‘Heel veel mensen zijn teruggekomen op hun mening, dat ik toch wel wat had’

Iedere ploeg in de Keuken Kampioen Divisie heeft zijn eigen routiniers, de ervaren mannen die het elftal op sleeptouw nemen. In de rubriek Routiniers licht Voetbalzone, de officiële mediapartner van de Keuken Kampioen Divisie, een van deze ervaren spelers uit. Met deze keer aandacht voor Ralf Seuntjens, de aanvoerder en het boegbeeld van De Graafschap.

Door Chris Meijer

In de persruimte van De Vijverberg leunt Ralf Seuntjens met een voorzichtige glimlach achterover. De Graafschap leed een halve dag eerder zijn eerste competitienederlaag van het seizoen op bezoek bij Jong AZ (2-1) en de dertigjarige aanvoerder verscheen direct na afloop, op z’n zachtst gezegd, strontchagrijnig voor de camera van FOX Sports. Het fragment van een woedende Seuntjens ging het internet over. “Ik had het nooit publiekelijk moeten doen, maar intern moeten houden. Dat verwijt ik mezelf wel, de emotie nam de overhand. Maar ja, dan duiken ze er gelijk op. Dat weet je. Ik ben heel erg met het spelletje bezig en ik heb echt een winnaarsmentaliteit, dus daardoor kan het in emotie soms weleens eruit floepen. Dat weten ze en de trainer zei: ‘Daarom hebben we je gehaald, ik wil dat je Ralf blijft’. Ik kan gewoon niet verliezen, dat zit in mijn hoofd. Ik ben altijd open en eerlijk, dat zit in mijn karakter en zo ben ik nu eenmaal. Maar het is niet altijd verstandig. Ik heb mijn excuses aangeboden aan de groep en zij weten dat ik het niet zo bedoel. Net konden ze er al om lachen, er worden grapjes over gemaakt. Dat laat zien dat het luchtig en geen issue is.”

Tweets by DeGraafschap

Het interview op een winderig en koud veld in Wijdewormer typeert ergens het karakter van Seuntjens, die te allen tijde eerlijk zal zeggen wat hij denkt. Ondanks dat Seuntjens nog geen zes maanden bij De Graafschap speelt, lijkt het alsof hij al jaren Superboer is. Al bij aankomst bij De Vijverberg kan je eigenlijk niet om de dertigjarige spits heen, want zijn gestalte prijkt op een levensgrote foto naast de hoofdingang. Trainer Mike Snoei, die tevens afgelopen zomer arriveerde in Doetinchem, schoof Seuntjens direct de aanvoerdersband om de arm en noemde hem ‘het boegbeeld van het team’. “Toen ik hier naartoe kwam, had ik het aanvoerderschap absoluut niet in mijn hoofd zitten. Maar achteraf ben ik er blij mee en ik doe er alles aan om de boel in goede banen te leiden. Dat de trainer het vroeg, waardeer ik enorm en ik ben er heel trots op. Ik ben iemand die voor een bepaalde ontspanning en goede sfeer kan zorgen, maar ook heel kritisch kan zijn. Dat helpt wel bij een positie binnen de groep”, glimlacht Seuntjens. De aanvoerdersband vormt een van de bewijzen dat hij razendsnel zijn plek gevonden heeft in de Achterhoek.

Seuntjens was afgelopen zomer transfervrij nadat zijn contract bij VVV-Venlo afliep. Er bestond belangstelling van SC Cambuur, Excelsior, vanuit België en er vond een kort onderhoud met NAC Breda (‘Daar kunnen we wel een keer over ophouden, ja’) plaats, maar al na het eerste gesprek op De Vijverberg met manager voetbalzaken Peter Hofstede en trainer Snoei raakte hij overtuigd van een dienstverband bij De Graafschap. “Ze spraken uit om voor directe promotie te gaan en daardoor was mijn keuze snel gemaakt. Iedereen binnen de club wil dat graag en daar begint het vaak bij. Ik ben niet een jongen die zegt: ‘Ik wil nog wachten, daar en daar nog een keer op gesprek’. Het gesprek was gewoon goed en dan ben ik er de speler naar om een akkoord te geven als de voorwaarden op een goede manier gecreëerd zijn. Ik wil niemand in onzekerheid achterlaten, het is prima hoe dit gelopen is. De Graafschap is qua ambiance en achterban megagroot, dus het is wel een club die zeker op het verlanglijstje stond”, legt hij uit. Door de overstap naar De Graafschap moest Seuntjens met zijn gezin het vertrouwde en bruisende Breda, de stad waar hij opgroeide, wel verruilen voor Lengel, een circa 250 inwoners tellend gehucht op een kwartier afstand van Doetinchem.

