Hartman reageert op bijnaam die hij krijgt van Ajacieden: ‘Dan zijn ze verrast’
Quilindschy Hartman maakt zich niet druk om de Ajacieden die hem op sociale media omschrijven als ‘tokkie’. De 21-jarige linksback van Feyenoord leest de negatieve bijnaam sinds zijn doorbraak vaak terug op het internet, en dan vooral vanuit de supporters van Ajax. In gesprek met journalist Mikos Gouka van het Algemeen Dagblad laat Hartman blijken dat hij zich er niet druk om kan maken. “Ik ben een rustige jongen, hoor. En sociaal.”
Hartman ontwikkelt zich dit seizoen stormachtig bij Feyenoord. Waar hij afgelopen zomer nog dicht bij een huurtransfer naar Excelsior was, was zijn naam onlangs voor het eerst te zien in de voorselectie van het Nederlands elftal. Een belletje van trainer Arne Slot luidde het bijzondere verhaal in. “Hij had mij gezocht op trainingscomplex 1908, maar daar was ik niet. Ik had net kennisgemaakt met Marinus Dijkhuizen, maar onze trainer wilde helemaal niet dat ik verhuurd zou worden en dus bleef ik gewoon bij Feyenoord. De kansen zouden komen, kreeg ik te horen. En als je dan ziet wat ik nu allemaal heb meegemaakt. Het ging te snel om het allemaal echt te beseffen. Zondag kunnen we het afmaken tegen Go Ahead Eagles. Dat zal een aparte wedstrijd worden.”
Bij een zege op Go Ahead kan Hartman in het seizoen van zijn doorbraak direct een landstitel achter zijn naam zetten. Toch kende hij ook mindere momenten. “Die wedstrijd in de ArenA. Mijn wissel, zo vroeg in de wedstrijd. Natuurlijk was dat pijnlijk. Maar vervolgens besef je wel dat dergelijke ervaringen de beste lessen kunnen zijn. Kijk, in een vijandige ambiance zoals in de ArenA of later in Stadio Olimpico bevries ik niet. Ik word er eerder feller door. Ik vlieg er wel eens in, volgens mij is dat juist wat supporters in mij waarderen. Maar uit tegen Ajax met geel op zak, dan moet je als speler vooral heel goed blijven nadenken. Later in Rome kreeg ik ook vroeg in de wedstrijd een gele kaart, maar kon ik wel met de situatie omgaan.”
Vooroordelen
Hartman leest op social media vaak terug dat hij een tokkie zou zijn, maar dat deert hem niet. “Ik ben een rustige jongen, hoor. En sociaal. Ik zie er op een bepaalde manier uit en mensen zijn dan verrast als ik toch op een bepaalde manier praat.” De Zwijndrechter denkt dat het te maken heeft met zijn tatoeages. “Door tatoeages hebben mensen toch altijd meteen een bepaald beeld. Ik wilde al vroeg tatoeages, maar mijn moeder hield het tegen. Op een gegeven moment mag je zelf beslissen en ben ik begonnen. Ik weet niet eens hoeveel ik er al heb, maar ik ben ‘zeg maar los’, haha.”
Vlak voor zijn oor heeft Hartman het woordje ‘peace’ vereeuwigd. “Ik wil dat mensen lief en aardig voor elkaar zijn. Dat er vrede is. Dat heb ik liever dan wat dan ook. Het is niet dat ik er de hele dag mee bezig ben, maar ik lig er weleens wakker van, dat zeg ik eerlijk. We speelden in Warschau tegen Shakhtar Donetsk en toen die ploeg 1-0 maakte tegen ons, kwam er een geluid dat ik niet kende. Er juichten alleen vrouwen en kinderen, want de mannen waren aan het front. Dat idee kon ik moeilijk van me afzetten, daar dacht ik in het hotel na afloop nog aan.”