‘Ik probeer daar niet veel aan te denken, mijn interlandcarrière ligt gevoelig'

Ryan Babel, Jurriën Timber, Noah Fadiga, Ruben Kluivert en Kik Pierie maken dit jaar kans op de titel Fashion Player 2021. Een van hen mag zich straks de best geklede voetballer van het jaar noemen. In een vijfdelige reeks laat Voetbalzone als officiële mediapartner van de Fashion Player Award 2021 steeds een van de genomineerden aan het woord. In de eerste aflevering gaat de aandacht uit naar Noah Fadiga. De verdediger is de zoon van Senegal-legende Khalilou Fadiga en timmert bij Heracles Almelo aan de weg om zijn droom te verwezenlijken: spelen in de Premier League.

Door Mart Oude Nijeweeme en Kalum van Oudheusden

Als bij Fadiga het thema fashion ter sprake komt, verschijnt er automatisch een voorzichtige glimlach op zijn gezicht. Hij is niet de enige binnen de familie Fadiga die zich bekommert om zijn uiterlijk. "Mijn hele familie ziet er goed uit", vertelt de rechtervleugelverdediger trots. "Wij houden ervan om ons goed te presenteren. Ik heb familieleden die hun eigen brand hebben. Ik denk dat het iets is wat wordt doorgegeven. IJdel is een groot woord, maar ik ben er wel serieus mee bezig. Na of tijdens mijn voetbalcarrière zou ik ook graag meer met fashion bezig willen zijn. Wanneer? Daar ga ik geen tijd aan vastplakken."

Zijn stijl omschrijft Fadiga als urban. "Ik mag graag een sneaker dragen met een hoodie. Nee, ik heb geen favoriet merk. Er zijn binnen de selectie een aantal spelers die zich mooi kunnen kleden. Rai Vloet bijvoorbeeld. Als ik één speler noem, weet ik zeker dat ik geen jongens buitensluit." Het jeugdproduct van Club Brugge merkt een duidelijk verschil tussen de mensen in België en Nederland. Fadiga omschrijft Heracles als een 'warm bad' waar hij zich thuis voelt. "De mensen zijn direct, ze zeggen waar het op staat", aldus de verdediger. "Dat heb ik voorheen nooit zo ervaren. De mensen zijn hier vriendelijk, iedereen is bereid om je te helpen. bij Club Brugge en FC Volendam had ik het ook naar mij zin, maar heerste een andere werkomgeving."

Fadiga, die na een huurperiode bij Volendam vorig jaar zomer definitief de overstap maakte naar Heracles, merkt dat hij in Almelo is gegroeid als persoon. "Dit is de eerste keer dat ik zo ver van huis ben", zegt de rechtsback. "Je wordt volwassener en leert meer voor jezelf op te komen. Ik heb een sterkere mening gekregen, uiteraard met een bepaalde beleefdheid. Als je jonger bent, vergeet je dingen sneller. Je aandacht verslapt. Maar ik ben niet iemand die anderen de huid vol scheldt. Ik probeer me vooral te focussen op mijn eigen taken en aan mijn eigen ontwikkeling te werken. Ik ben een rustig persoon."

Druk
Hoe anders was dat een jaar of vier geleden. Fadiga, zoon van 37-voudig Senegalees international Khalilou Fadiga, had moeite met de druk die de buitenwereld hem oplegde. Vaak werd hem de vraag gesteld of hij ooit zo goed zou worden als zijn vader. Zijn vader die onder meer bij Paris Saint-Germain en Internazionale speelde en met Senegal de kwartfinale van het WK in 2002 haalde. "Vroeger voelde ik de druk om hetzelfde te moeten presteren als mijn vader. Als zestienjarige heb ik het daar heel moeilijk mee gehad. Het is niet gemakkelijk om 'de zoon van' te zijn. Ik vond het niet leuk als mensen vroegen of ik zoals mijn vader zou worden. Dat trok ik mij heel erg aan."

Inmiddels heeft Fadiga die periode achter zich gelaten. "Druk is wat je zelf accepteert en jezelf toedient", zegt hij. "Daar beslis je zelf over. De enige die mij druk kan toedienen ben ikzelf en mijn vader. Als mijn vader komt kijken voel ik druk, anders niet. De laatste jaren ben ik daar veel beter mee omgegaan. Een paar jaar geleden wist ik niet hoe ik dat moest plaatsen. Ik vroeg mij af of ik überhaupt wel een goede voetballer zou worden. Dat spookte geregeld door mijn hoofd, maar dat laat ik nu niet meer gebeuren. Ik heb vertrouwen in mijn kunnen en weet wat ik moet doen om een betere voetballer te worden. Dat hoeft niemand mij te vertellen."

Legende
Ondanks het feit dat Fadiga een warme band onderhoudt met zijn vader, ziet hij hem maar zelden. Khalilou Fadiga maakt onderdeel uit van de CAF (Confédération Africaine de Football), de Afrikaanse tak van de FIFA, en is veel onderweg. "De keren dat ik hem wel zie, praten we niet altijd over voetbal. We praten vooral over andere zaken. Mijn vader is mijn beste vriend. We praten over familiaire dingen, reizen, mijn ontwikkeling." Heel veel overeenkomsten met zijn vader ziet de Heraclied niet. "Ik ben een compleet andere speler dan mijn vader. Mijn vader was minder snel dan ik, maar hij had heel veel inzicht. Hij kon met één pass iemand vrij voor de keeper zetten."

Khalilou Fadiga kan in Senegal amper anoniem over straat. De nummer 10 van weleer droeg dus onder meer de shirts van Inter en PSG en staat in het Afrikaanse land bekend als een legende. In zijn hoedanigheid als lid van de Afrikaanse bond spreekt hij vaak met andere legendes, waaronder de Braziliaanse Ronaldo en Zlatan Ibrahimovic, die hij persoonlijke videoboodschappen laat inspreken voor zijn zoon. "Hij ontmoet en kent veel topspelers. Af en toe sturen die een video om hun steun aan mij te betuigen. Dat helpt je wel als zij je steunen. Ronaldo zei dat ik vooral naar mijn vader moest luisteren en naar niemand anders. Dat is grappig en leuk om te horen. Het zijn leuke berichten om te krijgen, maar ik ben een rustig persoon. Ik word niet snel zenuwachtig. Het is niet dat ik er 's nachts wakker van lig dat iemand 'hallo' heeft gezegd."

Ook Noah Fadiga heeft de mogelijkheid om ooit het shirt van Senegal te dragen. De verdediger beschikt over een dubbele nationaliteit en kan eveneens voor België uitkomen, maar is liever nog niet bezig met zijn interlandcarrière. Vooralsnog heeft hij die beslissing nog niet hoeven te nemen. "Ik probeer niet te veel met de keuze tussen Senegal en België bezig te zijn, dat ligt nogal gevoelig", aldus Fadiga. "Zoals de meeste mensen weten is mijn vader altijd speler geweest van Senegal. Hij behoort tot de beste spelers die Senegal ooit heeft gekend. Ik vind het moeilijk om daarover te praten. Altijd als die vraag komt, heb ik mijn antwoord klaar. Ik ben blij om Senegalees te zijn en ik ben blij om Belg te zijn. Hopelijk krijg ik de kans om ooit uit twee landen te mogen kiezen."