedstrijden die Duijvestijn in zijn laatste halfjaar wél speelde bij NEC, was tegen Jong ADO. Op dat moment bestond er al contact met Virgilio Teixeira, de trainer van Jong ADO, en nadat hij tegen zijn oude club een keer scoorde, was het in zijn eigen woorden ‘snel geregeld’. “Dat zag ik wel zitten, maar wel met het perspectief dat ik zou kunnen doorstromen naar het eerste. Ik wilde niet een heel jaar in de beloften spelen.” Van dat beloofde perspectief kwam weinig terecht in Den Haag. Onder Alfons Groenendijk trainde hij nog een aantal keer mee met ADO I, maar na zijn ontslag verdween definitief het zicht op een kans bij de hoofdmacht. Al helemaal toen trainer Alan Pardew in de winterstop acht nieuwe spelers aan zijn selectie toevoegde.

‘Ik zou nergens meer op rekenen’, kreeg Duijvestijn op dat moment te horen van Teixeira. Die woorden werden begin april bewaarheid, toen hij via de telefoon te horen kreeg dat hij moest vertrekken bij ADO. “Ik heb best wat momenten bij ADO en NEC beleefd waardoor andere spelers misschien allang besloten hadden om ermee te kappen. Dat is voor mij nooit een optie geweest.” Duijvestijn kreeg de helpende hand toegestoken van Grünholz, zijn voormalig trainer bij ADO Onder-19 en tegenwoordig werkzaam bij tweededivisionist Quick Boys. “Door de coronacrisis trainde ik niet en hij belde me: ‘Kom gewoon meetrainen, dan zien we wel’. Ik ging meetrainen om te zorgen dat ik fit was voor het geval er een club kwam. Daar ben ik hem heel dankbaar voor, maar ik heb altijd tegen hem gezegd: ‘Trainer, als er een profclub komt, ga ik wel daarheen’. Dat begreep hij en gelukkig kwam het zo uit.”

“Met alle respect, ik zou het niet zien zitten om het amateurvoetbal in te gaan. Ik ben altijd overtuigd geweest van mijn eigen kwaliteiten. Maar anderen moeten het ook in je zien zitten. Ja, ik heb wel een paar keer gehad dat ik dacht: pff, komt het allemaal nog goed? Dat ik wegreed bij de training bij Quick Boys en dacht: dit wil ik helemaal niet. Ik wist dat ik goed genoeg was voor het profvoetbal en ik wilde per se slagen. Uiteindelijk hebben die dingen me ook sterker gemaakt”, gaat Duijvestijn verder. Zijn gevoel werd afgelopen zomer bevestigd, want TOP Oss, FC Dordrecht en Helmond Sport toonden concrete belangstelling. Bij zijn huidige club werd hij direct uitgenodigd voor een stage en na een week kreeg hij al te horen dat hij mocht blijven.

Zodoende vindt Duijvestijn zich nu terug in Helmond, waar hij een appartement heeft op vijf minuten van het SolarUnie Stadion. “Als het stadion wat groter was, had ik de lichtmasten kunnen zien”, lacht hij. Zowel buiten als op het veld heeft hij snel zijn plek gevonden in Brabant. “Je gaat erin met bepaalde verwachtingen en het gaat voorlopig de goede kant op. Ik speel alles, krijg veel vertrouwen en het kan voor mijn gevoel alleen maar beter worden, als ik zo doorga. Ik was 21, moest weg bij ADO en wist van mezelf dat ik naar een club moest waar ik kon spelen. Ik ben heel blij dat Helmond Sport me die mogelijkheid gegeven heeft, ik wist dat ik het in me had. Maar ja, het was een lastige situatie. Ik ben heel blij dat het zo heeft uitgepakt. Voor mijn gevoel kon ik me makkelijk aanpassen aan het niveau, dat komt ook door het vertrouwen dat ik krijg. Het voelt niet echt anders.”

“Het kan altijd beter, ik weet van mezelf dat ik meer wil laten zien. Maar ik merk dat ik me aan het ontwikkelen ben. Als ik hard blijf werken, kan het alleen maar meer worden. Ik merk dat ik een beetje aandacht krijg, in de media en noem maar op. Misschien had het allemaal zo moeten lopen.” Duijvestijn heeft bij Helmond Sport een contract tot het einde van het seizoen, met een optie voor nog een jaar. Hij reageert direct bescheiden als zijn nabije toekomst ter sprake komt. “Ik wil nog een half seizoen heel goed presteren, mezelf wekelijks laten zien en belangrijk zijn voor het team. Dan zien we wel wat er komt. Ik zou het zeker niet erg vinden om nog een jaar bij Helmond te spelen.”

Naam: Lance Duijvestijn
Geboortedatum: 15 januari 1999
Club: Helmond Sport
Positie: aanvallende middenvelder
Sterke punten: techniek, schot, versnelling