‘Ik dacht voor de gein: ’ik zet wat op LinkedIn‘, dat ontplofte redelijk snel’

BERLIJN - Tim Linthorst stond afgelopen zomer plotseling in het middelpunt van de belangstelling. De 23-jarige verdediger zat sinds zijn vertrek bij De Graafschap zonder club en besloot een oproep op LinkedIn te plaatsen. Dit werd uiteindelijk massaal opgepakt, zijn inbox ontplofte en uiteindelijk tekende Linthorst een contract bij Berliner AK ’07.

Door Chris Meijer

Linthorst pakte in augustus zijn spullen om het ouderlijk huis in Apeldoorn te verruilen voor een appartement in het centrum van metropool Berlijn. De verdediger ondertekende een eenjarig contract bij BAK, dat uitkomt in de Regionalliga Nordost. Op het vierde niveau in Duitsland neemt Linthorst het met Berliner AK’07 op tegen clubs als Energie Cottbus, 1.Lokomotive Leipzig en FC Viktoria Berlin. Komend weekeinde staat de stadsderby tegen BFC Dynamo, de recordkampioen van de vroegere DDR, op het programma.

Dat belooft een aardig potje te worden?
“Dit zijn inderdaad wel de leuke wedstrijden, want er komen de nodige toeschouwers op af. Het leeft enorm, dat merk je wel. Vorige week speelde BFC Dynamo tegen Leipzig, dat was echt een chaos. Dat is schitterend om mee te maken als speler, daar doe je het voor. Clubs als Viktoria Berlin en Energie Cottbus nemen zomaar een paar duizend man mee, dat is echt prachtig. Toch merk ik ook vaak aan de entourage dat we op het vierde niveau spelen, want bij ons komt er niet heel veel publiek kijken.”

Hoe is het niveau in de Regionalliga?
“Het niveau is me aardig meegevallen. Ik hoorde mensen weleens gekscherend zeggen: Ga je naar die amateurs daar. Ze kunnen er in Nederland wel een puntje aan zuigen hoeveel gas er hier wordt gegeven tijdens een wedstrijd. Ik moet zeggen: het voetbal wordt anders gespeeld dan in Nederland. Daar wordt veel meer opgebouwd, terwijl er hier meer duels worden gespeeld, op mankracht. Overigens streeft onze trainer wel naar een goede opbouw, we worden geroemd omdat we willen voetballen. Maar als je 1-0 achterkomt, gooien ze in deze competitie de pot dicht. Zie er dan nog maar fysiek doorheen te komen. Er wordt heel veel van je geëist qua loopvermogen en kracht.”

Merk je dat ook in de trainingen?
“We trainen langer en harder, want we trainen bijna twee uur en een kwartier per sessie. Maar dat is ook lekker, hoor. Het is qua trainingsarbeid wel een stuk intensiever dan in Nederland. De kwaliteit van de trainingen in Nederland is wel goed hoor, er wordt hier alleen langer getraind.”

Hoe ben je bij de club terechtgekomen?
“Er speelde hier en daar wel wat interesse, maar dat werd nooit helemaal concreet. Via LinkedIn ben ik in contact gekomen met iemand van de club, die me een berichtje had gestuurd. Zo is het gaan rollen. Ik heb aan zaakwaarnemer Danny Ris doorgegeven hoe ik het wilde. Hij is er meteen achteraan gegaan en toen is het heel snel gelopen. Binnen twee dagen zat ik aan de onderhandelingstafel en is het rondgekomen.”

Linthorst had er toen al een roerige zomer opzitten. Nadat zijn contract bij De Graasfschap afliep, kwam hij zonder club te zitten. Na genoten te hebben van een vakantie in Thailand, ging de verdediger spelen en trainen bij het VVCS-team voor werkloze spelers. Nadat er een tijd niks bijzonders voorbij kwam, besloot Linthorst LinkedIn te gebruiken. Het medium wordt wel vaker door voetballers gebruikt die een club zoeken.

“Op zoek naar een nieuw avontuur. Na juni ben ik transfervrij en op zoek naar een nieuwe voetbalclub. Ik ben een linkercentrale verdediger, 1 meter en 94 centimeter lang. Ik heb tien jaar in de jeugd van Vitesse gespeeld (Nederlandse Eredivisie) en twee seizoenen bij De Graafschap (Jupiler League). In mijn eerste jaargang speelde ik vijf wedstrijden in de Eredivisie, dit seizoen speelde ik veertien duels in de Jupiler League. Na juni ben ik transfervrij. Graag alleen serieuze berichten hierop!”, schreef de verdediger. Zijn inbox stroomde vervolgens vol en zijn verhaal werd massaal opgepikt door de media. Al snel werd Linthorst bekend als de LinkedIn-voetballer. “Zo wil ik het zelf niet noemen, maar je ontkomt er niet aan.”

Heb je onderschat hoeveel impact dat berichtje op LinkedIn zou hebben?
“Dat heb ik enorm onderschat. l. Maar je hebt er ook veel louche dingen tussen zitten.”

Zoals?
“Er werd van alles aangeboden: van Litouwen tot Bulgarije en van Finland tot Kosovo, ik weet het allemaal zo gek niet. Dat is echt bizar. Het is moeilijk onderscheid te maken bij bepaalde louche dingen. Ik ben ook wel op dingen ingegaan, je laat je een beetje gek maken. Ik ben dichtbij mezelf gebleven, heb gewacht en uiteindelijk deze keuze gemaakt. ”

Uiteindelijk hield je er ook twee mooie stages aan over. De eerste was bij het Hamilton Academical, dat in de Schotse Premier League speelt. Hoe was dat?
“Bij Hamilton heb ik meegelopen tijdens het driedaagse trainingskamp in Spanje. Eigenlijk ging dat super goed, ik had verwacht dat ik daar zou tekenen. Met mij ook die jongens van Hamilton, want ik liet een goede indruk achter en was fit. Uiteindelijk hebben ze een jongen uit Zwitserland gehaald, voor een enorm bedrag. Een 32-jarige verdediger met ervaring, tja. Dan nodig je me uit voor een stage en dan zeg je dat je iemand zoekt die ouder is. Daar kun je weinig aan doen, maar ik had wel verwacht dat ik daar wat zou krijgen.”

