‘Ik denk dat die jongens makkelijk in de Eredivisie zouden meekunnen’

Barry Maguire verdween de afgelopen jaren in Nederland een beetje van de radar. De 29-jarige middenvelder speelde afgelopen kalenderjaar voor het Ierse Limerick FC. Ondanks dat de Super Blues via de nacompetitie degradeerden uit de First Division, vormde het seizoen in Ierland een persoonlijk overwinning. Maguire overwon een loodzware blessure, kon voor het eerst in drie jaar weer een volledige jaargang voetballen en kan weer vooruit kijken.

Door Chris Meijer

In het najaar van 2015 ging het mis voor Maguire, toen hij in dienst was van Sarpsborg. De middenvelder had in Noorwegen voor een halfjaar getekend, maar al na drie wedstrijden raakte hij geblesseerd. Maguire liep een dubbele hernia aan de rug op en die blessure zou hem uiteindelijk anderhalf jaar aan de kant houden. Na een halfjaar revalideren, was hij weer begonnen met trainen. Door de hernia kreeg Maguire te maken met krachtverlies in zijn linkerbeen, waardoor een operatie de enige optie was om te kunnen herstellen. “Het was eigenlijk bijna gedaan met mijn voetbalcarrière. Voorafgaand aan de operatie wisten ze niet eens zeker of ik de kracht in mijn been terug zou krijgen. Als ik dan zie waar ik nu ben, is het al een hele stap dat het überhaupt weer goed gaat. Het was een fijn jaar, in het opzicht dat ik weer wedstrijden heb kunnen spelen”, zegt Maguire in gesprek met Voetbalzone.

“Toen ik vorig jaar op zoek was naar een nieuwe club, waren de nodige clubs geïnteresseerd. Alleen hikten ze er tegenaan dat ik lang geblesseerd was geweest, vooral met de blessure die ik had gehad. Het is niet echt een blessure die veel voorkomt in het voetbal. Doordat ik zestig of zeventig procent van de kracht in mijn linkerbeen was verloren, wilden heel veel clubs het risico niet nemen”, vervolgt de middenvelder. Na een tijdje bij TEC in de Tweede Divisie te hebben gespeeld, durfde Limerick het wel aan met Maguire. De middenvelder, half-Iers en voormalig jeugdinternational van Ierland, noemt het dienstverband bij de Super Blues een ‘super ervaring’. “Limerick is echt een sportstad, met gaelic, hurling (Ierse sporten, red.) en rugby. Voetbal is daar veruit de kleinste van de vier sporten. Ik dacht dat ik al heel wat gezien had met het voetbal, maar hier heb ik ook weer heel wat meegemaakt. Soms denken we in Nederland weleens dat ons voetbal heilig is en dat we alles hebben ontdekt en uitgevonden.”

“De ervaringen naar wedstrijden toe zijn in Ierland bijvoorbeeld heel anders. In tactisch opzicht wordt soms alles over boord gegooid. Niet in de positieve zin, in mijn ogen.” In sportief opzicht viel het seizoen tegen voor Maguire, die in Nederland voor FC Den Bosch, FC Utrecht en VVV-Venlo speelde. Limerick eindigde als voorlaatste in de First Division en werd daardoor veroordeeld tot het spelen van nacompetitie. Na een dubbele nederlaag tegen Finn Harps degradeerde de club naar het tweede niveau. “Limerick was een kleine club en we moesten het van het voetbal hebben, daar hadden we ook de spelers voor. Dat gaat alleen niet vanzelf. Als je het ideaal om te voetballen over boord zet, kan je zien dat je zomaar kan degraderen. We voetbalden goed, maar de kansen werden niet afgemaakt en daardoor vielen de resultaten enigszins tegen. Als je vasthoudt aan waar je mee bezig bent, worden die kansen vanzelf wel afgemaakt en ga je meer punten pakken. Als je juist op dat moment voor de lange bal kiest, haal je je hele filosofie onderuit.”

