‘Ik ging in elf maanden van Almere City City naar Tottenham Hotspur’

Vincent Janssen verraste vorig jaar zomer vriend en vijand door te tekenen bij het Mexicaanse Monterrey. Na minder geslaagde avonturen bij Tottenham Hotspur en Fenerbahçe heeft de voormalig speler van Almere City en AZ nu wel het geluk hervonden. Hij werd meteen kampioen, vond de liefde en geniet met volle teugen van de rust en de nieuwe cultuur. Een terugkeer naar Europa hoeft van hem voorlopig dus niet zo nodig, zelfs als dat ten koste gaat van zijn kansen bij het Nederlands elftal.

Door Thijs Verhaar & Justus Dingemanse

“Dat ik eindelijk weer echt blij en gelukkig ben”, luidt de duidelijke conclusie van de 26-jarige Janssen als hem wordt gevraagd wat zijn bevindingen zijn na één jaar Mexico. In een exclusief interview met Voetbalzone vertelt de spits honderduit over zijn opmerkelijke voetbalreis door Nederland, Engeland, Turkije en nu dus Latijns-Amerika. “Dat vind ik gewoon een heel mooi lijstje en daar ben ik zelf hartstikke blij mee. Bij deze club word ik gewaardeerd door de mensen hier. Ik ben kampioen geworden en weet van mezelf precies waar ik sta”, aldus de zeventienvoudig international. “Daar ben ik echt trots op. Misschien dat andere mensen een andere mening hebben over mijn keuze voor Mexico, maar ik zou alles in mijn carrière precies hetzelfde aanpakken als ik heb gedaan.”

Janssen speelde in zijn laatste jeugdjaren bij Feyenoord, maar brak uiteindelijk door bij Almere City en verdiende daar een toptransfer naar AZ. Hij verteerde de stap naar de Eredivisie moeiteloos en werd topscorer met 27 treffers. “Toen stond Tottenham dus voor de deur en zeg daar maar eens ‘nee’ tegen als 21-jarige. Achteraf was de stap misschien te groot, maar een tussenstop was ook niet echt mogelijk geweest omdat de Nederlandse topclubs niet aan de transfersom konden voldoen”, voert Janssen aan. “Uiteindelijk heb ik in mijn eerste seizoen in de Premier League nog redelijk veel gespeeld en natuurlijk had ik daar meer mee moeten doen, maar ik ging in elf maanden tijd van Almere City naar Tottenham. Daar stond ik dan alleen op het veld tussen al die grote namen. Voor het eerst kreeg ik te maken met tegenslagen en dat zijn allemaal dingen die best lastig zijn voor een jonge jongen.”

Bekijk het video-interview met Vincent Janssen hieronder of kijk op ons YouTube-kanaal!

Janssen moest opboksen tegen Harry Kane en kreeg minder en minder kansen, maar beleefde op persoonlijk vlak wel een fijne tijd. Met Jan Vertonghen, Christian Eriksen, Michel Vorm, Toby Alderweireld en Moussa Dembele had hij heel wat spelers om zich heen met wie hij Nederlands kon spreken en met veel van hen heeft hij nog steeds contact. “Zij zijn heel belangrijk voor me geweest en ik heb in die tijd geleerd hoe om te gaan met teleurstellingen. Het is moeilijk om dat van je af te zetten als je ’s avonds thuis komt. Tegenwoordig kan ik dat veel beter relativeren, dus het is een goede ervaring geweest. Ik heb ook gewoon een mooie tijd gehad bij Tottenham. Alleen voetballend moest ik aanpoten en ook bij Fenerbahçe werd het geen groot succes, dus dan ga je verder kijken om te zien wat bij je past en wat goed voelt”, begint Janssen zijn verhaal over zijn onverwachte overstap naar Monterrey.

Van het Mexicaanse voetbal wist hij aanvankelijk niet veel meer dan dat de fanatieke fans nog altijd boos zijn over een penalty die Nederland kreeg na een vermeende schwalbe van Arjen Robben, maar hij besloot zich in de competitie te verdiepen toen de interesse van Monterrey concreet bleek. “Ik sloeg zogezegd wel eens een wedstrijd uit de Liga MX over voordat deze club zich voor mij meldde, maar hun verhaal sprak me heel erg aan. “Mijn oud-ploeggenoot Celso Ortiz was ook heel positief toen ik hem belde en het is een heel professionele club. Als ik kijk wat hier qua voeding, begeleiding en velden geregeld is, is dat beter dan bij veel teams in de Eredivisie. Ik denk dat mensen zich daar echt over zullen verbazen. Het is gewoon een mooie competitie met sterke spelers. Wij hebben zelf veel internationals en ik denk zeker dat wij met Monterrey in de top van Nederland zouden meedraaien.”

