Het Duitse avontuur van Douglas, David en Van La Parra: ‘Nederland? Een optie’

Er is in het afgelopen seizoen een bijzondere band ontstaan tussen Douglas, Chris David en Rajiv van La Parra. De drie Nederlandse voetballers kwamen los van elkaar bij Würzburger Kickers terecht en boden elkaar houvast in wat al met al een lastig jaar was waarin de ambitieuze club vrij roemloos uit de 2.Bundesliga degradeerde. Voetbalzone ging met Douglas, David en Van La Parra in gesprek over hun ervaringen in Duitsland, de 2.Bundesliga, talloze trainerswissels, de ontstane band en hun nabije toekomst.

Door Chris Meijer

Würzburg is een middelgrote stad voor Duitse begrippen, in het noordoosten van Beieren tussen Frankfurt en Nürnberg in. Een universiteitsstad met een schilderachtig centrum, waarover de zogenaamde Residenz vanaf een heuvel toekijkt. Wilhelm Röntgen ontdekte er ooit de röntgenstraling en Würzburg geldt als het hart van het Frankische wijnbouwgebied. Het is echter misschien niet de plek waar je direct een van de meest ambitieuze clubs van het Duitse voetbal zou verwachten. Würzburger Kickers speelde begin deze eeuw nog op het zevende niveau, maar moest mede dankzij hoofdsponsor Flyeralarm de top gaan bestormen. Het uit Würzburg afkomstige drukwerkbedrijf, tevens betrokken bij het Oostenrijkse FC Admira Flyeralarm, haalde Felix Magath binnen als Global Sports Director.

Douglas was een van de maar liefst zeventien versterkingen die Würzburger Kickers een jaar geleden na de promotie naar de 2.Bundesliga binnenhaalde. De 33-jarige centrumverdediger - in het verleden actief bij FC Twente, Dynamo Moskou, Trabzonspor en Sporting Portugal - had twee jaar zonder club gezeten en werkte in de tussentijd nog stages af bij FC Emmen en Go Ahead Eagles, maar vond uiteindelijk onderdak in Duitsland na een succesvolle proefperiode. “Het was wel zwaar”, vertelt Douglas, wiens laatste officiële wedstrijd door een dopingschorsing dateerde van januari 2017. “Maar ik had geluk dat ik het laatste trainingskamp had meegemaakt en daar een aantal oefenwedstrijden kon spelen. De eerste drie tot vijf wedstrijden na zo’n lange tijd waren heel pittig. Ik had in de competitie misschien iets meer voetbal verwacht, je ziet dat clubs vooral heel fysiek spelen. Dat is gewoon iets anders dan het Nederlandse voetbal.”

Maakte de komst van Chris in oktober het gemakkelijker voor jou?

Douglas: “Toen ik daar kwam, was Eric Verstappen er al. Hij heeft mij in het begin veel geholpen.”

Eric Verstappen zat er inderdaad ook nog. De Nederlandse keeper tekende al in januari 2019 bij Würzburger Kickers. Hij viel nog in december tegen SV Darmstadt nog in als spits, toen er door talloze coronabesmettingen nauwelijks reserves meer over waren.

David: “Eric, ja. Dat was ook een momentje dat we niet snel gaan vergeten. Ik denk dat je dat soort dingen één keer meemaakt in je carrière. Sommigen niet eens. Dat was een apart verhaal.”

Douglas: “Ja, het was al met al een bijzonder jaar. Zo’n situatie had ik nog nooit meegemaakt.”

David: “Ik kwam daar en de trainer (Marco Antwerpen, red.) kende me nog wel, maar van de jongens kende ik alleen Douglas. Uit mijn Twente-tijd. Ik trainde op mijn achttiende met het eerste mee, waar hij toen speelde. We hadden persoonlijk alleen nog nooit gesproken, tot ik bij Würzburger Kickers kwam. Hij woonde in een hotel van de sponsor en daar heb ik ook een kamer gekregen. Dat was makkelijker, omdat we ook met de avondklok zaten. We konden samen ’s avonds voetbal kijken en kwamen bij elkaar over de vloer, om te praten. Dat was heel belangrijk. Anders zit je daar helemaal alleen, zonder dat familie en vrienden je kunnen bezoeken.”

Rajiv, was het in jouw keuze voor Würzburger Kickers een motivatie dat Chris en Douglas er al zaten? Voordat je van Rode Ster Belgrado naar UD Logroñés in Spanje ging waren de nodige clubs uit Engeland en Nederland geïnteresseerd. Uiteindelijk koos je in februari voor Würzburger Kickers.

