Europa wacht op ‘Maradona van de Emiraten’: ‘Hij kan een pionier zijn’

ABU DHABI - