‘Het is heel moeilijk om deze club los te laten, het is een soort liefde’

De Keuken Kampioen Divisie geldt al decennialang als kraamkamer voor binnen- en buitenlandse talenten en ook dit seizoen lopen er op het tweede niveau weer veel voetballers met potentie rond. Voetbalzone, de officiële mediapartner van de Keuken Kampioen Divisie, licht wekelijks een van deze talenten uit, met deze keer aandacht voor Mart Remans, het kind van Roda JC Kerkrade dat de ‘koempelmentaliteit’ met de paplepel kreeg ingegoten.

Door Chris Meijer

De met 5-0 gewonnen wedstrijd tegen FC Dordrecht van anderhalve week geleden vormde voor zo’n beetje iedereen die Roda JC Kerkrade liefheeft een lichtpuntje aan het einde van de donkere tunnel die dit seizoen zolang is geweest. Voor Mart Remans kreeg de avond een speciaal tintje, want de 21-jarige aanvaller had voor het eerst sinds 23 augustus 2019 weer eens een basisplaats in een competitiewedstrijd en gaf de hondstrouwe aanhang met zijn eerste treffer sinds 3 mei 2019 meteen iets te juichen. “Er zit een bepaalde druk op je, omdat je al lange tijd niet in de basis hebt gespeeld. Als je eenmaal de wedstrijd start, is de druk er wel vanaf. Met dat doelpunt viel een last van me af, zeker. Het gaf zo’n goed gevoel, want ik heb een zwaar seizoen achter de rug. Ik heb me terug geknokt en de basisplaats tegen FC Dordrecht voelde als de ultieme beloning”, glundert Remans, die ook in de uitwedstrijd tegen NAC Breda (4-1 nederlaag) een basisplaats had.

Het leven van Remans is vervlochten met Roda. Zijn wieg stond in Eygelshoven, hemelsbreed een kilometer of tien ten noordoosten van het Parkstad Limburg Stadion of destijds de Kaalheide. Opa May is een Roda-supporter in hart en nieren en goot de liefde voor het geel-zwart met de paplepel in bij Remans. Al op zesjarige leeftijd kwam hij in de jeugdopleiding van Roda terecht, waar zijn grootste fan hem altijd op de voet volgde. “Mijn opa komt altijd naar trainingen kijken, zelfs in de stromende regen met een paraplu. Toen ik mijn scheenbeen brak in de jeugd, kwam hij me iedere dag ophalen om naar de fysio te gaan. Van het begin tot nu zit hij bij iedere training, het geeft me een fijn gevoel dat hij er altijd is. Ik weet hoe trots mijn opa kan zijn. Dat geeft me een extra mooi gevoel om alles eruit te kunnen halen. Mijn familie is er altijd voor me geweest, ze hebben ook meegekregen dat ik het zwaar had en ze hebben me er doorheen gesleept.”

Het had niet veel gescheeld, of Remans was ruim twee jaar geleden vertrokken bij Roda. Hij stroomde in de zomer van 2017 door naar het beloftenteam van de Limburgers, maar had moeite daar te aarden. “Ik kende als jonkie van de club helemaal niemand. Het was een vreemdenelftal, met veel buitenlanders. Ik had moeite me aan te passen en met de manier hoe er met me werd omgegaan.” Het was uiteindelijk clubicoon en trainer Eric van der Luer die Remans te hulp schoot. “Hij heeft me getriggerd om door te gaan. Uiteindelijk had ik de kwaliteiten om het eerste te halen. Mijn mentaliteit, samen met de hulp van Eric, heeft me er doorheen geholpen. Ik heb er op mentaal vlak heel veel van geleerd, het heeft me een boost gegeven om nooit op te geven. Het was moeilijk om die trainingen te verkroppen, je neemt het mee naar huis. Maar het is heel moeilijk om de club los te laten, het is een soort liefde. Uiteindelijk kom je er al je hele leven.”

Mede dankzij Van der Luer kwam de jongensdroom van Remans op 17 augustus 2018 uit: spelen in het eerste van Roda. Trainer Robert Molenaar bracht hem in de wedstrijd tegen Jong Ajax (1-1) als invaller binnen de lijnen en posteerde hem gaandeweg het seizoen steeds vaker in de basiself. Na het ontslag van Molenaar bleef Remans onder diens tijdelijke opvolger Van der Luer in principe basisspeler, waardoor hij vorig seizoen tot 26 optredens, waarin hij 6 doelpunten en 6 assists verzorgde, kwam. “Aan mijn eerste jaar heb ik een heel positief gevoel overgehouden, ook al was het voor de club en het team niet perfect. Ik speelde in een tweespitsensysteem met Mario (Engels, red.), die ook vrij beweeglijk is. We hadden een goede connectie en draaiden een prima seizoen, de druk lag ook meer bij hem. Ik kon vrijuit voetballen en het was mooi dat ik met doelpunten en assists van waarde kon zijn voor het team. Dan leg je vanzelf de lat voor het volgende seizoen wat hoger, omdat je het maximale eruit wil halen. Dan is het extra zuur als dat niet uitkomt.”