“Het is super rustig, in Breda kom je overal mensen tegen. Hier loop ik binnen een minuut het bos in, vijf minuten verder heb je een pannenkoekenhuis. Je hebt zoveel andere dingen die je in het drukke stadsleven niet hebt. Het moeilijke is dat ik mijn ouders, vrienden en bekenden niet zo vaak zie, dat was voorheen wel minimaal één keer in de week. Nu is dat langer niet het geval, je gaat niet zo snel terugrijden met die kleine. Na twee trainingen in de spits rijden heeft ook geen zin. Na het voetbal bellen we regelmatig en als ik een extra dag vrij ben, spreken we wat af. Het verhuizen is nu eenmaal inherent aan het werk”, knikt Seuntjens. Met de keuze voor De Graafschap keerde hij wel terug in de Keuken Kampioen Divisie, de competitie waar hij een jaar of drie geleden nog van dacht dat hij er zijn hele leven zou spelen.

Seuntjens begon zijn profcarrière bij RBC Roosendaal, waarna hij voor achtereenvolgens FC Den Bosch, Telstar en VVV-Venlo speelde. De Seun of God, een bijnaam die stamt uit zijn tijd in Den Bosch, was overal publiekslieveling én basisspeler, terwijl hij in zijn eerste seizoen bij VVV zelfs topscorer van de Eerste Divisie werd met 28 doelpunten. Toch werd belangstelling vanuit de Eredivisie nooit concreter dan wat clubs die vaag informeerden. “Dan ga je wel denken: tja, dan is het ook prima. Ik ben tevreden dat ik voetballer mag zijn, dat vind ik al een prachtig beroep dat je mag uitoefenen. Daarover hoor je me nooit écht klagen. Misschien in de emotie, maar niet in een rustig interview.” Doordat Seuntjens met VVV-Venlo in het seizoen 2016/17 naar de Eredivisie promoveerde, maakte hij ruim twee jaar geleden op 28-jarige leeftijd toch nog zijn debuut op het hoogste niveau. “Dat heb ik zelf bewerkstelligd en ik ben er trots op dat ik het uiteindelijk wel bereikt heb, het is een soort bevestiging. Het was altijd een doel in mijn achterhoofd, een stiekeme droom om tegen Ajax, PSV en in De Kuip te spelen. Het is mooi dat het gelukt is en dat ik dat tegen mijn kleintje kan vertellen.”

Toen Seuntjens eenmaal in de Eredivisie speelde, merkte hij dat de publieke opinie over zijn kwaliteiten veranderde. “Heel veel mensen zijn teruggekomen op hun mening, dat ik toch wel wat had. De meeste meningen hebben weinig waarde voor mij, maar van analisten neem ik wel wat aan. In de Eerste Divisie speelde ik wel goed, maar ik snap dat als je mijn houding en loopstijl ziet, je denkt: hé, zit dat motorisch wel goed genoeg in elkaar om de Eredivisie aan te kunnen? Zo kijken analisten, daarom luister ik ook naar hen. Zij komen met tactische en technische dingen. Maar je hebt ook mensen die niet heel veel verstand hebben en alleen maar een sensatie ervan willen maken, het is al jaren geleden dat ik me daar druk om maakte”, zegt Seuntjens. Hij haalt zijn bezoek aan De Tafel van Kees in april 2017 aan als voorbeeld. “Kees Jansma zei: ‘Ik moet mijn woorden terugnemen. Ik dacht dat het ‘m niet zou worden met jou, maar je hebt me verrast en je kan het prima’. Hans Kraay junior en Ronald de Boer hebben dat ook gezegd, dat is echt mooi dat zulke mensen dat zeggen.”

