‘Ik ben toch de eerste Nederlander die dit voor elkaar krijgt, niet verkeerd'

De beelden van Thessaloniki gingen vorig weekend de wereld over. De Griekse havenstad stond letterlijk in vuur en vlam na de eerste landstitel van PAOK Saloniki in 34 jaar, wat resulteerde in een ongekende uitbarsting van vreugde. Diego Biseswar was als speler én clubtopscorer van de Tweekoppige Adelaar middelpunt van het feestgedruis. “Ik liep hier op straat met mijn kinderen en ze bleven me maar knuffelen”, vertelt Biseswar lachend in gesprek met Voetbalzone.

Door Chris Meijer

In de uitwedstrijd tegen Larissa kreeg PAOK de eerste kans om de landstitel veilig te stellen. Doordat dat duel in een 1-1 gelijkspel eindigde, moest het feest een week uitgesteld worden. Dat de club die kans liet liggen, bleek achteraf geen ramp. PAOK mocht uit veiligheidsoverwegingen geen supporters meenemen naar Larissa. “Later had ik het daar nog met ploeggenoten over. Het was toen ook een beetje regenachtig in de stad. Nu was het lekker weer, alles liep goed, we boekten een prachtige overwinning en kregen een schitterende huldiging in ons eigen stadion: mooier kan je je niet wensen, eigenlijk. Kippenvelmomenten”, blikt Biseswar terug. In een werkelijk elektrische atmosfeer verzekerde PAOK zich in een afgeladen Toumbiastadion dankzij een 5-0 overwinning op Levadiakos van het derde kampioenschap in de Griekse Super League in de clubgeschiedenis, de eerste sinds 1985. Met een treffer vanuit een strafschop deed Biseswar tijdens de kampioenswedstrijd ook zijn duit in het zakje.

Direct na de wedstrijd werd de selectie van PAOK in een open bus naar de Witte Toren in het stadscentrum gereden. Biseswar spreekt van een ‘gekkenhuis’ in Thessaloniki. “Er stonden zeker 35.000 supporters langs de route. Voor mijn gevoel hebben we de beste supporters van Griekenland, of van Europa zelfs. Ze wachtten al zolang op deze dag, die hunkering was enorm. We sliepen laat en het was gezellig, maar de dag erna hebben we ook gewoon getraind. We spelen nog voor de beker, dus we hebben het niet heel uitbundig gevierd”, vertelt de 31-jarige aanvallende middenvelder annex buitenspeler. Met 25 overwinningen, 4 remises en geen enkele nederlaag kende PAOK een ijzersterk seizoen, maar desondanks ontstond er in de afgelopen weken een ongekende spanning in Thessaloniki. “De laatste drie weken leefde het in de stad, je voelde echt de spanning. Mensen zeiden dan: ‘Hé, jullie gaan wel winnen toch deze week?’ We kwamen supporters op straat tegen die vertelden dat ze vier of vijf waren, toen ze de laatste keer met hun vader naar de huldiging gingen. Nu kunnen ze met hun eigen kinderen daar naartoe, dat maakt het heel speciaal. Ik voel alleen maar positieve energie. Deze week kan ik eigenlijk beter maar thuisblijven. Ik kocht van de week brood en diegene zei: ‘Nee, neem maar mee, hoor. Vanaf volgende week mag je weer betalen.’ Ik kan hier voorlopig wel even gratis uit eten.”

Feyenoord
De vergelijking met Feyenoord, de club waar Biseswar zijn carrière lanceerde, is zodoende snel gemaakt. In Rotterdam wachtte men tot 2017 achttien jaar op de landstitel. “Het is iets anders dan bij Feyenoord, maar de impact op de stad is wel hetzelfde. Het leefde op dezelfde manier.” Biseswar beaamt dat de druk mede hierdoor een beetje toenam, waardoor het wat moeizamer ging voor PAOK. “Ik ben een nuchtere Nederlander, dus voor mij is alles alleen maar positief. Ik wil lekker voetballen en mijn ding blijven doen, want wat is druk? Begrijp je? We moesten het gewoon tot een goed einde brengen, we hebben een fantastische selectie en zijn hier in Griekenland moeilijk te verslaan. We leefden van wedstrijd tot wedstrijd, ook doordat we lang nog in de Europa League en de beker actief waren. Hoe langer het seizoen duurde, hoe sterker we ons voelden en hoe meer we gingen denken dat de landstitel haalbaar was.”

