Ihattaren voorkwam kolderiek moment bij debutant: 'Had het hart in m'n keel'

Voor Liam van Gelderen werd het treffen met NEC (0-1) een wedstrijd om nooit te vergeten. De verdediger van Jong Ajax werd op slag van rust binnen de lijnen gebracht voor de geblesseerde Perr Schuurs en maakte daarmee zijn debuut in de hoofdmacht van Ajax. De late overwinning - Ajax won in de 88ste minuut door een doelpunt van Brian Brobbey - maakte het extra speciaal, verklaart Van Gelderen in gesprek met Ajax TV. Een oplettende Mohamed Ihattaren zorgde ervoor dat de verdediger niet voor schut stond bij zijn vuurdoop.

Mede door het ontbreken van Noussair Mazraoui en Lisandro Martínez deed Erik ten Hag een beroep op een aantal spelers van het beloftenteam. Onder hen ook Van Gelderen, die in de blessuretijd van de eerste helft zijn opwachting mocht maken. "Eerst begon Edson (Álvarez, red.) zich warm te lopen. Ik ging er vanuit dat hij erin zou komen. Maar toen moest ik ook gaan lopen. Ik was net tien seconden bezig toen ik werd geroepen. Ja, mijn hart zat in mijn keel. Ik ben nog nooit zo zenuwachtig geweest. Maar als je één stap in het veld zet zijn meteen alle zenuwen weg", blikt de back terug op zijn eerste minuten.

Tweets by AFCAjax

"Ik de bus was ik best wel relaxed, maar toen ik inviel zat mijn hart in mijn keel", gaat Van Gelderen verder bij het clubkanaal van Ajax. "Ik had zelfs het verkeerde shirt aangetrokken. Als Ihattaren niets had gezegd was ik met het shirt van Anass Salah-Eddine het veld in gegaan. Na de wedstrijd mocht ik een optreden geven in de kleedkamer, wij moeten altijd zingen. Welk nummer ik heb gedaan? Ik heb First Day Out 2 gezongen van JoeyAK. Volgens mij zijn er geen beelden van. Dat zou leuk zijn voor later, maar volgens mij is er niet gefilmd." Van Gelderen zat al wel vijf keer op de bank, maar werd door Ten Hag afgelopen weekend pas voor het eerst ingezet.

"Iedereen zei dat ik gewoon mijn ding moest doen, ik kreeg veel vertrouwen", zegt Van Gelderen. "Ik weet niet eens meer wat ze allemaal hebben gezegd. Ik wist alleen wat ik moest doen bij de corners, dat ik het enige wat ik onthouden heb. Wat volgde was een moeilijke wedstrijd. De kracht van dit team is dat we bij elkaar blijven en blijven geloven in een goed resultaat. We hebben Brian Brobbey in zijn kracht gezet bij zijn doelpunt. Na de wedstrijd stonden mijn ouders bij de spelersbus om mij op te wachten, daar kreeg ik kippenvel van. Een heel mooi moment, ik heb ze het wedstrijdshirt gegeven. Dat was wel even emotioneel."