In eigen land gelden Los Rayados (de gestreepten) ook als een topclub, maar het was tot de komst van Janssen liefst tien jaar geleden dat men landskampioen werd. “Dat houdt dus in dat ze al twintig competities op rij niet de beste waren, want hier worden twee competities per jaar gespeeld. Monterrey had voor mijn komst al wel de CONCACAF Champions League gewonnen, wat natuurlijk supermooi is, maar voor deze club ligt de prioriteit echt op de titel. Daarom is het natuurlijk enorm gaaf dat ik daar mijn steentje bij heb kunnen dragen.” Monterrey werd slechts achtste in de reguliere competitie, maar excelleerde vervolgens in de play-offs. Janssen heeft niet veel met dat systeem omdat sommige clubs halverwege de competitie al zeker zijn van een plek bij de beste acht en daardoor lange tijd voor spek en bonen voetballen. “Dat vind ik als speler maar niks, maar in dit geval pakte het systeem wel heel goed voor ons uit”, doelt de spits op de compleet onverwachte finaleplaats na dubbele zeges in de kwartfinale en halve eindstrijd.

“Een gekkenhuis. Echt een gekkenhuis. Dat is de beste manier om de finale tegen Club América te omschrijven. Er zaten 90.000 mensen op de tribune van het prachtige Azteka-stadion. Vuurwerk voor de wedstrijd, zoveel sfeer in het stadion. Dat is echt ongelooflijk. Heel vet”, vertelt Janssen enthousiast als zijn voorlopige hoogtepunt in Mexicaanse dienst ter sprake komt. “Een ervaring die ik nooit meer ga vergeten. We wonnen na penalties en werden eenmaal terug in Monterrey opgewacht door weet ik veel hoeveel fans. Dan pas besef je hoe groot voetbal hier is. Er wonen hier meer dan honderd miljoen mensen en iedereen houdt van voetbal.” Janssen had met drie goals in kwart- en halve finale een groot aandeel in de uiteindelijke zege en wordt daar nog steeds dagelijks aan herinnerd door de fans. Er is zelfs een baby naar hem vernoemd en hij wordt liefkozend El Toro (de stier) genoemd. Naar eigen zeggen kan hij ook niet over straat zonder op de foto te moeten en die waardering bevalt hem goed. “Ik voel me hier enorm op mijn plaats en heb absoluut geen haast om deze club te verlaten.”

Het enige wat hem wel eens parten speelt is de grote afstand tussen hem en zijn familie. “Ze komen wel redelijk vaak over, maar het is toch anders dan Londen. De tijd die we hebben benutten we zo goed mogelijk en verder red ik me goed alleen. De club staat me altijd bij en was er ook voor me toen ik getroffen werd door het coronavirus. Ik heb me behoorlijk slecht gevoeld, maar gelukkig heb ik nu weer negatief getest”, aldus Janssen, die zijn smaak, reukvermogen en conditie tijdelijk kwijt was. “Het heeft een flinke impact op me gehad, ook in de weken daarna, maar inmiddels ben ik weer fit en de coronatijd heeft me ook iets goeds gebracht”, doelt de Nederlander op zijn relatie met de Mexicaans-Amerikaanse Talia. “In coronatijd scroll je toch wat meer op je telefoon dan normaal en toen kwam ik haar tegen. Toen heb ik haar een berichtje gestuurd en inmiddels zien we elkaar regelmatig. Ze woont net over de grens in Amerika en spreekt gelukkig goed Engels, want ik spreek nog niet vloeiend Spaans. Wel versta ik bijna alles en praten gaat steeds beter”, aldus de zeer opgewekte Janssen.

Inmiddels zit hij met Monterrey weer volop in competitie, al wordt Mexico nog altijd stevig geteisterd door het coronavirus. “Dat is wel lastig met uitduels, want je komt op het vliegveld toch steeds in aanraking met mensen. Je kunt je zo goed mogelijk voorbereiden, maar iedereen heeft er last van in de wereld. Ik ben blij dat ik er zelf goed vanaf ben gekomen en ik hoop het beste voor iedereen.” Op sportief vlak is hij uit op eerherstel, nadat de voorjaarscompetitie dramatisch verliep voor Monterrey. De titelverdediger eindigde als allerlaatste in het uiteindelijk voortijdig beëindigde seizoen en volgens Janssen had dat alles te maken met een gebrekkige voorbereiding. “Waar iedereen rust had, speelden wij in de winter het WK voor Clubs, waar we uiteindelijk in de laatste minuut verloren van Liverpool. Eigenlijk hebben we tussen de competities door non-stop doorgevoetbald en dat hakte erin. Als we het seizoen uit konden spelen, hadden we met nog een paar zeges nog wel bij de beste acht kunnen eindigen, maar het is voor deze club natuurlijk niet goed genoeg geweest wat we lieten zien.”