Onder Jean-Paul de Jong, die afgelopen zomer werd aangesteld in Kerkrade, begon Remans als basisspeler, maar na drie wedstrijden verdween hij mede door de komst van Iké Ugbo naar de reservebank. “Dat was wel een klap. We spelen doorgaans met een aanspeelpunt en ik ben meer beweeglijk, ik moet het hebben van mijn diepgang. Ik rendeer beter in een tweespitsensysteem of als nummer tien, waar ik een soort spelverdeler ben en mijn aanvallende kwaliteiten kan laten zien. Iedereen heeft een andere kijk op spelers en Jean-Paul had blijkbaar een andere mening, dat moet je respecteren. Dan is het aan jezelf om keihard te trainen en te werken, goed je best te doen bij het tweede en je terug te vechten. Ik heb dat gedaan, al heeft het lang geduurd voordat ik minuten kon gaan maken in het eerste. Dat vreet aan je, je vraagt je de hele tijd af waar het aan ligt. Uiteindelijk moet je altijd naar jezelf kijken, het heeft geen zin om naar anderen te wijzen.” De Jong werd begin februari op non-actief gezet bij Roda en voorlopig vervangen door Maurice Verberne, die eerder dit seizoen met Remans samenwerkte bij de beloften.

“Mijn band met Maurice is prima, eigenlijk heel goed. Hij heeft me gesteund, omdat hij zag dat ik er soms doorheen zat. Dan pakte hij me beet en ging hij met me in gesprek, dat gaf me een positief gevoel. Hij zei: ‘Ik zie dat je in je hebt bij het tweede. Het is aan jezelf, je moet blijven knokken en dan komt het vanzelf’. Het was een opluchting dat hij het overnam en dingen kon wijzigen, het heeft voor mij positief uitgepakt”, vertelt Remans, die tegen FC Dordrecht en NAC Breda als aanvallende middenvelder opereerde. Onder Verberne lijkt Roda na een op bestuurlijk en sportief gebied uitermate turbulent jaar langzaam maar zeker in een rustiger vaarwater terecht te komen. Omdat Verberne niet over de juiste papieren beschikt, is René Trost deze week begonnen als interim-trainer. De oud-speler van Roda maakt het seizoen af als trainer, waarna voor volgend seizoen een nieuwe technische staf moet worden aangesteld.

“Het is heel zwaar geweest, ook voor de mensen rondom de club. Ik ben van kleins af aan supporter van Roda, dus het was zwaar om te zien dat alles in sportief en financieel gebied niet op orde was in de afgelopen anderhalf jaar. Dat doet echt wel pijn. Ik heb de hele jeugdopleiding doorlopen en dan zit je toch met een ander gevoel bij de club dan andere jongens. Mensen waarderen je op een andere manier, omdat je een jongen van de club bent. Meestal zijn de verwachtingen ook hoger. Uiteindelijk moet je het bewijzen. Ik heb een karakter waar de supporters van houden. De koempelmentaliteit, ja. Dat is het eerste wat ze hier verwachten en dat zit wel in me.” Het mag dan ook geen verrassing heten dat Remans dolgraag betere tijden hoopt te beleven met Roda. De afgelopen anderhalf jaar waarin hij tot de eerste selectie behoorde, waren op z’n zachtst gezegd niet de beste in de clubhistorie.

Met Jeffrey van As heeft Roda sinds februari in ieder geval weer een technisch directeur en onder zijn bewind moeten er sportief betere tijden aanbreken in Kerkrade. “Je wilt altijd dat jouw club op het hoogste niveau uitkomt. Het mooiste scenario is om met Roda in de Eredivisie te kunnen spelen, wie weet dat we het ooit gaan beleven”, glimlacht Remans. Zijn contract loopt aan het einde van het seizoen af. “Ik moet gaan kijken wat het beste voor mijn ontwikkeling is, want ik ben een jonge speler die nog veel stappen moet zetten. Uiteindelijk kom ik op een leeftijd waarop ik als basisspeler moet functioneren en belangrijk moet zijn voor een elftal. Natuurlijk wil ik bij Roda blijven, er zullen misschien gesprekken komen over contractverlenging. Daar heb ik nog niks over gehoord, maar de organisatie is ook nog niet helemaal op orde. In de winter waren er een aantal clubs die me wilden huren. Ik heb daar niet voor gekozen, omdat ik wilde slagen bij Roda. Ondanks de moeilijke tijd, wilde ik knokken voor mijn plek. Je weet nooit wat de toekomst brengt, dat is afhankelijk van een aantal factoren. In de komende periode moet blijken hoe de selectie eruit gaat zien.” Lachend besluit Remans: “Mister Roda worden? Ja, wie weet. Dat zou wel mooi zijn.”

Naam: Mart Remans
Geboortedatum: 21 juni 1998
Club: Roda JC Kerkrade
Positie: aanvaller
Sterkte punten: beweeglijkheid, techniek, doelgerichtheid