Daarna liep je nog een stage bij de Ierse topclub Shamrock Rovers.
“Bij Shamrock viel het wat tegen. Ik was er alleen en voelde me eenzaam. Terwijl Dublin ook een super mooie stad is, maar daar had ik het niet goed naar mijn zin. Het trainen ging ook niet helemaal lekker. Maar ik heb daar wel leuke dingen meegemaakt, zoals met Robbie Keane en Damien Duff trainen. En fantastische wedstrijden gespeeld, tegen Celtic en Burnley. Dat was geweldig, die entourage in Ierland was fantastisch. Echt kippenvel. Al die Schotten kwamen over, dat was heel mooi om mee te maken.”

Hoe kijk je terug op die ervaringen?
“Die ervaringen pakt niemand me meer af, ik heb ook echt wel genoten afgelopen zomer, hoor. Natuurlijk wil je op gegeven moment een club hebben en een voorbereiding draaien met je team, maar het was ook leuk om te kijken hoe het er in een andere omgeving aan toegaat.”

Linthorst speelde tien jaar in de jeugd van Vitesse, alvorens hij in 2015 naar De Graafschap vertrok. In Doetinchem werd de verdediger geteisterd door blessureleed, maar het laatste halfjaar van vorig seizoen kwam hij toch geregeld in actie. De Graafschap zegde hem een nieuw contract toe, maar kwam hier later op terug. Zodoende liep de verbintenis van Linthorst op De Vijverberg afgelopen zomer af.

Had je niet liever nog een aantal jaar in Nederland gespeeld?
“Als De Graafschap zijn afspraken na was gekomen, zat ik misschien nog wel bij De Graafschap. Zo simpel is het ook. Daar had ik wel voor open gestaan. Ik had het bij De Graafschap ook enorm naar mijn zin, maar ik had mezelf daar nog één jaar gegeven. Ze hadden me contractverlenging beloofd en als ik daar nog een jaar volledig had gespeeld, wie weet wat er dan gekomen was. Maar ja, zo is het voetbal. Ik was ook wel klaar met de kunstgrasvelden in de Jupiler League. Een stap naar het buitenland is wel een aanrader, hoor.”

Je hebt dus geen spijt van de overstap?
“Je kan het slechter treffen dan vertoeven in hartje Berlijn, ik heb het reuze naar mijn zin. Ik ben ambitieus, wil het liefste na dit jaar weer een stap maken. Het gaat goed, ik hoor links en rechts wel dat ik me goed bewijs. Ik ben er gewoon ingestapt en dacht: ik wil op nul beginnen. Dat kon ik hier, ik dacht: ik laat het wel op me afkomen.”

Merk je al dat je als voetballer beter wordt?
“Ja, dat merk ik wel. Ik hoop via hier weer de weg omhoog te vinden. Ik speel goed, krijg veel vertrouwen van de trainer. Ik zie het wel als een tussenstop, want ik wil hier niet voor eeuwig blijven. Ik heb hier wel het idee dat ik door kan groeien. Er worden regelmatig spelers uit de Regionalliga weggeplukt.”

“Iemand zei: oh, je speelt op het vierde niveau. Dan zit je aan de onderkant van de Jupiler League. Maar als ik zie hoeveel individueel talent hier rondloopt in de Regionalliga, die kunnen makkelijk mee in de Jupiler League. Misschien zelfs in de onderkant van de Eredivisie. Er lopen hier ook jongens die al hoger gespeeld hebben. Laatst speelden we tegen een jongen, die is 38 en heeft Champions League gespeeld (Stepan Vachousek, red.). Die staat gewoon in de Regionalliga te ballen, lekker aan het afbouwen. Maar als je dat ziet, hoe ervaren sommige gasten zijn. Dat is super om tegen te spelen en daar leer je zelf ook weer van.”

Was dit dan een ideale stap voor je?
“Ideaal, dat weet ik niet. Voor mij is het gevoel belangrijk, ik heb het enorm naar mijn zin en mijn gevoel zegt dat dit een goede stap kan zijn. Er kwam afgelopen zomer wel veel voorbij. Maar het is voorbij komen en voorbij gaan, snap je. Het juiste aanbod is niet voorbij gekomen. Ik kreeg hier een goed gevoel bij. Ik hoop dat ik aan het einde van het jaar weer een stap kan maken, als ik vrij ben. Ik heb voor één jaar getekend, het liefst wil ik na dit jaar weer een stap zetten richting de 3.Liga of een ander land. Als het een leuk aanbod en een mooie club is, waarom niet? In principe sta ik open voor avontuur, maar ik ben wel ambitieus en wil wel richting mooie clubs.”

Had je verwacht dat het makkelijker zou zijn om weer een nieuwe club te vinden?
“Je denkt dat het makkelijk gaat, maar zo makkelijk is het allemaal niet in deze tijd. Clubs moeten ook inkorten. Het is niet zo dat ik veel vraag of veel verdien, maar er zijn nu ook jongens transfervrij met een heel goed cv. Je moet misschien met wat minder genoegen nemen. Ik heb deze stap genomen om straks weer een stap omhoog te zetten. Je moet wat. In Nederland had ik misschien nog wel in de Tweede of Derde Divisie kunnen spelen. Dan zit ik nu beter, zeker.”