Biseswar legt uit dat de selectie van PAOK er na vorig seizoen op gebrand was om de landstitel te veroveren. AEK Athene kroonde zich een jaar geleden tot kampioen van Griekenland met een voorsprong van zeven punten op PAOK. Die marge werd eigenlijk tot stand gebracht door drie verschillende straffen voor de club uit Thessaloniki. Na het thuisduel met AEK werd PAOK bestraft met drie punten in mindering én een reglementaire nederlaag doordat toenmalig voorzitter Ivan Savvidis vlak voor tijd het veld op stapte met een pistool in een holster aan zijn broek. Daarnaast werd de wedstrijd tegen Olympiacos nog voor de aftrap gestaakt, wat tevens een reglementaire nederlaag opleverde. “Het is niet zo dat het een verloren jaar was, maar we voelden ons wel een beetje bestolen. Vorig jaar hebben we een aantal wedstrijden buiten het veld verloren, omdat ze bij de rechter beslist werden. Daardoor hebben we enkele duels onterecht verloren. Dat hoort er nu eenmaal bij hier in Griekenland, daar kunnen we niet zoveel aan veranderen. We wilden daar revanche voor en het enige dat je dan kan doen, is zo'n seizoen draaien. Je voeten laten spreken, zeggen we in Nederland altijd. Als je onze wedstrijden dit seizoen zag, merkte je het vuur in de ogen om de tegenstander zo snel mogelijk te elimineren. Alle puzzelstukjes vielen op een plaats.”

Clubtopscorer
Ook voor Biseswar persoonlijk vielen alle puzzelstukjes dit seizoen op zijn plaats. Met totaal 10 doelpunten en 10 assists in 37 officiële wedstrijden kent de aanvallende middenvelder annex buitenspeler zijn beste seizoen in dienst van PAOK, waar hij sinds 2016 speelt. Doordat de Servische spits Aleksandar Prijovic in januari naar het Saudische Al-Ittihad Dschidda vertrok, zijn deze statistieken tot dusver goed voor de titel clubtopscorer. “Het is mooi dat ik dat ook mag meemaken, daar ben ik wel blij mee”, glimlacht Biseswar als hij met die titel geconfronteerd wordt. In januari werd hij beloond voor zijn sterke seizoen met een nieuw contract. De aflopende verbintenis van Biseswar werd met drie seizoenen verlengd. “Op deze leeftijd met drie jaar verlengen, is niet verkeerd. Ik ben pas 31 geworden, dus ik mag niet klagen. Ik ben hier met mijn vrouw en kinderen en het voelt goed. Het is een mooie stad, precies wat we voor ogen hebben om in het buitenland te wonen. Ik heb een goed gesprek met mijn vrouw en mijn familie gehad en daarna hebben we besloten om met drie jaar te verlengen. Uit dat contractvoorstel spreekt ook veel vertrouwen van de club.”

