Feyenoorder blikt terug op beginjaren: ‘Anders word je gewoon gepest’

Als kleine jongen doorbreken in de grote stad. Voor veel jongens een droom, maar voor slechts enkelen de werkelijkheid. Hoe is het om aan te sluiten in de stad als jongen van buitenaf, en hoe ga je om met alle druk? In de rubriek Van 0 Naar 100 spreekt Voetbalzone met spelers die vanuit een kleiner dorp zijn uitgegroeid tot een grote speler bij een profclub. Met deze keer Lennard Hartjes, die als middenvelder uit Spijkenisse opgroeide tot hét talent van Feyenoord, en op huurbasis bij Roda JC zichzelf in de kijker speelde.

Door Morris Visser

Op achtjarige leeftijd wordt Hartjes gescout door Sparta Rotterdam. In 2015 wordt hij opgepikt door de jeugdopleiding van Feyenoord. Hier doorloopt hij de jeugdelftallen vanaf de Onder 13 tot de Onder 21 om vervolgens op achttienjarige leeftijd te debuteren in het eerste van Feyenoord. Hartjes wordt gezien als groot talent en kind van de club, maar deze weg was niet altijd makkelijk om te bewandelen.

“Het eerste contact werd gelegd met mijn vader, ik speelde toen in de F1 (JO8) van VV Spijkenisse. Sparta en Feyenoord toonden allebei belangstelling, maar de keuze voor Sparta was voor mij en mijn familie al snel gemaakt. Omdat ik uit een kleiner dorp kwam was Sparta de veilige keuze, ik was een hele rustige jongen dus om gelijk naar de grootste club van Rotterdam te gaan voelde niet ‘veilig’ en verstandig”, vertelt Hartjes als hij terugkijkt op zijn jeugd. “Bij Sparta ben ik heel goed ontvangen, het voelde als een familie. Ik was een van de weinigen die van buiten Rotterdam kwam, maar ik werd gelijk goed opgevangen in de groep.”

Zo anders was het gevoel in de jeugdelftallen van het Nederlands elftal. Hartjes speelt sinds 2021 voor de Onder 19 van Oranje, en laat weten dat het begin hier niet makkelijk was. “Bij het Nederlands elftal kreeg ik voor het eerst met spelers van andere topclubs te maken, en het voelde op het begin als een soort strijd. Je moet echt een grote mond hebben en niet over je heen laten lopen, anders krijg je het heel moeilijk.” Naast het competitieve gevoel, ervaarde Hartjes ook extra druk, in tegenstelling tot andere leeftijdsgenoten. “Ik ben vanuit mijzelf geen ‘macho-mannetje’, dus mijn status toen ik binnenkwam was niet heel hoog. Ik moest mijzelf eerst echt laten zien voordat ik werd opgenomen in de groep, dit was voor mijn gevoel voor spelers van Ajax minder.”

“Het is gewoon een beetje een ander wereldje, waarin het op het begin echt ieder voor zich is. Vorig jaar hadden we echt veel goede middenvelders, Xavi Simons bijvoorbeeld. Je merkt dan dat iedereen gewoon echt veel bezig is met zichzelf om er het beste uit te halen. Het lijkt dan ook wel alsof het allemaal haantjes zijn, we willen allemaal het beste van onszelf laten zien.” Desondanks is volgens Hartjes de sfeer binnen het team wel goed, hoewel het team de eerste keer vooral uit groepjes bestond. “De eerste keren trek je toch vooral op met spelers die je al kent, na twee, drie keer werden we pas echt één.”

In de loop der jaren heeft Hartjes zijn zelfvertrouwen behoorlijk versterkt. De overstap op twaalfjarige leeftijd naar Feyenoord heeft hierin dan ook veel bijgedragen. “Na mijn overstap naar Feyenoord ging ik op school naar het Thorbecke College. Hier heb ik echt geleerd dat je voor jezelf moet opkomen, omdat je anders gewoon wordt gepest. Dit was een hele goede leerschool.” Ook op sportief gebied was de overstap naar Feyenoord een succes. “Op het begin was het erg spannend, maar al snel bleek dat dit voor mijn niveau echt goed was. Je leert te voetballen met een hele hoge intensiteit.”

Op 12 augustus 2021 werd het harde werken van Hartjes beloond. Deze dag maakte hij zijn debuut in de 3-0 gewonnen wedstrijd tegen Luzern in de voorronde van de UEFA Conference League. “Als kind van de club was dit fantastisch. Van tevoren had ik veel zenuwen, maar in het veld waren deze verdwenen, ook omdat we op dit moment al 3-0 voor stonden.”

