‘Ik heb nog steeds in mijn hoofd om een keer in de Eredivisie te spelen’

SUNDERLAND - In de Caley Sample Room, een pub in het Schotse Edinburgh, kan je mogelijk nog altijd een pint 40 yard Screamer-bier bestellen. Het is een eerbetoon aan het doelpunt van Alim Öztürk namens Hearts in de derby tegen Hibernian in 2014, waarin hij met een knal vanaf 35 meter in blessuretijd voor de 1-1 zorgde. Öztürk, sinds afgelopen zomer speler van Sunderland, begint te lachen als hij door Voetbalzone daarmee geconfronteerd wordt.

Door Chris Meijer

“Ik was aardig populair, vanwege die goal tegen Hibernian. Er hangt een foto van mij in het museum, je weet hoe dat hier gaat. Ze gaan er anders mee om”, vertelt Öztürk, die tussen 2014 en 2017 voor Hearts speelde. Met de club uit Edinburgh promoveerde hij in 2015 naar de Schotse Premiership. “Die club zit nog in mijn hart, ik heb daar een hele mooie tijd gehad. Ik had langer willen blijven, maar we kwamen niet tot een akkoord over een nieuw contract. Daardoor ben ik uiteindelijk in de winter van 2017 naar Boluspor vertrokken.” Na anderhalf jaar in Turkije kwam de in Alkmaar geboren Öztürk afgelopen zomer bij Sunderland terecht. Manager Jack Ross werkte in het verleden bij Hearts en kende de 25-jarige verdediger zodoende nog. Öztürk was transfervrij, nadat zijn contract bij Boluspor afliep. “Ik was gelukkig in Turkije en wilde blijven. Maar als een club als Sunderland komt, is dat toch een ander verhaal. Op dat moment vielen de andere opties eigenlijk wel weg, er was niet zo snel een club gekomen die aan Sunderland kan tippen.”

Sunderland speelde twee seizoenen geleden nog in de Premier League, maar na twee degradaties op rij zijn the Black Cats inmiddels afgezakt naar de League One. “Als je het stadion hier ziet. Pff... Het is echt ongelofelijk, we spelen thuis voor dertigduizend man. Je merkt aan alles dat dit een club is die niet thuishoort in de League One. Qua stadion, faciliteiten, trainingsaccommodatie: het is heel goed geregeld. Dit is echt een megaclub, in Nederland hoort deze club gewoon bij de top drie”, zegt de verdediger. Sunderland is sinds april eigendom van Stewart Donald, die met een consortium de club overnam van Ellis Short. “De ambitie is er om snel weer omhoog te gaan. Als je twee keer achter elkaar degradeert, is dat een klap. Het is bewonderenswaardig om te zien hoe de mensen daar mee omgaan. Er is veel veranderd, de club is overgenomen door nieuwe mensen.”

Vorig seizoen schreef Voetbalzone het volgende artikel over de situatie bij Sunderland, dat destijds nog in handen was van Ellis Short.

“De jongens die hier al wat langer zitten, zeggen dat ze vorig jaar een klotejaar hebben gehad. De nieuwe eigenaren proberen er een familieclub van te maken, dat merk je aan alles. Het past goed bij mij. De sfeer is positief, resultaten helpen daar ook aan mee. Wanneer je wint, is het altijd goed. Je hoort mensen minder klagen”, aldus Öztürk. De verdediger kent persoonlijk een lastige start bij Sunderland, want in de voorbereiding liep hij een heupblessure op. Mede daardoor wist hij nog een basisplaats te veroveren in het elftal van Ross, dat momenteel derde plaats bezet met 32 punten uit 15 wedstrijden. “Het biedt houvast dat ik de trainer al kende van Hearts. Ik heb in de zomer een drukke periode gehad, ben ook getrouwd. Alles is veranderd, ik moest alles regelen. Het was een beetje een chaos. We hebben dat besproken en hij begrijpt dat. Hij kent mijn kwaliteiten en mij als persoon. Ik train goed, wacht op mijn kans en die zal ik grijpen.”

Was het lastig om je draai weer te vinden in het Verenigd Koninkrijk?
“Het was wel weer even schakelen, vooral op voetbalgebied. Het is een heel ander niveau. In Turkije had je de tijd om nog even rustig een balletje rond te spelen, maar hier krijg je die ruimte en tijd niet. Het niveau in de League One is hoger dan verwacht. De mensen zeiden vooraf dat het niveau gelijk zou zijn aan de Premiership in Schotland, maar ik denk dat dit nog wel iets hoger is. Je verwacht het niet, maar er zitten hele aardige ploegen tussen. Dan ben ik benieuwd waar die zouden eindigen in de Eredivisie. De League One is een hele moeilijke competitie, veel mensen denken van niet. Veel ploegen spelen heel direct, er wordt in fysiek opzicht veel van je gevraagd. Alleen in de competitie speel je al 46 wedstrijden, dan heb ik de bekerwedstrijden niet eens meegeteld. Dan kom je makkelijk op 60 duels uit.”