Maguire haalt Dundalk, afgelopen jaar winnaar van de dubbel in Ierland, aan als voorbeeld. “Zij speelden in 2011 tegen degradatie en zijn daarna vier keer kampioen geworden. Ze spelen op kunstgras, in een 4-3-3-formatie met een voetballende filosofie en zijn dé topclub van Ierland geworden. Ze doen het heel goed. Ze betalen goed voor Ierse begrippen, maar het zijn geen hele grote bedragen die ze betalen. Ondanks dat ze ieder jaar Europees spelen en kampioen willen blijven worden, proberen ze in voetballend opzicht het verschil te blijven maken.” Volgens de middenvelder is dit voor Ierse clubs een manier om te concurreren met Engeland, voor veel Ieren het beloofde voetballand. “Het is voor Ierland jammer dat veel jongens al op jonge leeftijd naar Engeland gaan. Daar zit al het geld en het is dichtbij. Als de instelling verandert, zijn er misschien meer mogelijkheden om spelers naar Ierland te halen of de competitie attractiever te maken.”

“Kick and rush zit in de cultuur, ook omdat voetbal niet in de buurt komt van gaelic, hurling en rugby qua grootte. Ze kunnen daar alleen mee concurreren als ze wat attractiever gaan voetballen. Als ze alleen maar kick and rush spelen, kiezen spelers voor die andere sporten. Want dat is puur rennen en de bal schieten of slaan. Daar zit, voor zover ik kan zien, geen tactiek achter. Die spelers zijn echt beesten, dat is niet normaal”, zegt Maguire over de sporten die in Ierland een stuk populairder zijn dan voetbal. “Wij hadden een aantal jonge jongens in het team, die zijn allemaal opgegroeid met die andere sporten. Dat maakt ze in fysiek opzicht enorm sterk. Alleen tactisch is het een stapje minder. Als je de opleiding in dat opzicht beter zou maken, zouden die jongens echt goed zijn.”

“We hadden twee jonge buitenspelers, van achttien en negentien jaar, die konden hele wedstrijden blijven lopen. Technisch waren ze ook goed in orde, maar tactisch snapten ze er helemaal niks van. Ik denk dat die jongens anders hier makkelijk in de Eredivisie zouden meekunnen, bijvoorbeeld bij FC Utrecht in de basis.” Vrijwel iedere talentvolle speler in Ierland vertrekt al op jonge leeftijd naar Engeland en geen enkele speler in de nationale ploeg speelt buiten het Verenigd Koninkrijk. “Tegelijkertijd haalt zeventig of tachtig procent het niet. Dat komt ook doordat ze in de Ierse competitie nog enigszins voetballen, maar in de League Two en de League One nauwelijks. Zelfs in de Championship heb je al wedstrijden waar amper gevoetbald wordt. Daardoor is het voor die jongens heel lastig om zich aan te passen. Voor spelers vanuit Ierland zou het bijvoorbeeld beter zijn om naar de Eredivisie te gaan. Het geld zit in Engeland en het ligt zo dichtbij, dat ze alleen maar naar het Engelse voetbal kijken. Ga hen maar eens vertellen dat het beter is om niet naar Engeland te gaan, vooral omdat dat het enige voetbal is dat ze kennen. Daarnaast moet je Nederlandse clubs nog proberen wijs te maken dat ze in Ierland moeten scouten, omdat de vooroordelen zijn dat de competitie slecht is en dat er alleen maar kick and rush gespeeld wordt.”

Na een jaar is er een einde gekomen aan het dienstverband van Maguire bij Limerick. Het is voorlopig nog onduidelijk waar zijn toekomst ligt, al is de kans klein dat hij terugkeert naar Ierland. “Ik heb de mogelijkheid om in Ierland bij een grote club te tekenen, maar ik denk niet dat ik terugga. Ik ga liever ergens anders in het buitenland een nieuwe uitdaging aan. Er lopen wat dingetjes, het is komende maand afwachten wat er bij bepaalde clubs gaat gebeuren. Niet alle competities zijn afgelopen, dus het is even afwachten”, stelt hij. “Fysiek ben ik helemaal in orde, want als je het in Ierland een seizoen kan volhouden... Dat scheelt, bij een nieuwe club kan ik tenminste wel zeggen dat het fysiek honderd procent is.”

Komende woensdag verschijnt op onze website een verhaal over Sarpsborg, een van de verrassingen dit seizoen in de Europa League en voormalig werkgever van Maguire.