Het zorgenkindje

FC Twente en Ajax spelen om de Johan Cruijff schaal. Ajax is rustig in de opbouw. Dan krijgt hij de bal aangespeeld. Hij besluit een stuk te gaan dribbelen met de bal. Vanaf een meter of twintig besluit hij het maar gewoon te proberen met een poeier. Tot zijn eigen verbazing ziet hij de bal fantastisch via de onderkant van de lat binnenvallen. HIj gooit twee vingers de lucht en schreeuwt het uit van vreugde. De stand is nu 1-1. Uiteindelijk mocht de goal van Toby Alderweireld niet baten en verliest Ajax met 2-1 van FC Twente.

Alderweireld speelt bij het nationale elftal van België altijd op de rechtsback positie. Waar hij bij Ajax alom wordt gewaardeerd vanwege zijn werk, is hij bij de Rode Duivels de zwakste schakel achterin.

Als we Alderweireld onder een vergrootglas leggen dan is het eerste wat opvalt dat hij verdedigend onthutsend zwak is. Jan van Halst en andere analytici laten het bijna wekelijks zien op de Nederlandse televisie. Hij zit er vaak naast met zijn slidings, waardoor hij veel te gemakkelijk kan worden gepasseerd. Hij zet ze vaak te laat in, waardoor tegenstanders alle tijd krijgen om te bedenken wat ze gaan doen met de bal. Verder is hij een slechte mandekker, je ziet vaak de aanvaller van de tegenpartij helemaal vrijlopen. Daardoor is hij vaak te laat wanneer hij moet ingrijpen en worden de aanvallen van de tegenstander direct een stuk gevaarlijker. Daarnaast is hij zwak in de een op een. Aanvallers hebben het heel makkelijk in deze situaties, wat Alderweireld stapt verkeerd in en maakt het de ander daardoor heel makkelijk om door te lopen.

Ook gebruikt hij zijn goede kwaliteiten verkeerd. Hij heeft een heel goede lange bal, maar gebruikt deze veel te vaak. Daardoor gaan er ook veel mis en ben je het balbezit kwijt. Hij moet de lange bal hanteren wanneer er de tijd en ruimte voor is. Nu gebruikt hij hem te pas en te onpas, ook als het eigenlijk helemaal niet kan. Dat lijdt tot veel balverlies en dus ook tot tegendoelpunten. Dit doet hij precies hetzelfde met zijn afstandsschot. Hij heeft een goede knal in huis, maar gebruikt ook dit wapen overmatig. Hiermee laat hij veel beloftevolle aanvallen in de soep lopen. Bovendien heeft België genoeg opbouwend sterke verdedigers met Vertonghen, Thomas Vermaelen en Vincent Kompany.

Vanwege bovenstaande is het een slecht idee om hem achterin te zetten. Op het middenveld zou hij veel beter passen, daar kan hij het spel verdelen met zijn crosspasses en kan hij inschuiven voor een afstandsschot. Bovendien hoeft hij daar niet al te veel verdedigend werk te verrichten, waardoor je als team veel minder risico loopt. Echter zou hij ook als middenvelder niet goed genoeg zijn, waardoor ik voor hem een plek op de bank het meest logisch vind. Op het middenveld heeft België al spelers als Marouane Fellaini, Timmy Simons, Dries Mertens en Axel Witsel.

Daarnaast vind ik zijn uitstraling verkeerd. Hij bezit die bekende Amsterdamse bluf, terwijl dit totaal niet past bij de bescheiden Belgen. Met zijn uitstraling komt hij heel arrogant over en dat staat mij als supporter niet aan, omdat hij daar totaal geen reden voor heeft. Hij moet zich nog maar bewijzen, op dat moment mag hij arrogant zijn, maar nu hij de zwakste verdediger is van België moet hij zich nederig tonen.

Dus George Leekens, haal Alderweireld uit de basis. Hij heeft simpelweg niet genoeg kwaliteit voor het nationale elftal en het elftal kan ook met drie verdedigers spelen. Dan kunnen ze gaan spelen in een 3-4-3 formatie waarin er veel balbezit en aanvallend voetbal gegarandeerd zijn. Dit zie ik als een noodzakelijke maatregel om weer te gaan presteren in de kwalificaties en op de eindtoernooien. Het elftal heeft zeker de potentie om op het WK van 2014 hoge ogen te gaan gooien, maar dat moet dan jammer genoeg zonder Alderweireld.