‘Ik kende mijn zaakwaarnemer pas 2 weken, maar hij wil alles voor mij betalen’

Nederlandse profvoetballers zijn in alle uithoeken van de wereld te vinden, van de spotlights van de grote Europese competities tot de meer avontuurlijke dienstverbanden op andere continenten. In de rubriek Over de Grens spreekt Voetbalzone wekelijks met een speler die buiten de landsgrenzen actief is. Met deze keer aandacht voor Ilias El Ghamarti, die deze zomer op een bijzondere manier een transfer maakte naar FK Alfa Modrica, dat uitkomt op het tweede niveau van Bosnië.

Door Jordi Tomasowa

“Ik heb eerlijk gezegd nog nooit zo hoog gespeeld”, zegt El Ghamarti vol trots als hij wordt gevraagd naar zijn recente transfer. Bosnië was niet direct een van de landen waar de vleugelaanvaller aan dacht toen hij tijdens de zomerse transferwindow zonder club zat, maar door een bijzondere samenloop van omstandigheden krijgt hij nu de kans om te schitteren in de Prva Liga RS. “Ik moest fit worden, dus ik ben in Nederland mee gaan trainen bij de voetbalacademie van Gwendell van Riemsdijk”, geeft El Ghamarti aan. “Daarna kwam er een zaakwaarnemer, Jackson Gesse da Silva Costa, op mijn pad en hij zei: ‘Luister, ik kan je mogelijk aan een club in Kroatië helpen.”’

“El Ghamarti hoefde geen seconde na te denken en besloot direct naar het noordoosten van Kroatië af te reizen. “Ik stond hier gelijk voor open, want ik moest gewoon aan minuten komen.” In Osijek werd hij opgevangen door deze zaakwaarnemer en trainde hij twee weken mee met NK Zrinski Jurjevac, dat uitkomt op het derde niveau. “Ik heb tijdens mijn proefperiode verschillende wedstrijden gespeeld, waaronder tegen de Kroatische topclub NK Osijek. In dit duel was ik ook goed voor een assist. Bij deze oefenwedstrijd was ook een andere zaakwaarnemer aanwezig, Ilja Jankovic. Hij vertelde dat hij een betere club voor mij had in Bosnië. Ik heb met hem gesproken en hij wist me uiteindelijk te overtuigen.” El Ghamarti besloot uiteindelijk om de bus te pakken om binnen een klein uur in het Bosnische Modrica te arriveren.

“Daar wachtte Jankovic mij op. Hij is een Servische zaakwaarnemer en heeft op het hoogste niveau in Bosnië en Servië gespeeld, dus hij is best een bekend persoon in deze omgeving”, vertelt El Ghamarti. “Hij zei tegen mij: ‘Ik zie het in jou zitten. Ik heb dit nog nooit meegemaakt, maar ik heb het gevoel dat jij een grote speler hier in Bosnië gaat worden Ik wil je graag de kans geven en het risico nemen om één jaar in jou te investeren’. Jankovic gaf aan letterlijk alles voor me te betalen: mijn appartement, eten, kicksen en supplementen die je nodig hebt, zolang ik maar gefocust ben op het voetbal. Ik kende hem slechts twee weken, dus zo snel is het allemaal gegaan.”

El Ghamarti hecht nog altijd veel waarde aan deze lovende woorden van zijn zaakwaarnemer. “Ik kreeg gewoon kippenvel toen hij al deze dingen telefonisch en via WhatsApp tegen mij zei. Het voelde goed, het is uiteindelijk op mijn pad gekomen”, laat de goedlachse aanvaller weten. Hij besloot vol voor deze unieke kans te gaan en is begin augustus mee gaan trainen bij Alfa Modrica, dat uitkomt op het tweede niveau van Bosnië. “Het is een mooi podium voor mij om mezelf in de kijker te spelen. Ik zie het als een tussenstap om in de winter of in de zomer volgend jaar de stap te maken naar het hoogste niveau in Bosnië. Ik moet zoveel mogelijk goals maken en belangrijk zijn voor het team.”

Het hielp El Ghamarti dat zijn zaakwaarnemer veel spelers bij Alfa Modrica kent. “Daardoor had ik gelijk een goed gevoel bij deze club. In Bosnië kun je niet zomaar spelen. Hier worden politieke spelletjes gespeeld, maar gelukkig heb ik een zaakwaarnemer die weet hoe alles in elkaar steekt. Als je van plan bent om in Bosnië te voetballen dan moet je echt de juiste contactpersoon hebben.” El Ghamarti liet tijdens zijn proefperiode met vier goals naar eigen zeggen direct een goede indruk achter. “Twee weken later tekende ik een eenjarig contract. Ik heb ook de kans om in de winter te vertrekken als er een andere goede club voor mij aanklopt.”

