Hoe Sven Mijnans (20) binnen drie jaar vanuit de amateurs de Eredivisie haalde

Het zag er drie jaar geleden allerminst naar uit dat Sven Mijnans überhaupt het profvoetbal zou halen. Sparta Rotterdam pikte hem op achttienjarige leeftijd nog op bij de amateurs van vv Spijkenisse. Vorige week volgde het voorlopige hoogtepunt in het bijzondere verhaal van Mijnans, met zijn Eredivisie-debuut tijdens de met 2-0 verloren uitwedstrijd tegen Vitesse, terwijl hij ook minuten maakte in het met 4-0 verloren duel met PEC Zwolle én zijn contract al opengebroken en verlengd werd tot medio 2022. “Ik had eigenlijk nooit durven dromen dat het zo ver zou komen. Maar ik heb nu inmiddels het gevoel dat ik nog veel beter kan.”

Door Chris Meijer

Terwijl het duel tussen Vitesse en Sparta tegen zijn einde liep, wendde trainer Henk Fraser zich tot Mijnans. ‘Sven, maak maar een snelle warming-up’, kreeg hij van zijn trainer te horen. Hij keek even om zich heen, zag dat de andere wissels moesten blijven zitten en besefte: het gaat écht gebeuren. In de vijf minuten die hij als vervanger van Adil Auassar in het GelreDome maakte, kwam er voor het tiental van Sparta geen verandering meer in de 2-0 achterstand. “Misschien is het geen droomdebuut, maar het blijft gaaf. Zeker om je debuut te maken in zo’n stadion”, glundert Mijnans krap een week later. Zijn telefoon ontplofte na de eerste minuten in de Eredivisie. “Heel veel positiviteit van vrienden, familie en andere mensen van buitenaf. Dan krijg je berichtjes met: ‘Ik heb je gezien, van harte gefeliciteerd’.” Het had overigens niet veel gescheeld, of hij was een week eerder in de thuiswedstrijd tegen Ajax (0-1 nederlaag) al binnen de lijnen gekomen. “Ik had mijn contract in de week ervoor met een jaar verlengd en er is toen besproken dat ik hoogstwaarschijnlijk mijn debuut zou gaan maken tegen Ajax. Dat is er helaas niet van gekomen. We stonden 0-1 achter tegen tien man, dus het was eigenlijk wel een goed scenario. Ach, een weekje later was uiteindelijk ook prima.”

Dat Mijnans nu speelminuten in de Eredivisie zou maken, leek zo’n drie jaar geleden nog een utopie. Hij was weliswaar een talentvol voetballer in de jeugd van amateurclub vv Spijkenisse en liep op jonge leeftijd stage bij zowel Sparta als Feyenoord. Dat het als F-pupil nog niet van een dienstverband op Het Kasteel kwam, had te maken met het feit dat hij op dat moment liever bij zijn vertrouwde amateurclub bleef spelen. Bij stadgenoot Feyenoord viel hij tijdens een stageperiode in de laatste ronde af. De opluchting was dan ook groot toen Mijnans op zijn zestiende bij ADO Den Haag wél werd aangenomen. “Dat was toch een soort erkenning”, beaamt hij. Na één jaar kwam er echter alweer een einde aan zijn tijd in Den Haag.

“Ik heb er best even mee lopen tobben dat ik na een jaar alweer weg moest. Vooral omdat ik wist dat ik beter kan. Wat ik in de wedstrijden liet zien, was niet genoeg. Dat wist ik zelf ook wel. Maar het was jammer dat ze me niet nog een kans gaven”, zo klinkt de welbespraakte Mijnans iets zachter. Moeite om terug te keren naar Spijkenisse, dat door de aanwezigheid van zijn vrienden en dezelfde trainers als ‘thuis komen’ voelde, had hij niet. “Maar natuurlijk ging je van vijf keer naar drie keer trainen in de week, dat was wel gek. Ik merkte dat ik drie of vier stappen voor die jongens zat. Je gaat je een beetje irriteren aan sommige dingetjes, het is even lastig om die switch te maken”, bekent Mijnans direct. “Ik moet zeggen dat ik even gedacht heb: nu moet er iets heel speciaals gaan gebeuren, wil het profvoetbal nog lukken. Niet meer lukken is misschien een groot woord, maar ik zat er niet meer zo erg aan te denken als ik bij ADO deed.”

Dat Mijnans uiteindelijk tóch in het profvoetbal terecht kwam, heeft hij mede te danken aan Peter Wubben. De trainer van het eerste elftal van Spijkenisse gooide hem in februari 2018 als zeventienjarige voor de leeuwen in de Derde Divisie van het zaterdagvoetbal. “Er waren altijd wel scouts die naar me toe kwamen, die vertelden dat ze me in de gaten hielden en met me bezig waren. Ik had nog geen zaakwaarnemers. Het heeft een stukje geholpen dat ik zo vroeg bij het eerste gehaald ben. Er werd over me gesproken, dat een zeventienjarige jongen in de basis speelde in de Derde Divisie. Dan gaan mensen toch even kijken.” Een van de mensen die kwam kijken, was Sparta-scout Ger Bruijs. Hij raakte enthousiast en overtuigde Henk van Stee van het talent uit Spijkenisse. De technisch directeur van Sparta hing een aantal weken na zijn debuut in de Derde Divisie al aan de lijn bij Mijnans.