Van La Parra: “Dat maakte het toch wat makkelijker. Ik wist wel wat voor jongens Chris en Douglas waren, dat hebben ze alleen maar bewezen in hoe we elkaar hebben leren kennen en hoe ze me geholpen hebben. Het was een goede stap om naar Würzburger Kickers te gaan, ook omdat die jongens daar waren. Zij hebben hun meerwaarde bewezen en daar ben ik hen heel dankbaar was. Qua faciliteiten was het een vrij kleine club. Ze kwamen net op het tweede niveau en wilden van daaruit verder groeien, maar dat is helaas niet gelukt. Het was een warme club, de mensen waren heel aardig en gaven ons een fijn gevoel. Ik heb goede en slechte ervaringen gehad, maar dat vormt je en helpt je in je verdere carrière.”

Sportief gezien is het inderdaad niet een heel gelukkig jaar geweest. Würzburger Kickers heeft praktisch het hele jaar onderaan gestaan en was drie wedstrijden voor einde al officieus zeker van degradatie.

Van La Parra: “Sportief gezien was het niet heel positief. Maar je leert ook van dit soort dingen, het geeft een bepaald soort ervaring. Voor mij was het sowieso lastig, want ik kwam vrij laat en het was heel erg wennen. Je speelde een heel ander systeem, zonder buitenspelers. Ik kwam eigenlijk al binnen met een achterstand, om het zo te zeggen. Je probeert er het beste van te maken en als dat niet lukt, is dat heel teleurstellend. Sportief gezien was het niet zoals het had moeten zijn.”

Jullie hebben de nodige trainers gehad. Douglas begon met Michael Schiele. Daarna kwam Marco Antwerpen die Chris binnenhaalde en het maar net iets meer dan een maand volhield. Rajiv kwam onder Bernhard Trares, maar die werd in april ontslagen en vervangen door het duo Sebastian Schuppan en Ralf Santelli.

David: “Het was niet echt een makkelijk jaar. Marco Antwerpen, die mij na een stageperiode een contractaanbieding deed, wilde aanvallend voetbal spelen. 4-2-3-1, een mooi systeem. Maar ja, hij werd na vijf wedstrijden al ontslagen. Ik was de eerste drie wedstrijden nog niet speelgerechtigd door papierwerk, de laatste twee onder hem speelde ik wel. Hij wilde me rustig brengen, alleen hield het helaas al vroeg op voor ons allebei... Dan komt er een nieuwe trainer, die een compleet ander systeem en voetbal wil spelen. Dat maakt het niet makkelijker, we hebben totaal vier trainers gehad. Er waren veel nieuwe spelers en het kost even tijd om daar een team van te maken. Zoveel tijd heb je niet, zeker niet als er steeds gewisseld wordt van trainer. Die vraagt steeds wat anders van de spelers.

Ik denk persoonlijk dat je soms gewoon een trainer de tijd moet geven om een systeem te laten werken en de jongens die je hebt te laten functioneren. Als je op een gegeven moment aan elkaar went, er komt na twee maanden weer iemand anders binnen die alles wil veranderen en je moet weer opnieuw beginnen, schiet dat niet op. Een trainerswissel kan beide kanten opvallen, bij ons is dat effect helaas niet gunstig geweest.”

Heeft het bij vlagen als een uitzichtloos jaar gevoeld?

David: “Soms wel, ja. Uiteindelijk moet je naar jezelf kijken. We hebben in belangrijke wedstrijden punten laten liggen. Braunschweig kreeg tegen ons bijvoorbeeld twee rode kaarten, met nog vijftien of twintig minuten te gaan. Toen speelden we nog steeds gelijk en als je dat soort wedstrijden niet wint, wordt het lastig. Die moet je winnen om erin te blijven.”

Hoe hebben jullie de 2.Bundesliga ervaren?

David: “De 2.Bundesliga is anders. Zeker niet makkelijk. Je hebt een aantal teams die van hoog niveau zijn. Bochum, HSV: dat soort teams gaan makkelijk in de Eredivisie mee. Ik denk dat het goed is geweest voor onze ervaring om te kijken hoe het in Duitsland was. Eigenlijk heb ik er altijd naar uitgekeken om in Duitsland te spelen. Qua intensiteit en snelheid zijn er niet veel competities die aan de 2.Bundesliga kunnen tippen.”