El Ghamarti nam het besluit om voor zijn kans in Bosnië te gaan met in het achterhoofd dat hij al een eerder buitenlands avontuur op zijn cv had staan waaraan hij veel positieve herinneringen heeft overgehouden. In de jeugd speelde El Ghamarti op hoog amateurniveau, maar slaagde hij er lange tijd niet in om de stap naar een profclub te maken. Het was Kidderminster Harries dat met een scholarship in 2019 uitkomst bood. El Ghamarti tekende destijds een contract bij de club die op het zesde niveau van Engeland actief is en kreeg daarvoor ter compensatie scholing, voedsel en onderdak in een clubhuis. “Ik heb daar uiteindelijk één seizoen gespeeld. Toen kwam de lockdown en moesten we vaak in isolatie, deden we thuis veel oefeningen. Daardoor kwam ik niet aan spelen toe. Door veel wedstrijden ging een streep. Ik heb wel mooie ervaringen meegenomen uit Engeland. Het gaat er best wel hard aan toe op fysiek en conditioneel gebied. In die twee jaar heb ik daarnaast ook enorm veel aan mijn Engels kunnen werken.”

El Ghamarti kon in juli 2021, gedurende de lockdown in Engeland, verlengen of vertrekken bij Kidderminster. Het werd uiteindelijk het laatste, waarna hij op proef ging bij Grün-Weiß Firrel, dat op het zesde niveau in Duitsland actief is. “Tijdens de voorbereiding van het afgelopen seizoen speelde ik me in de kijker met goals en assists tegen clubs uit de 3. Bundesliga”, vertelt El Ghamarti. Mede door ‘politieke spelletjes’ bleef zijn avontuur in Duitsland beperkt tot een half jaar. “Duitsers stonden er op de eerste plaats en buitenlanders vielen buiten de basiself. Ik ben daar na een half jaar weer vertrokken, ook mede vanwege de regel dat er een vaccinatieplicht werd ingesteld. Het niveau was bovendien niet echt aantrekkelijk voor mij.”

De inmiddels 23-jarige aanvaller wilde vooral weer wedstrijden spelen en besloot hierop terug te keren naar Nederland om mee te trainen bij derdedivisionist DOVO. "Ik dacht: dan zet ik maar één of twee stappen terug om daarna weer één grote stap vooruit te maken. Hier raakte ik weer fit en kreeg ik een kans om aan de slag te gaan op het vierde niveau in Zweden bij Asarums IF. Dit deed ik puur om wedstrijden te spelen, het was voor mij niet belangrijk hoe hoog de club speelde. Ik dacht: ik ga daarnaartoe en speel m’n wedstrijden en zie ik wel hoe het uitpakt. Ik heb daar drie wedstrijden gespeeld, waarna er een korte onderbreking was. Ik heb ook meegespeeld in de Zweedse beker, dat was een mooie ervaring." Vervolgens ging het dus snel toen hij via de voetbalacademie van Van Riemsdijk en stages in Kroatië en Bosnië bij Alfa Modrica belandde.

Wist je al iets over het land of heb je informatie ingewonnen bij andere spelers die in Bosnië spelen of gespeeld hebben?
“Ik heb vrienden die hier wonen. Ik begreep van hun dat het leven hier goedkoper is dan in Nederland. In de avonden is het echt wel druk, er zijn dan veel cafés en tentjes open. In Nederland zie je bijna niemand doordeweeks ‘s avonds buiten lopen. Je kunt het wel vergelijken met Marokko, waar mijn ouders vandaan komen. Er wonen hier veel moslims, er zijn veel moskeeën en de mensen zijn vriendelijk. Het is wel een mooie plek om te voetballen en te leven. Het was makkelijk om me hier aan te passen, maar de taal is wel een barrière. De trainer is Bosnisch, maar de assistent-trainer en enkele spelers kunnen Engels, dus zij helpen met vertalen.”

