‘Ik had een betere carrière kunnen hebben, maar ik ben dol op eten en vrouwen’

Adil Rami gelooft dat hij lang niet alles uit zijn voetballoopbaan heeft gehaald. De 34-jarige centrumverdediger, die deze zomer tekende bij Boavista, zit inmiddels in de herfst van zijn carrière en blikt in zijn onlangs uitgekomen biografie alvast terug. "Ik had een betere carrière kunnen hebben als ik een betere levensstijl had gehad", stelt Rami, die tot een respectabel aantal van 36 interlands voor Frankrijk kwam.

Rami genoot naar eigen zeggen te veel van de geneugten des levens. "Ik maakte te veel uitstapjes, ik had te veel vrouwen, en ik lette niet op mijn gewicht", somt de mandekker op. "Mijn grootste probleem was het eten. Ik hou van eten. Het is jammer, want als ik honderd procent fit ben, maakt geen enkele spits ter wereld me bang."

Ook komt Rami terug op zijn ontslag bij Olympique Marseille in de zomer van 2019. De verdediger meldde aan zijn werkgever dat hij een training moest laten schieten wegens familieomstandigheden, maar dit bleek niet waar te zijn. Rami nam volgens Franse media in plaats daarvan deel aan de opnames van de Franse spelshow Fort Boyard en werd vervolgens de laan uitgestuurd door Marseille.

Volgens Rami was Marseille-voorzitter Jacques-Henri Eyraud de kwade genius achter zijn gedwongen vertrek bij de Franse topclub. "Ik hou van de club en de fans, maar er is één persoon die ik haat: Jacques-Henri Eyraud", zegt Rami. Hij is gewend om samen te werken met Mickey en Goofy (Eyraud werkte bij Disney, red.) en gelooft dat het hetzelfde werkt in de voetbalwereld. Hij had geen respect voor me en mensen weten niet wat de echte redenen zijn om Marseille te verlaten. Ik kan er nog niet over praten, maar op een dag zullen we de waarheid weten. Ik sta tegenover hen in de rechtbank, ik ben onterecht ontslagen en het recht zal zegevieren."

Wel bewaart Rami warme herinneringen aan bondscoach Didier Deschamps, onder wie hij in 2018 wereldkampioen werd. "Met hem had ik in het begin een moeizame relatie, ik haatte hem. Maar nu ben ik hem dankbaar. Toen we het WK wonnen, ging ik naar hem toe om me te verontschuldigen. In het begin was hij erg streng, hij dacht alleen aan trainen. Ik train graag, maar niet 24 uur per dag, het is ook nodig om af en toe je rust te pakken. We begrepen elkaar niet altijd."