‘Ik heb nooit tegen Feyenoord gespeeld, dus het is lastig vergelijken’
IF Elfsborg vormt voor Feyenoord het laatste obstakel op weg naar de groepsfase van de Conference League. Di Gule, oftewel de Gelen, plaatsten zich vorig seizoen als nummer twee van Zweden voor Europees voetbal en presteren met de huidige derde plaats in de Allsvenskan ook in deze jaargang uitstekend. Rewan Amin, speler van het Zweedse Östersunds FK, vertelt dat Feyenoord te maken krijgt met een team dat met een duidelijke identiteit al jaren een stijgende lijn te pakken heeft.
Door Chris Meijer
Elfsborg roept bij Amin niet de prettigste herinneringen op. Bijna exact een jaar geleden liep hij tijdens de uitwedstrijd tegen Elfsborg op het kunstgras van de Boras Arena een kruisbandblessure op, waarvan hij momenteel nog herstellende was. “De blessure was niet gelukkig, maar de tegenstander. Tja. Natuurlijk, als ik Elfsborg hoor, denk ik aan dat moment. Maar dat komt niet per se door Elfsborg”, relativeert Amin. In het afgelopen jaar lag de focus voornamelijk op zijn revalidatie en minder op de actualiteiten in de Allsvenskan, maar desondanks heeft de 25-jarige middenvelder Elfsborg in de afgelopen jaren goed leren kennen.
“Ze hebben een prachtige stijgende lijn sinds ik in Zweden speel en zijn vorig seizoen als tweede geëindigd achter Malmö, wat in mijn ogen een topprestatie is”, vertelt Amin. Hij verruilde sc Heerenveen in februari 2017 voor Dalkurd FF en maakte anderhalf jaar later een transfer naar Östersunds FK. Sindsdien eindigde Elfsborg als achtste, twaalfde, achtste en tweede op het hoogste niveau van Zweden. De architect van de opmars sinds 2018 is trainer Jimmy Thelin, die werd weggehaald bij het op het tweede niveau uitkomende Jönköpings Södra IF. Hij heeft er bij Elfsborg een herkenbaar 4-5-1-systeem ingeslepen. De samenstelling van zijn middenveld - twee óf drie aanvallend ingestelde middenvelders - is afhankelijk van de tegenstander
“Elfsborg staat bekend als een club die lastig te bespelen is. Er heerst een cultuur waarin iedereen tot het gaatje gaat, als je bijvoorbeeld kijkt hoe de spitsen druk zetten. Iedereen doet mee. Als je het met de Europese top vergelijkt, is de speelstijl een beetje hetzelfde als die van Atlético Madrid. Maar ze hebben ook de nodige kwaliteiten in de groep. Het is echt een combinatie tussen strijd en kwaliteit. Goede club, ja”, zegt Amin. “Als je het van buiten volgt, valt op dat ze ieder jaar mooie stappen maken. Het komt heel stabiel over, de speelstijl wordt ieder jaar beter. Dat geeft houvast. Je hebt in Zweden veel verschillende clubs en speelstijlen, dus het helpt zeker als je een bepaalde identiteit hebt.”
Elfsborg leverde in de afgelopen jaren de nodige spelers af aan de Eredivisie. Ibrahim Dresevic en Rami Kaib maakten de overstap naar sc Heerenveen, terwijl AZ Jesper Karlsson een jaar geleden oppikte in Boras. “Dat was wel een speler die de individuele kwaliteiten had om uit het niets ineens wat te doen”, vertelt Amin over Karlsson. Naast de huidige aanvaller raakte Elfsborg afgelopen jaar ook Kaib, Gustav Henriksson (naar Wolfsberger AC), Sivert Heltne Nilsen (naar SK Brann) en Joseph Okumu (naar AA Gent) kwijt. Voor hen werden de IJslands international Sveinn Aron Gudjohnsen (van Spezia), de IJslands jeugdinternational Hákon Rafn Valdimarsson (van Grótta), de Deens jeugdinternational Jeppe Okkels (van Silkeborg) en Gustaf Lagerbielke (van Västerås SK) teruggehaald.
“Ik heb bij Dalkurd samengespeeld met Simon Strand, de linksback. Dat is een goede speler, sterk en snel. Maar ik denk dat ze het al met al vooral moeten hebben van de kracht van het team”, antwoordt Amin gevraagd naar de spelers op wie er gelet moet worden aan de zijde van Elfsborg. De selectie herbergt met aanvoerder Johan Larsson, aanwinst Lagerbielke, Per Frick, Robert Gojani, Tim Rönning, Samuel Holmén, Marokhy Ndione, Ahmed Qasem en Simon Olsson een behoorlijk aantal spelers met (jeugd)interlands voor Zweden achter hun naam. Verder heeft Leo Väisänen een verleden in Nederland, want de 24-jarige centrumverdediger annex Fins international speelde tussen 2018 en 2020 voor FC Den Bosch.
Feyenoord krijgt tijdens de return in de Boras Arena te maken met een kunstgrasveld. “Het is misschien een beetje een ouderwets stadion. Het is heel groot, maar enkele hoeken zijn open. Ik denk dat het toch wel even wennen is voor Feyenoord om op dat kunstgras te gaan spelen. Wij spelen thuis op kunstgras en als je dan uit ergens op natuurgras speelt, is het toch even wennen. In Zweden is dat nog wat anders, omdat veel teams op kunstgras spelen. In Nederland heb je maar twee of drie clubs op kunstgras, dus het wordt voor Feyenoord even wennen om daarop te spelen.”
Het verschil zou in de heenwedstrijd in De Kuip al gemaakt kunnen worden, al reist Elfsborg in een goede vorm af naar Rotterdam. Elfsborg won afgelopen weekeinde met 0-2 van Hammarby IF en is daardoor al elf wedstrijden ongeslagen. In de over het kalenderjaar lopende Allsvenskan bezet Elfsborg nu de derde plek, met vier punten achterstand op koploper Djurgardens IF. De Zweden rekenden in de eerste twee voorrondes van de Conference League af met het Moldavische FC Milsami Orhei (4-0 en 0-5) en het Bosnische Velez Mostar (1-1 en 1-4). “Elfsborg is een stugge ploeg, zoals ik ze ken. Dus ik ben benieuwd of ze met grote cijfers gaan verliezen. In hun compacte speelstijl ligt dat niet voor de hand. Elk team dat zich ingraaft en tot het gaatje kan gaan, is lastig te bespelen. Ik ben benieuwd wat Elfsborg gaat doen en wat Feyenoord daar tegenover gaat zetten. Ik heb nooit tegen Feyenoord en in de Eredivisie gespeeld, dus ik vind het lastig om het niveau te vergelijken. Qua club is Feyenoord de favoriet. Het is in ieder geval een interessante graadmeter.”