‘Het kan als voetballer bijna niet erger dan wat De Ligt meemaakte’

De Keuken Kampioen Divisie geldt al decennialang als kraamkamer voor binnen- en buitenlandse talenten en ook dit seizoen lopen er op het tweede niveau weer veel voetballers met potentie rond. Voetbalzone, de officiële mediapartner van de Keuken Kampioen Divisie, licht wekelijks een van deze talenten uit, met deze keer aandacht Milan Hilderink, die zich in de slotfase van het seizoen opwerpt als extra wapen voor De Graafschap.

Door Thijs Verhaar

“Ontzettend veel”, stamelt de achttienjarige centrumverdediger zachtjes als hij de vraag krijgt wat promotie naar de Eredivisie met ‘zijn’ De Graafschap voor hem zou betekenen. “Het is heel bijzonder om als Achterhoekse jongen deel uit te mogen maken van dit team en al helemaal nu ik echt een serieuze rol heb in het elftal.” Hilderink debuteerde begin vorig seizoen als zestienjarige in de hoofdmacht en was daarmee een van de jongste debutanten in de clubgeschiedenis. Daarna moest hij lang geduld hebben voor hij echt aan kon haken, maar in de slotfase van de huidige jaargang doet Mike Snoei bijna iedere wedstrijd een beroep op hem als in de laatste minuten een overwinning over de streep moet worden getrokken.

De meeste trainers zouden liever iemand met meer ervaring als extra slot op de deur inbrengen, maar Snoei kiest ook bij een minimale voorsprong overtuigd voor de Benjamin van de groep. “Daar ben ik hem natuurlijk dankbaar voor”, knikt Hilderink. “Ik zou het ook heel goed snappen als hij voor een oudere speler kiest, maar hij heeft gelukkig heel veel vertrouwen in mij. Waarom? Omdat ik heel sterk met de kop ben”, weet de jongeling, die kort voor de winterstop zijn eerste wedstrijd van het seizoen speelde en inmiddels tien keer aantrad in de hoofdmacht. “Ik kan koppen als de beste en houd veel tegen als we als team moeten verdedigen. Dat is wel echt mijn kracht en ik ben blij dat ik de ploeg daarmee kan helpen nu het er echt om spant.”

Zijn solide invalbeurten zorgen ervoor dat hij in snel tempo aan aanzien wint binnen de selectie van De Graafschap. In tegenstelling tot de meeste ploegen in de Keuken Kampioen Divisie hebben de Superboeren nauwelijks jeugdspelers in de eerste selectie. “Ik ben wel echt met afstand de jongste inderdaad. Al trainen er wel meer jonge talenten mee met het eerste”, nuanceert Hilderink. Desondanks is hij vaak omgeven door mannen van een andere generatie. “Dat merk ik wel, ja. In de jeugd ging het in gesprekken veel over muziek of gamen en nu gaan de gesprekken over vrouwen en kinderen”, glimlacht de verdediger, die zelf nog bij zijn ouders in het nabij gelegen Steenderen woont en pas sinds kort een auto mag besturen. “Als jongste is het dus altijd aan mij om op te ruimen en ik moet als eerste in het midden bij de rondo, maar ik sta er als balafpakker nooit lang, haha.”

Hilderink zegt het met een trotse ondertoon, want hij merkt dat hij mede door die simpele oefening steeds rustiger wordt in zijn spel. “Ik vind dat de centrale verdedigers de meest betrouwbare spelers van het team moeten zijn. Dat ben ik nu nog niet, maar ik merk wel dat ik daarin stappen maak. Ik voel me zekerder aan de bal en werk daar ook hard aan.” Andere facetten als positionering, overzicht, snelheid en duelkracht zijn al dik in orde bij hem. Naar eigen zeggen omdat hij in de jeugd altijd als middenvelder speelde. “In de C’tjes zei de trainer tegen mij dat ik honderd procent zeker een centrale verdediger zou worden, maar hij vond het voor mijn ontwikkeling beter als ik op het middenveld bleef staan.”

Zodoende maakte Hilderink pas als vijftienjarige de stap naar de verdediging, al zou je dat kijkend naar zijn vele doelpunten in zijn laatste jaar bij de jeugd niet denken. “Ik maakte toen als laatste man iets van tien goals. Puur vanwege de corners. Bijna elke bal die op mijn hoofd viel vloog binnen en er zaten ook wat penalty’s bij”, memoreert hij. Hilderink is nu eenmaal niet zo snel bevangen door de zenuwen en was met zijn stabiele trap een zekerheidje vanaf elf meter. “Ik kan inderdaad vrij goed met druk omgaan en keek vroeger altijd hoe Klaas-Jan Huntelaar ze nam. Dat stuitertje voor je een bal klaarlegt helpt dus echt om rustig te worden”, grinnikt de verdediger, die ‘zeker weten’ zijn hand op zou steken als De Graafschap in de play-offs om promotie naar de Eredivisie terecht komt en een strafschoppenserie nodig heeft.