Op de vraag of die beeldvorming iets te maken met zijn verworven status als cultheld, schudt hij het hoofd. “Het kan zijn dat mensen die link liggen, maar zo heb ik het nooit ervaren. Ik ben voor mijn gevoel altijd wel serieus genomen”, legt hij uit. Seuntjens was bij iedere club niet alleen publiekslieveling, maar kreeg de afgelopen jaren ook het imago van ‘atypische voetballer’ aangemeten. In tegenstelling tot de nodige collega’s in de voetballerij is de spits niet geïnteresseerd in dure kleding of de nieuwste auto’s, maar loopt hij het liefst rond in een trainingspak. “Mensen vinden dat leuk om te lezen, waarschijnlijk. Maar ik maak me daar totaal niet druk om. Een atypische voetballer, tja. Misschien qua kleding, maar verder speel ik al twaalf jaar profvoetbal, heb ik Eredivisie gespeeld en ben ik topscorer en meerdere keren speler van het jaar geworden. Ik volg alles wat er in de wereld gespeeld wordt, kijk alle wedstrijden en houd alle transfers in de gaten. Ik speel zelf ook Football Manager, al vanaf 2010. Ik kan zeker concurreren met het team dat Griezmann in het spel heeft, ik heb zelfs een beter elftal. Wat dat betreft ben ik helemaal geen atypische voetballer, alles draait bij mij om het spelletje en ik adem voetbal.”

Juist vanwege die grenzeloze liefde voor het spelletje genoot Seuntjens intens van zijn optreden bij De Tafel van Kees. “Ik vind het echt mooi om wedstrijden te analyseren, dat doe ik ook vaak met vrienden. Zulk televisiewerk zou ik weleens later willen doen, wie weet. Ik zou wel echt in de voetballerij willen blijven. Of dat nu als analist, trainer, assistent of spitsentrainer is, maakt niet uit. Het lijkt me in ieder geval mooi en ik denk dat ik de kwaliteiten wel heb om dat te goed uit te voeren. Brandweerman lijkt me ook mooi, een actief beroep.” Vanuit een hoek van de persruimte klinkt een lach als Seuntjens hardop fantaseert over de periode na zijn actieve loopbaan. Hij knikt ernstig en benadrukt dat hij geen grapje maakt. “Brandweerman lijkt me écht mooi, maar in de voetballerij blijven zou top zijn.”

Voorlopig geeft Seuntjens zichzelf nog minimaal een kleine vijf jaar als profvoetballer en hij is in ieder geval nog tot medio 2021 aan De Graafschap verbonden. “Als het langer kan, zou het helemaal briljant zijn. Ik ben nooit zo bezig geweest met plannen, maar op gegeven moment zit je in de laatste jaren van je carrière en dan moet je een beetje gaan nadenken. Dat ben ik nu ook wel een beetje aan het doen. Ik zou het wel ambiëren om nog een jaar in het buitenland te spelen, om te kijken hoe het voetbal daar is. Puur voor de ervaring en de kennis, je kan dat meenemen voor een latere carrière. Het eerste doel is promoveren met De Graafschap. Het is geen speciaal doel om nog een aantal jaar in de Eredivisie te spelen, maar ik wil wel graag met De Graafschap promoveren en daarvoor moet alles voor opzij worden gezet.”

“We staan er heel positief op en we gaan met een goede flow door naar de winterstop. In de Keuken Kampioen Divisie weet je het vaak nooit, je hebt twee ploegen die een seizoen of periode het heel goed doen. Het is de kunst om het een heel seizoen goed te doen. Je ziet vaak dat clubs tien wedstrijden goed spelen en dan een beetje een verval krijgen”, stelt hij. De Graafschap is na achttien wedstrijden de nummer drie in de Keuken Kampioen Divisie, met een achterstand van zeven punten op koploper SC Cambuur. Seuntjens is er alles aan gelegen om dit seizoen met de Superboeren direct terug te keren in de Eredivisie. “Ik heb het zeker niet ervaren als stapje terug, ook al heb ik natuurlijk twee jaar in de Eredivisie gespeeld. De Graafschap is qua club groter dan VVV, alleen de competitie niet. Het is nu ook mooi om voor promotie mee te spelen, dat moeten we gewoon gaan halen.”