Öztürk speelde, voordat hij een aantal maanden geleden bij Sunderland terechtkwam, anderhalf jaar voor Boluspor, uitkomend op het tweede niveau van het Turkse voetbal. “Ik wilde in 2017 wel weer terug naar Turkije. Alles klopte, ik hoorde goede verhalen. Je hoort vaak over Turkse clubs dat het een beetje gezeik is met betalingen, dat je je geld niet krijgt. Ik heb alles gehad en dat hoorde ik al van andere jongens, dat maakt de keuze makkelijker. Er zaten al wat Nederlandse jongens, dus dan vraag je hoe het zit. Als ik had gehoord dat het een beetje een chaos was bij een club, had ik het niet gedaan. Ik wil toch een beetje vrij voetballen en geen gezeik krijgen met dat soort dingen. Als alles goed is, zit je ook lekkerder in je vel. Je wil je focussen op het voetbal en niet op randzaken.”

“Ik heb zelf Turkse roots, qua cultuur en eten past Turkije iets beter bij mij. In Schotland kan je als moslim niet alles eten en drinken wat je wil, in Turkije is dat makkelijker. Dat zijn kleine dingen, maar dat is wel belangrijk. Het maakt je leven comfortabeler. Je kan in de supermarkt pakken wat je wil, je hoeft er niet over na te denken wat erin zit. In Schotland is dat lastiger”, vervolgt de verdediger. Het was niet de eerste keer dat Öztürk in Turkije speelde, want in januari 2013 verruilde hij Cambuur op twintigjarige leeftijd voor Trabzonspor. Het avontuur in het noordoosten van Turkije draaide uit op een teleurstelling. “Ik had het er thuis over dat ik zo laat mogelijk naar Turkije wilde, omdat ik mezelf eerst wilde ontwikkelen en naam wilde maken. Ik was jeugdinternational van Turkije en toen kwam Trabzonspor, een grote club. Die trainer kende ik van Turkije Onder-21 en hij wilde me heel graag hebben.”

“Ik had voor drieënhalf jaar getekend en die trainer ook, dus dat voelde goed. Hij zag potentie in mij. Na een halfjaar werd hij weggestuurd en kwam er een nieuwe president. Het viel niet goed, ik werd verhuurd. Ik had het daar niet naar mijn zin en daarom heb ik de keuze gemaakt om mijn contract te laten ontbinden. Het was een goede ervaring, dat zit nu ook in de tas”, aldus Öztürk. Hij spendeerde een seizoen op huurbasis bij satellietclub 1461 Trabzon en besloot na die periode zijn contract bij Trabzonspor te laten ontbinden. “Veel mensen denken dat geld belangrijk is, maar ik heb gemerkt bij Trabzonspor dat het niet zo is. Dat is een goede les geweest op jonge leeftijd. Ik had kunnen blijven, maar dan was ik op gegeven moment mentaal naar de klote geweest. Ik weet niet of ik dan nu nog steeds aan het voetballen was. Ik ben naar Hearts gegaan en dat was de beste keuze die ik had kunnen maken.”

Ben je achteraf te vroeg naar Turkije vertrokken?
“Mensen vragen of het een goede keuze is geweest om daar al op jonge leeftijd naartoe te gaan. Ik vind van wel, want ik heb daar ook dingen geleerd en mezelf ontwikkeld. Ik sta nog steeds achter mijn keuze. Op jonge leeftijd ben ik weggegaan, ik weet niet wat er gebeurd was als ik in Nederland was gebleven. De ervaringen die ik nu heb, zijn toch anders. Dat trekt mij wel, je leert verschillende stijlen van voetbal. Het heeft me gevormd, als voetballer en als mens.”

Hoe heeft het je gevormd?
“Ik zat in Trabzon in mijn eentje, dat maakt je mentaal sterker en je gaat anders met dingen om. Nu speel ik even niet, maar dat doet niet heel veel met mij. Ik heb dingen al meegemaakt, dat is ervaring. Ik word er alleen maar sterker van, in mentaal opzicht. Ik kom hier ook wel boven, ik ken mijn kwaliteiten.”

De in Nederland geboren Öztürk speelde in 2013 vier interlands voor Turkije Onder-21. “Veel mensen vragen: voel je je Turks of Nederlands? Allebei, eigenlijk. Natuurlijk voel je je Turks, omdat je de taal thuis ook spreekt. Maar met bepaalde dingen voel ik me ook Nederlands. Het is moeilijk uit te leggen. Die jeugdinterlands zijn een van de mooiste momenten in mijn carrière geweest, daar ben ik heel trots op. Dat was heel gaaf om mee te maken, je land vertegenwoordigen is wel wat anders. Het grote Turkije is mijn grootste droom. Ik denk dat ik de kwaliteiten ervoor heb, maar ik moet het nu laten zien en dan moet het vanzelf komen. Ik ben nog 25, best jong eigenlijk.”

“Als ik terugkijk: ik zit al bijna zes jaar in het buitenland en dat is niet makkelijk. Het maakt je mentaal super sterk”, aldus Öztürk, die een terugkeer naar Nederland in de toekomst niet uitsluit. “Ik heb nog steeds in mijn hoofd om een keer in de Eredivisie te spelen, ik wil dat gewoon een keer meemaken. Ik weet zeker dat ik de Eredivisie aankan. Ooit, wie weet. Voorlopig zit ik hier goed. In het voetbal weet je het nooit. Het kan zo gek lopen. Ik kan niet zeggen hoe lang iets gaat duren. Ik ben niet iemand die over een langere periode dingen gaat zeggen. Ik zie wel wat er op mijn pad komt, het belangrijkste is dat het goed voelt. Je kan dingen niet plannen in het voetbal, dat is onmogelijk.”