De keuze van Biseswar viel een kleine drie jaar geleden op PAOK, nadat hij ruim vier jaar onder contract had gestaan bij Kayserispor. In 130 wedstrijden leverde hij 19 doelpunten en 24 assists, terwijl hij in zijn laatste seizoen meer dan geregeld de aanvoerdersband droeg bij de Turkse club. “Ik krijg nog steeds berichten van de president van: ‘Kom terug, we missen je’. Ik kon daar ook blijven, maar ik wilde meer van de wereld zien. Met PAOK kwam een mooie club in een prachtige stad, dus ik had zoiets van: waarom niet? Ik geloof zeker dat deze club onderschat wordt in Nederland, men heeft misschien niet zulke hoge verwachtingen van Griekenland. Maar je hebt hier een aantal sterke ploegen, die meedoen in Europa.” In Thessaloniki vond Biseswar razendsnel zijn plaats en inmiddels staan er 114 wedstrijden voor PAOK achter zijn naam staan, waarin hij goed was voor 20 doelpunten en 24 assists. Naast de net behaalde landstitel, staan er ook twee Griekse bekers op zijn palmares. “Ik ben niet zo moeilijk, ik sta positief in het leven. Het is alleen maar mooi om dit mee te maken. Ik kan goed opschieten met iedere ploeggenoot, daardoor ben ik me snel thuis gaan voelen.”

“Dat de gemoederen af en toe hoog kunnen oplopen, vind ik alleen maar mooi. Dat kennen wij als Nederlanders niet echt, zulke mooie supporters. In het begin dacht ik wel: pfoe, hoe kunnen mensen zo gek zijn? Maar dan praat je met teamgenoten en andere supporters, zij leggen uit hoe zij het beleven en dat ze al vanaf hun vierde naar het stadion gaan. Het is met de paplepel ingegoten, die beleving is schitterend. Ook als je verliest, staan ze nog achter je. Maar goed, ik heb ook bij Feyenoord gespeeld. Dat is ook niet verkeerd. Feyenoord heeft de mooiste supporters van Nederland, dat is zeker”, zo gaat Biseswar verder. Het is inmiddels al ruim zeven jaar geleden dat hij Nederland achter zich liet, na voor Feyenoord, Heracles Almelo en De Graafschap te hebben gespeeld. “Als je zo zeven jaar zegt, is het wel lang. In de pers ben ik een beetje onder de radar, ik geef weinig interviews en mensen zien me niet echt. Als we in de Europa League speelden met PAOK, las je eigenlijk nooit mijn naam. Terwijl ik wel genoeg wedstrijden daarin heb gespeeld. Maar spelers weten wel waar ik zit. Als ik in Nederland kom en ik tref spelers die ik nog ken, vragen ze altijd hoe het in Griekenland is. Dat is leuk om te zien. Ik ben niet iemand die per se in de spotlights moet staan, dus ik vind het ook wel prima om een beetje onder de radar te zitten. Ik doe gewoon mijn ding, wil geschiedenis schrijven.”

In de komende weken krijgt de huidige selectie van PAOK de kans om echt geschiedenis te schrijven, want op 11 mei staat de Tweekoppige Adelaar in de finale van de beker tegenover AEK Athene. De club wist in Griekenland nog nooit de dubbel te veroveren. “De dubbel leeft wel in de groep, we zijn hongerig naar prijzen. We hebben hiervoor al twee cups gepakt, maar de dubbel... Ik weet niet wat er dan gaat gebeuren. Dat wil ik ook graag meemaken. Ik ben toch de eerste Nederlander die dit voor elkaar krijgt, dat is niet verkeerd” Voorlopig lijkt zijn toekomst bij PAOK te liggen, met wie hij volgend seizoen nog één voorronde moet spelen voor het hoofdtoernooi van de Champions League. “Ik zit nu goed, we gaan zien waar mijn toekomst ligt. Ik kijk gewoon van jaar tot jaar. Je wordt toch een dagje ouder, dus je moet goed voor je lichaam blijven zorgen en dan zien we wel wat er gebeurt. Misschien dat over twee jaar de Eredivisie zou kunnen, maar nu denk ik niet dat het wat wordt als er een aanbod komt. De ultieme ambitie? Dat is toch wel nog een interland voor Oranje spelen. Ik hoop dat het op een dag lukt, maar gezien mijn leeftijd wordt het wel steeds lastiger. Ik ken meneer Koeman nog heel goed van mijn Feyenoord-periode, dus ik hoop dat hij nog op een dag gaat bellen.”