De selectie van Alfa Modrica bestaat vooral uit Bosniërs en daarnaast uit twee Iraniërs, een Serviër, Braziliaan en een Japanner. Ben je gelijk goed opgevangen door je ploeggenoten en de trainer?
“Met de twee Iraanse spelers heb ik een goede band. Zij komen net als ik uit een ander land. Dan heb je automatisch een goede klik. Zij namen mij direct op in de groep. Mijn Japanse ploeggenoot is ook een hele goede gast. Daar ga ik veel mee om en hij helpt mij ook echt. Ik voel me hier zeker op m’n gemak.”

Hoe zijn de faciliteiten bij de club?
“We hebben een grote gym bij de club zelf waar we 24 uur gebruik van kunnen maken. Daar ben ik elke dag voor óf na de training te vinden. Daarnaast hebben we een café restaurant waar je kan ontbijten of lunchen. Het is allemaal goed geregeld hier en natuurlijk ook best bijzonder dat mijn zaakwaarnemer zijn eigen geld in mij investeert. Tot een jaar geleden was hij zelf profvoetballer op het hoogste niveau. Vanwege een knieblessure moest hij zijn loopbaan beëindigen. Toen kreeg hij het idee om andere spelers te helpen. Ik ben tot nog toe zijn enige speler die hij begeleidt.”

Je hebt inmiddels je debuut gemaakt, kun je daar wat over zeggen?
“Klopt, ik heb als invaller een half uurtje gespeeld tegen FK Omarska. Helaas stonden we al 0-1 achter en konden we het niet rechtzetten. Mijn debuut heb ik desondanks mede door de fans mooi ervaren. Het was druk, mijn zaakwaarnemer was ook aanwezig en ik maakte voor mijn gevoel geen verkeerde indruk. Ik focus me nu op de volgende wedstrijd, dan hopen we drie punten te pakken. Het seizoen is hier ook pas net begonnen.”

Merk je dat het voetbal anders is vergeleken met Nederland?
“Hier in Bosnië wordt ook heel fysiek voetbal gespeeld, misschien nog wel meer dan in Engeland. Omdat ik over meer technische kwaliteiten beschik, is het voor mij makkelijker om hier uit te blinken. Er wordt hier op het veld heel luidruchtig gecommuniceerd. Als je een verkeerde pass geeft, kunnen ploeggenoten tegen je schreeuwen. Bosnische voetballers hebben veel passie en emoties. Ik ben altijd van het positieve coachen, dat probeer ik ook mee te geven aan de andere jongens. Het was voor mij niet echt schakelen, want ik heb het ook al meegemaakt in Engeland en Duitsland.”

Kun je je vrije tijd goed besteden? Ben je al een beetje bekend met de goede eettentjes bijvoorbeeld?
“In mijn vrije tijd bel ik met vrienden of familie. En ik moet nog veel spullen kopen. Ik woon nu op mezelf in een appartement. In Engeland woonde ik in een clubhuis met andere spelers. Dat was ook wel gezellig, maar je wilt het liefst op jezelf wonen. Zo krijg ik veel verantwoordelijkheid. Ik moet schoonmaken, boodschappen doen et cetera. In mijn vrije tijd trek ik er meestal op uit met andere spelers. Dan gaan we naar een café, drinken we wat en kijken we voetbal.”

Wat heeft in je eerste weken in Bosnië het meeste indruk op je gemaakt?
“Ik denk toch wel de fans. Toen ik hier nog niet had getekend was het best een chaos. Ze hebben enorm veel liefde voor de club. Je kunt het vergelijken met een derby in de tweede of derde divisie in Nederland. Wat wel grappig is, is dat er in de voorbereiding ook clubs uit de Bosnische Premijer Liga in ons stadion spelen. We hebben een van de beste grasvelden van de profclubs uit Bosnië.

Zie je jezelf ooit weer als voetballer terugkeren naar Nederland?
“Het liefst blijf ik in het buitenland actief. In Nederland is de concurrentie groter, er zijn veel spelers die erbovenuit steken. In Bosnië val je sneller op. Ik denk ook dat Nederlandse voetballers in het buitenland makkelijker doorbreken in landen waar niet zoveel spelers op jou lijken, zo kun je schitteren in die competitie. Met goals en assists speel je jezelf dan in de kijker bij andere clubs. Dat is ook het stappenplan dat ik samen met mijn zaakwaarnemer heb opgesteld. Ik wil nu vooral minuten maken bij Alfa Modrica, belangrijk zijn voor de ploeg en vanuit daar een mooie stap maken naar het hoogste niveau in Bosnië.”