Van La Parra: “Het was een goede ervaring. Ik kwam puur om te spelen. Uiteindelijk heb ik nog redelijk wat kunnen spelen. Je hebt vier of vijf teams die heel goed voetbal spelen en daardoor hun wedstrijden gemakkelijk winnen. De rest van de teams doet het vooral op intensiteit.”

Douglas: “Heel gedisciplineerd en fysiek.”

Van La Parra: “Ja, inderdaad. De vijf ploegen die goed voetbal spelen, hebben wel een voordeel ten opzichte van de rest.”

David: “Je kan dat een beetje terugzien in de oefenwedstrijden van 2.Bundesliga- en 3.Liga-teams tegen Eredivisie-clubs. De Nederlandse clubs hebben het dan heel lastig. Door de intensiteit is het gewoon even wennen.”

Hoeveel hebben jullie aan elkaar gehad tijdens de periode in Würzburg?

Van La Parra: “Je kon niet veel doen door corona, dus we waren elke dag met elkaar. Voetbal kijken, heel veel praten. Chris houdt ook wel van wandelen, dus we hebben veel door Würzburg gewandeld. Dat was ook wel leuk.”

David: “Je kon niet veel doen, toch? We zaten daar en alles was dicht door corona. Ik ga niet de hele dag op mijn kamer zitten, dus dan is het wel lekker om even te wandelen.”

Van La Parra: “We hebben bijna heel Würzburg gezien! We hadden het wel leuk, vaak was het wel mooi weer en was het lekker om te wandelen. Een beetje een babbeltje maken. Ja, dat was wel leuk hoor.”

Na de degradatie zijn jullie, net als vijftien andere spelers, vertrokken bij Würzburger Kickers. Hebben jullie daarna wel contact gehouden?

David: “Douglas en ik trainen dagelijks samen met een personal trainer, we wonen allebei in Enschede. Rajiv woont in Rotterdam, maar we houden hem via social media goed in de gaten en bellen ook iedere dag.”

Van La Parra: “Ja, zeker. De transferwindow is door het EK en corona moeizaam op gang gekomen, denk ik. Clubs zitten een beetje met bezuinigingen. Een aantal grote spelers zitten nog zonder club, dus dat zegt dat het in deze tijd toch best moeilijk is om een club te vinden. Kijk, wij houden onszelf fit. Dat is het enige dat je kan doen. We moeten afwachten tot er iets komt en als dat het geval is, moeten we er klaar voor zijn. Dat is het enige dat we nu kunnen doen, én vertrouwen houden. Ik heb er alle vertrouwen in dat we alle drie binnen nu en drie weken ergens aan de bak kunnen. Het duurt wat langer, maar je moet niet het vertrouwen in jezelf verliezen. Het moet je motiveren om harder te trainen.”

Is een terugkeer naar Nederland voor jullie een optie?

David: “Ik sta persoonlijk voor alles open, ik weet niet hoe Rajiv en Douglas daar tegenover staan.”

Van La Parra: “Ik sta zeker ook open voor Nederland. Mijn carrière is de afgelopen twee jaar (bij Rode Ster Belgrado, Logroñés en Würzburger Kickers, red.) lastig geweest. Ik heb voor mezelf besloten om tegen mezelf te zeggen: ik moet terug naar de basis. En wat is de basis? Dat is Nederland. Daardoor sta ik zeker meer dan ooit open voor Nederland, als er wat leuks komt. Het is even afwachten tot er wat komt wat me interesseert. Ik heb aanbiedingen lopen uit Griekenland en Israël, maar dat zijn nu niet de landen waar ik naartoe wil gaan. Mocht er niks uit Nederland komen, moet ik daar wel over gaan nadenken. Ik wil niet te lang wachten om ergens aan de slag te gaan, omdat ik ergens vanaf het begin erbij wil zijn.”

Douglas: “Ik ben de laatste tien jaar in het buitenland geweest. Daarom blijf ik liever in Nederland dan dat ik weer naar het buitenland ga. Ik ben ook wat ouder dan die jongens en heb ook mijn familie hier. Maar we zullen moeten afwachten wat er komt. Ik wil in ieder geval nog een paar jaar voetballen, ik heb er weer zin in. Het zou heel mooi zijn als er iets in Nederland komt, ik hoop het.”

Van La Parra: “We kunnen zeker bij heel veel clubs wat toevoegen, mochten ze ons alle drie tegelijk willen overnemen. Dan is Chris de woordvoerder.”

David: “Ze kunnen mij bellen!”

Van La Parra: “We hebben er alle vertrouwen in dat hij dat kan regelen.”