voetbalzone

Het Belgisch voetbal op een afgrond

zakaria elbajjati01 mei 2013, 16:38
Laatst bijgewerkt: 01 mei 2013, 16:38
Advertentie

De Jupiler Pro League, hoogste voetbalafdeling in België en tevens ook de op vier na oudste competitie ter wereld. Net zo oud als de gedachtegang van de mensen die het voor te zeggen bij de Belgische voetbalbond, de ‘KBVB’. Is dat de enige reden waarom het Belgisch voetbal niet de progressie maakt die het hoort te maken? Hoe zit het Play-offs systeem in elkaar en waarom werd die in de eerste plaats geïntroduceerd? Allerlei vragen waarop ik mijn visie geef. Visie, iets wat de KBVB duidelijk mist.

/

Allereerst wil ik het in mijn ogen grootste probleem aan het licht brengen. Een probleem moet bij de wortels worden aangepakt en die ‘wortels’ zijn de beleidsbepalers bij de KBVB en de verschillende clubs zelf. Zowel bij de bond als op clubniveau zitten er te weinig mensen met een voetbalachtergrond. Bondsvoorzitter, François De Keersmaecker, een advocaat zonder voetbalverstand. Als hij nou eens omringd zou zijn door mensen die aardig een balletje hebben getrapt. In plaats daarvan wordt hij omringd door conservatieve mensen zonder visie en die zo veel angst hebben voor vernieuwing en vooruitgang,dat het wedstrijdblad niets meer is dan een stuk perkament, waarop met veer en inkt de namen van de spelers wordt geschreven als het aan hun lag. Spelers die dat absoluut niet verdienen gezien hun kwaliteit. Want aan een tekort aan goede voetballers ligt het niet. Zowel in het binnen -als buitenland wemelt het van de fantastische voetballers. Ik pleit voor meer voetbal know-how in de technische staf. Mensen als Jan Ceulemans, Eric Gerets, Michel Preud’homme, Franky en Leo Vander Elst, Enzo Scifo, Peter Meas en Franky Dury horen benaderd te worden om een rol van betekenis te spelen bij de bond, er moet een frisse wind waaien.

Maar ook op clubniveau gebeurt het niet veel anders. Bij de grootste club van België; Anderlecht, loopt ook een levende fossiel rond, Roger Vanden Stock, die slechts staat waar hij nu staat vanwege zijn vader en cultfiguur Constant Vanden Stock. Zelf heeft hij nooit een wedstrijd gespeeld voor ‘Paars-wit’. De andere 8 bestuursleden hebben bij elkaar evenveel wedstrijden gevoetbald als Isaac Cuenca bij Ajax dit seizoen. Ajax, de grootste club van Nederland, waar je wel allemaal oud-voetballers in het bestuur hebt zitten en waar er wel een ‘visie’ aanwezig is. Louis van Gaal zei ooit: ‘ Liever een slechte visie dan geen visie’. We missen iets waardoor alle neuzen in dezelfde richting staan. Ik hoop al jaren op een revolutie, net als de revolutie onder leiding van Johan Cruyff bij Ajax. Men kijkt echter gewoon apathisch toe hoe we stappen achteruit maken in plaats van vooruit. Alle neuzen moeten zo snel mogelijk in dezelfde richting, want momenteel is het ieder voor zich. Een gegeven waar het Play-off systeem onder andere uit voortvloeide.

In 2009 werd de Belgische competitie helemaal hervormd. De play-offs maakt haar opwachting na aandringen van de grote Belgische clubs waaronder Anderlecht en AA Gent. Hoe zit het allemaal in elkaar? De Jupiler Pro League telt 16 clubs waarvan iedere club tijdens de reguliere competitie 30 wedstrijden speelt. Na de reguliere competitie spelen de nummers één t.e.m zes play-off 1. Hier speelt iedereen tweemaal tegen elkaar en krijg je dus tien extra wedstrijden. Dat niet alleen, de punten verzameld in de reguliere competitie worden gehalveerd met als doelstelling de spanning er weer helemaal in te gooien. Dit seizoen nemen volgende clubs deel aan Play-off 1, gerangschikt van plaats één tot zes: Zulte Waregem, Anderlecht, Standard, Club Brugge, Genk en Lokeren. De nummer één neemt rechtstreeks deel aan de Champions League, de nummer twee speelt voorrondes en de derde plek geeft recht tot deelname aan de Europa League. De grootste verliezers zijn Anderlecht en Genk terwijl Standard en Zulte Waregem het meest profiteren.

Vervolgens spelen de nummers 7 t.e.m 14 play-off 2. De acht clubs worden ingedeeld in twee groepen en iedereen start met nul punten. In iedere groep neemt men het ook weer twee keer tegen elkaar op. De winnaars van beide groepen beslissen over twee wedstrijden tegen elkaar wie de vierde ploeg is die mag deelnemen aan Europees voetbal l. Tenslotte play-off 3, de onderste 2 ploegen strijden tegen elkaar in maximaal 5 wedstrijden. De voorlaatste club, mijn club, Beerschot begint met een bonus van 3 punten en mag de eerste wedstrijd thuis spelen. Alsnog slaagde Cercle Brugge, dat normaal gezien degradeerde erin hier als winnaar uit te komen en Beerschot degradeert. Tot overmaat van ramp gaat het van kwaad naar erger met Beeerschot aangezien ze hun licentie verliezen en in het slechtste geval naar de 3de klasse afzakken. Door dit systeem verliest een grote stad als Antwerpen de enige club die in de hoogste afdeling uitkwam. Hoe voordelig kan dit zijn voor de toekomst van het Belgisch voetbal?

Wat wilden ze hier in de eerste plaats mee bereiken? Men kwam enkele jaren geleden terecht tot de conclusie dat het Belgisch voetbal tekort kwam in Europees verband. Volgens de topclubs omdat ze te weinig tegenstand kregen van de kleinere clubs. In werkelijkheid kwam dit gewoon door een gebrek aan kwaliteit destijds. Een tweede grote reden voor de invoering van dit systeem was om meer tv geld te genereren. Het is waar dat de laatste jaren meer inkomsten uit tv geld binnenkomen, maar of dit in de eerste plaats te maken heeft met dit nieuwe systeem is nog maar de vraag. Ik geloof dat de grootste oorzaak van dit allemaal de opkomende concurrentie tussen verschillende betaalzenders is. Voordien lag het allemaal in de handen van slechts één betaalzender, Canal +.

Dus daar waar men dacht dat het systeem het Belgisch voetbal naar een hoger niveau zal tillen, werkt het averechts. Clubs als Cercle en Zulte Waregem zouden ons zomaar kunnen vertegenwoordigen in Europa waardoor we weer zakken op de UEFA-coëfficiënten.
Het Belgisch voetbal had al veel verder moeten staan dan waar het nu staat. En vele waaronder mezelf zijn van mening dat de beleidsbepalers hier verantwoordelijk voor zijn. We hebben nood aan een frisse wind, een revolutie!