Het komt nooit meer goed

De wat oudere jongeren onder ons zullen zich de VARA komedieserie 'In voor- en tegenspoed' nog wel kunnen herinneren. Met daarin Rijk de Gooyer als de oude(rwetse) Amsterdamse brombeer Fred Schuit die voortdurend in de clinch ligt met zijn dochter, schoonzoon en vlaamse bovenbuurvrouw. De titelsong is geschreven door één van mijn favoriete Nederlandse bands Tröckener Kecks. Rick de leeuw zingt de weinig opbeurende woorden 'de avond valt. Je loopt eenzaam over straat. Ooit was het in voor- en tegenspoed. Nu weet je diep in je hart: het komt nooit meer goed' .

Tussen de clubs Fiorentina en Juventus lijkt het ook definitief nooit meer goed te komen. Waar de supporters al jaren een enorme aversie jegens elkaar hebben wordt de strijd sinds de afgelopen zomer(transfer)periode ook op bestuursniveau gevoerd. De families Della Valle, schoenen-en tassenmagnaat en Agnelli , eigenaar van het FIAT concern, vinden elkaar niet zo aardig. Wat is er allemaal aan de hand?

Eerst wat verder terug in de tijd. Om precies te zijn naar het seizoen 1981/82. Op de laatste speeldag wordt beslist wie de Scudetto gaat winnen. Juventus wint door een benutte strafschop in en tegen Catanzaro. Fiorentina blijft in en tegen Cagliari steken op 0-0, waarbij een doelpunt om onbegrijpelijke redenen wordt afgekeurd. De teleurstelling is begrijpelijkerwijs enorm.

In het voorjaar van 1990 gaat de UEFA Cup-finale tussen de twee clubs. De return moet op neutraal terrein (Avellino) in plaats van het eigen Stadio Artemio Franchi gespeeld worden. Daar kan de opgelopen 3-1 achterstand niet meer rechtgezet worden. Snel daarna kaapt Juventus het symbool van La Viola Roberto Baggio weg voor 25 miljard Lire. Op dat moment weliswaar een record transfersom, maar dat verzacht de pijn niet.

Afgelopen zomer kon de geschiedenis zich herhalen. Stevan Jovetic, ons huidige toptalent, stond nadrukkelijk in de belangstelling van La Vecchia Signora. In zijn onlangs tot 2015 verlengde contract zou een gentlemen’s agreement zijn opgenomen. Voor minimaal dertig miljoen viel er over verkoop te praten. Aanvankelijk bood Juventus slechts een deel en betrok spelers in de deal. Dat vond geen gehoor. Tegen het sluiten van de transferperiode liep het bod op richting de beruchte dertig miljoen, maar toen hield Della Valle voet bij stuk. Met beloftes richting Stevan wist hij onze hoop te overtuigen om tenminste nog een jaar te blijven. Alle verdere pogingen van Juventus werden afgewimpeld. Stevan heeft tot aan de dag van vandaag aan de hele kwestie weinig worden vuil gemaakt maar hij leek toch wel teleurgesteld te zijn. Nu met de beloofde versterkingen volop bovenin meegedraaid wordt zien we Jo-Jo ook weer lachen.

Behalve het behouden van Stevan stond ook het aantrekken van een nieuwe spits op de rol. Het had er alle schijn van dat het Dimitar Berbatov, op dat moment actief bij Manchester United, zou worden. Vertegenwoordigers van Fiorentina stonden op het vliegveld klaar om de Bulgaar met open armen te ontvangen voor de medische keuring en het tekenen van het contract maar hij zat niet in het toestel. Nieuwe aanbiedingen van Juventus en in navolging Fulham hadden zijn gedachten doen veranderen. Achteraf geen ramp, want de oude sluwe vos Luca Toni doet het uitstekend.

Daarna is het verder gegaan met moddergooien over en weer. Diego Della Valle liet het niet na flinke kritiek te uiten op de bedrijfsvoering bij FIAT dat in zijn ogen niet adequaat handelt in deze crisistijd. Vanuit Turijn kwam natuurlijk respons. Firenze werd betiteld als kleine kansloze provinciale stad. Deze week laat Andrea Agnelli in La Gazzetta dello Sport cynisch optekenen dat de Della Valle’s kennelijk niets beters te doen hebben dan Juventus en FIAT aan te vallen. Ook benadrukt hij fijntjes de erbarmelijke staat van de stadions in Italië, en in het bijzonder het Stadio Artemio Franchi. Het moet gezegd, waar wij al een paar jaar aan het steggelen zijn over de locatie van het nieuwe stadion heeft Juventus dat in die tijd gerealiseerd. En ja, ik kan me voorstellen dat na een allervriendelijkste ontvangst op Stamford bridge het even omschakelen is naar een vijandig Franchi.

Ik ben voorstander van gezonde rivaliteit. Die grens zijn we hier nu wel gepasseerd. We kunnen welhaast van een oorlog spreken. Dit lijkt me voor het Italiaanse voetbal geen gezonde situatie. Wat zou er dan ook mooier zijn als juist tijdens deze kerstdagen de heren zich bezinnen en een toenaderingspoging ondernemen. Al is het maar om weer 'on speaking terms' te komen. Eerlijk gezegd heb ik er een hard hoofd in nu we zo dichtbij in de stand staan.

Beste Juventini, het kampioenschap is jullie ook komend jaar gegund. Alle Serie A-liefhebbers wens ik een mooi nieuw voetbaljaar toe.