“Ik was voor school stage aan het lopen bij een bedrijf. Ineens kreeg ik een raar belletje, dus ik ben de gang op gegaan. Bleek Henk van Stee aan de lijn te hangen. Ik wist op dat moment helemaal niet dat hij technisch directeur was bij Sparta. Maar hij was heel positief en wilde graag een gesprek met mij voeren, samen met mijn ouders. Dat zijn we gaan doen en uiteindelijk hebben we afgesproken dat ik in eerste instantie op amateurbasis naar Sparta zou komen”, lacht Mijnans als hij zijn overstap naar Sparta uit de doeken doet. Overigens heeft hij zijn opleiding tot junior accountmanager inmiddels op een lager pitje gezet, aangezien hij er na een klein jaar in slaagde om zijn eerste profcontract bij Sparta te verdienen. Toch liep zijn eerste seizoen op Spangen ook niet helemaal zoals hij het zelf direct verwacht had.

Mijnans sloot aanvankelijk aan bij Jong Sparta, maar kwam daar weinig aan spelen toe. “Maar in die tijd speelden jongens als Stijn Spierings op zaterdag in de basis. De jongens van het eerste die op vrijdag niet speelden kregen gewoon de voorrang. Die gasten waren ook gewoon beter, dus die verdienden het om te spelen. Zo werkt het nu eenmaal bij beloftenteams. Ik heb gesprekken gevoerd met Van Stee en daar kwam uit dat het belangrijk was dat ik minuten zou maken. We hebben besloten dat ik mijn wedstrijden in de Onder-19 zou gaan spelen. Dat was een goede ervaring, we speelden tegen onder meer Feyenoord, Ajax en PSV. Ondertussen bleef ik met Jong Sparta trainen.” Vlak voor de winterstop maakte Mijnans zijn debuut voor Jong Sparta en in de tweede seizoenshelft speelde hij in het beloftenteam zelfs de meeste minuten van alle spelers, terwijl hij tevens zeven keer op de bank zat bij het eerste elftal in de Keuken Kampioen Divisie en de play-offs om promotie naar de Eredivisie.

“Dat was als jonkie heel gaaf om mee te maken. Afgelopen jaar heb ik een iets minder niveau getraind op mijn eigen kunnen, daarna heb ik het weer goed opgepakt en ik voel me nu heel goed. Ik heb het gevoel dat ik naar de top van mijn niveau toe groei”, analyseert Mijnans de voorbije jaargang, waarin hij na de promotie naar de Eredivisie slechts één keer bij de wedstrijdselectie van de hoofdmacht zat. In alle eerlijkheid voegt hij daaraan toe dat hij moeite had de ‘aansluiting’ te vinden. “De Eredivisie is het niveau dat ik moet kunnen halen. Ik trainde wel iedere week mee, maar het was niet genoeg om bij de wedstrijdselectie te komen. Dat wist ik zelf ook. De voorbereiding is nu zo goed geweest, dat ik er de eerste drie wedstrijden bij zat en deel uitmaak van de selectie. Dat heeft de trainer ook gezegd, hij voelt dat ik goed bezig ben en dat voel ik zelf ook, terwijl ik voor mijn gevoel nog veel beter kan.”

De sterke voorbereiding van Mijnans op dit seizoen, met onder meer een goed optreden in de met 2-1 verloren oefenwedstrijd tegen Borussia Dortmund (‘Marco Reus was net gewisseld, hij wenste me nog wel succes. Dat was wel grappig. Het was een hele ervaring, dat complex is niet normaal. Dat zie je nergens in Nederland’), werd niet alleen beloond met zijn Eredivisie-debuut, maar ook met een nieuw tot medio 2022 lopende contract. “Er is veel interesse voor Appie (Abdou Harroui, geniet concrete belangstelling van FC Groningen, red.) en ze denken met mij aan de lange termijn voor die positie. Ik ben mezelf aan het klaarstomen voor de Eredivisie en hoop veel minuten te maken, zodat ik elk moment klaar kan staan wanneer de trainer me nodig heeft. Ik denk dat ik er klaar voor ben en als Appie verkocht wordt, hoop ik dat ik de persoon ben die zijn positie mag gaan invullen. Daarmee kan ik Sparta echt gaan helpen, voor mijn gevoel.”

Binnen drie jaar van de amateurs naar een basisplaats in de Eredivisie: het lijkt een onwaarschijnlijk verhaal, maar Mijnans heeft er zelf een kleine kanttekening bij. “Ik vraag me altijd af hoe ik ervoor had gestaan als ik net als al die jongens bij het eerste van Sparta ook een professionele jeugdopleiding had gehad. Waar was ik dan nu geweest? Hoe goed was ik dan op mijn achttiende of negentiende geweest?” Het zijn vragen waar eigenlijk niemand antwoord op kan geven. Mijnans haalt de schouders op. “Ach, we kunnen het niet omdraaien. Ik ben er natuurlijk ook enorm tevreden en dankbaar met hoe het nu loopt.”