“Ik weet niet of de trainer mij dan aan zou wijzen, maar ik zou het zeker aandurven. Mooi toch als je zo je moment kunt pakken? Ik hoop echter niet dat het zover komt, want onze voorsprong op de ranglijst mogen we nu natuurlijk niet meer weggeven.” Drie wedstrijden voor het einde heeft De Graafschap een voorsprong van zes punten op Almere City en Go Ahead Eagles, dus de vlag kan bijna uit in huize Hilderink. “Dat gaat ie zeker als we promoveren! Mijn vader, opa en ooms zijn al hun hele leven fan van deze club. Ik weet ook nog hoe trots ze waren toen ik vorig jaar mijn eerste minuten maakte in het eerste elftal. Tijdens het duel probeerde ik niet naar de tribune te kijken, maar na afloop zocht ik natuurlijk meteen contact. Dat was echt een geweldig moment voor de hele familie.”

Toch had het ook heel anders kunnen lopen voor de 1.89 meter lange centrumverdediger. Op zijn achtste kreeg hij een uitnodiging om de lokale amateurclub te verruilen voor FC Twente. “Ik doorliep alle stagerondes met succes en had in mijn hoofd al besloten om op het aanbod in te gaan, tot De Graafschap kwam. Ik werd gebeld met de boodschap dat ze me echt heel graag wilden en was toen vrij snel om. Het is dichtbij huis, een mooie club... Het was perfect voor mij, ook al speelde Twente toen in de top van Nederland en De Graafschap niet.” Hij weet nog dat de vertegenwoordiger van de Tukkers ‘best wel boos’ was toen hij hen zo laat nog afwees. Hilderink deed echter wat voor hem het fijnst voelde en maakte zijn familie er ook nog eens extra blij mee, al had zijn vader het als De Graafschap-supporter ook ‘prima’ gevonden als zijn zoon voor Twente koos. “Dat is immers ook een mooie club die mij goed had kunnen helpen en pa kijkt alleen naar wat het beste is voor mij.”

De kans om te debuteren in Stadion De Vijverberg won het echter van een vergezicht van de Grolsch Veste. “Daar kwam ik toen ook al met mijn vader, dus de club zit van jongs af aan in mijn hart”, aldus de jonge verdediger, die destijds met bewondering opkeek naar Ted van de Pavert, die nu zijn compagnon is in het hart van de defensie. “Hij brak toen als jonge jongen uit de eigen jeugdopleiding door en maakte destijds mee wat ik nu allemaal beleef”, legt Hilderink uit. “Ik vind het best een eer dat ik nu naast hem mag staan en leer enorm veel van hem. Hij helpt me met al zijn ervaring om steeds meer een stabiele factor te worden in het team. Natuurlijk wil ik graag doorgroeien naar Eredivisie-niveau, dus ik grijp alle mogelijkheden aan om beter te worden.”

Hoewel Hilderink er destijds flink mee worstelde, noemt hij het nu een voordeel dat hij na zijn debuut op zestienjarige leeftijd meer dan een jaar moest wachten op een nieuwe kans in de hoofdmacht. “Dat was een moeilijke fase voor mij. Ik moest geduldig blijven, me focussen op mijn ontwikkeling en daar had ik het wel lastig mee. Niet dat ik mentaal in de war raakte ofzo, maar ik wil gewoon altijd meer. Gelukkig zei iedereen dat mijn kans vanzelf zou komen, dus dat gaf rust”, aldus de verdediger, die in december voor zijn eerste profgoal tekende door in de TOTO KNVB Beker te scoren tegen PSV. “Dat was een mooi hoogtepunt voor mij en toen wist ik wel dat ik mezelf een heel goede dienst had bewezen. Vorige maand hield ik me bij mijn basisdebuut tegen NAC Breda ook goed staande, dus ik weet dat ik op de goede weg ben.”

Als alles volgens plan blijft verlopen, promoveert Hilderink zo snel mogelijk met De Graafschap, werkt hij zich volgend seizoen op tot basisspeler in de Eredivisie, maakt hij dan een vervolgstap binnen Nederland, om zich daar op de radar te plaatsen van zijn droomclub Juventus. “Ik zou heel graag ooit in Italië voetballen, waar het echte pure verdedigen een kunst is. Als ik zie wat Matthijs de Ligt daar allemaal geleerd heeft, zou ik ook dat ontzettend graag willen. Hij is sowieso een voorbeeld voor mij, want hij vocht zich terug toen iedereen wat van hem vond na zijn blunder in zijn eerste interlandwedstrijd. Dat is vast een moeilijke periode voor hem geweest, maar hij is er ongelooflijk sterk van geworden”, prijst Hilderink. “Het kan bijna niet erger dan wat hij meemaakte als voetballer, maar moet je hem nu eens zien. Daar haal ik heel veel inspiratie uit.”

Hilderink doelt natuurlijk op het feit dat het Nederlands elftal in 2017 naast WK-kwalificatie greep door een blunder van de toen pas zeventienjarige De Ligt, die tegen Bulgarije zijn interlanddebuut mocht maken van toenmalig bondscoach Danny Blind. “Zelf sta ik ook op een positie waarop elke fout cruciaal kan zijn, maar ik ben daar gelukkig niet bang voor. Ik stap altijd met een positieve mindset het veld op en heb veel geleerd van de spelers om mij heen. Want dat zijn ook voorbeelden voor mij”, verzekert de verdediger. “Ik kijk naast De Ligt ook graag naar Sergio Ramos en Virgil van Dijk, maar Ted van de Pavert is net zo goed een inspiratiebron. Ik ben nog jong en moet nog veel leren, dus ik ben blij met alle hulp die ik krijg.”

Naam: Milan Hilderink
Geboortedatum: 29 september 2002
Club: De Graafschap
Positie: Centrumverdediger
Sterke punten: Koppen, duelkracht, mentaliteit