In de huidige jaargang staat de ploeg wel in de top acht en stevent men af op de play-offs, waarin het vorig jaar zo’n sprookjesachtige ontknoping kende. Monterrey hoopt zich snel te verzekeren van een ticket, maar Janssen wil liever tot het einde blijven strijden. “Dat is het grote verschil met de Eredivisie. Als Ajax of PSV of Feyenoord een paar keer verliest, is het een ramp. Hier is het allemaal in orde als je bij de beste acht zit. Pas in de laatste maand is het volle bak en dan is het ook wel echt een circus, dus het zal commercieel en financieel wel interessant zijn, maar voor spelers is het misschien niet het beste als je niet het hele seizoen voluit moet gaan.” Janssen speelt tegenwoordig als linkerspits naast de onomstreden Rogelio Funes Mori. “Hij is een hele grote naam hier en de trainer laat ons tegenwoordig samen speler, waar hij eerst koos voor een van tweeën. Die samenwerking gaat goed. Ik vind het sowieso interessant om te zien hoe de coaches hier denken, want het is heel anders dan in Europa. Ik ken de mentaliteit nu en weet zeker dat ik hier over een aantal jaar met trots op terug kan kijken, omdat ik veel verschillende culturen en competities heb meegemaakt.”

Janssen is van plan om zijn contract tot medio 2024 zo lang mogelijk uit te dienen, tenzij een fraaie stap hogerop zich aandient. “Ik voel me hier gewoon goed, dus ik heb zeker geen haast om weg te gaan. Het is niet de meest voor de hand liggende keuze geweest, maar ik ben heel blij met hoe het heeft uitgepakt.” De spits weet niet of hij zijn kansen op een plekje bij Oranje vergooit als hij in Mexico blijft en is daar in eigen zeggen ook niet mee bezig. “Daar heb ik me niet druk om gemaakt toen ik mijn transfer maakte. Ik wilde gewoon voetballen. Ik weet niet of ik nu gevolgd word, maar vind dat je op de radar moet komen als je het goed doet, ongeacht in welke competitie je speelt. België had een paar jaar geleden wat internationals in China en André-Pierre Gignac mocht met Frankrijk mee naar het WK terwijl hij in Mexico speelde”, haalt Janssen aan. “Het kan dus wel, maar het zit niet meer in mijn hoofd sinds ik na mijn blessure bij Fenerbahçe nooit meer ben opgeroepen. Ik wil gewoon belangrijk zijn voor een team en lekker voetballen en dat lukt me hier, dus ik ben gelukkig.”

Voor de spits is het dan ook geen noodzaak om een transfer naar Europa te maken om meer aandacht te genereren van Nederlandse fans en de KNVB. “Wel zou de Amerikaanse MLS iets voor de toekomst kunnen zijn”, geeft hij desgevraagd aan. Eerder dit jaar werd hij in verband gebracht met Inter Miami, de nieuwe club van David Beckham en recentelijk gingen geruchten over een overgang naar Austin FC. “Daar weet ik verder niets van, maar het is wel een competitie die ik interessant vind. Dat lijkt me een heel interessant land en ik ben wel benieuwd naar die manier van leven en de cultuur daar. Misschien over een paar jaar... Nu ben ik hartstikke blij in dit deel van de wereld en heb hier nog veel te winnen. Ik wil graag meer titels pakken met Monterrey en we staan ook in de bekerfinale en doen mee aan de CONCACAF”, somt Janssen op.

In het verleden was er ook wel wat contact met de Nederlandse top via zaakwaarnemers, maar vooralsnog heeft de 26-jarige spits geen plannen voor een terugkeer. “Ik kan me goed voorstellen dat ik hier nog heel wat jaren blijf, maar het blijft voetbal. Het kan ook zijn dat ik over een half jaar of een jaar wel weer naar Europa ga als me daar een mooi avontuur wordt aangeboden, maar voor nu ben ik hier gewoon gelukkig. Als voetballer heb ik ook de andere kant gezien, dus dat goede gevoel is me heel wat waard. Uiteindelijk is Mexico de perfecte keuze geweest voor mij en weer een geweldige ervaring in mijn loopbaan. Nederland, Engeland, Turkije, Mexico en later misschien Amerika. Dan is een mooie carrière, toch?”