Toch waren de eerste weken bij de eerste selectie van Feyenoord vrij zwaar voor de jonge middenvelder. “De eerste week had ik echt moeite. Je komt daar binnen als een nobody uit de jeugd, dus ik moest me eerst bewijzen voordat ze überhaupt voor het eerst tegen me praatten. Ik was met Antoni Milambo de enige vanuit de jeugd, en hij was de enige waartegen ik die week had gepraat. Maar naarmate de weken vorderden en ik ook beter in mijn spel kwam verliep het wel soepeler en werd ik goed ontvangen in de groep.”

Na het debuut in de hoofdmacht van Feyenoord viel er een enorme druk van de schouders van Hartjes, die openhartig vertelt. “Ik was echt heel blij, dat gold ook zeker voor mijn familie. Voor mij is Feyenoord al van kleins af aan de beste club van Nederland. Ineens ben je ook bekend. Ik werd herkend in Spijkenisse en iedereen doet ineens aardig tegen je, alsof het allemaal vrienden van je zijn. Op het begin is dit leuk, maar naderhand wordt het toch wel echt irritant.”

In de zomer van 2022 werd Hartjes voor één seizoen verhuurd aan Roda. Naast het feit dat dit voor Hartjes een kans was om meer minuten te maken, was het ook zijn eerste stap naar volwassenheid. “Toen ik bij Roda speelde woonde ik voor het eerst op mezelf. Dat was op het begin wel even spannend, ik moest mijn draai nog een beetje vinden.” Gelukkig voor Hartjes, werd hij bij Roda direct met open armen ontvangen. “De mensen hier zijn heel anders, in positieve zin. Ze zijn heel vriendelijk en minder direct. Er is hier wat meer persoonlijke aandacht en het is wat minder gericht op het constante presteren. Dat is voor een nieuwe, jonge jongen heel fijn.”

Inmiddels is de middenvelder weer teruggekeerd bij Feyenoord, waar hij over een contract beschikt tot medio 2025. Met de verwachtte uitgaande transfers, hoopt Hartjes op een kans op het middenveld bij de landskampioen. “Tijdens de voorbereiding ga ik gewoon mijn uiterste best doen om te laten zien dat ik de juiste man ben voor het middenveld van Feyenoord. Ik verwacht dat ze wel middenvelders aantrekken die ook op mijn positie uit de voeten kunnen, dus ik moet gewoon echt mijn stinkende best doen.” Mocht uit de voorbereiding blijken dat een vaste plaats te vroeg komt Hartjes, keert hij naar alle waarschijnlijkheid niet terug bij Roda. “Als het bij Feyenoord niet wilt lukken hoop ik op een Eredivisie-club. Ik wil hier meer minuten maken zodat ik uiteindelijk hopelijk bij Feyenoord kan slagen.”

Als Hartjes terugkijkt op zijn jeugd in Spijkenisse, komen allerlei mooie herinneringen naar boven. Ook had het opgroeien in een kleinschalige omgeving een positieve invloed op de middenvelder. “Ik heb altijd het gevoel gehad dat ik mij extra moest bewijzen, hierdoor heb ik altijd hard doorgewerkt en mijzelf optimaal kunnen ontwikkelen. Hier pluk ik nu de vruchten van.”

Met Roda heeft Hartjes afgelopen seizoen prachtige wedstrijden gespeeld tegen onder andere NAC Breda, PEC Zwolle en Heracles Almelo. Clubs die in prachtige stadions spelen, maar waar de druk dus ook in veelvoud aanwezig is. Afgelopen jaar heeft Hartjes dan ook geleerd steeds beter om te gaan met negativiteit, daar hij, vooral op social media, soms nare berichten ontvangt. “In het begin had ik er best wel veel moeite mee omdat ik alles op mezelf betrok. Ik heb toen goede begeleiding gekregen vanuit Feyenoord en Roda en sindsdien kan ik het beter van me af laten glijden. Ik probeer alleen nog maar te luisteren naar mensen die dicht bij mij staan, daar hecht ik waarde aan.”

Andere personen waar Hartjes veel waarde aan hecht zijn z’n trainers. Zo had de middenvelder in zijn periode bij Feyenoord een goede band met Arne Slot. “Slot gaf mij echt veel vertrouwen, ondanks dat ik niet eens veel heb gespeeld. Hij is heel duidelijk, en dat vind ik heel prettig. Ook op persoonlijk gebied is hij heel sterk, ik weet gewoon waar ik sta en waar ik aan moet werken. Voor mij is hij de beste trainer van Nederland.”

Een andere trainer waar Hartjes een goede band mee heeft is Jurgen Streppel. De oud-coach van onder meer SC Heerenveen en Al-Jazira was tijdens zijn tijd bij Roda verantwoordelijk voor het huren van de middenvelder van de Rotterdammers. Helaas voor Hartjes, was zijn dienstverband van korte duur. “Ik had met Jurgen (Streppel, red.) een hele goede band, hij was net zoals Slot erg duidelijk waardoor ik wist waar ik aan toe was. Ik vond het erg jammer dat hij afgelopen winter onverhoopt vertrok naar Helmond.”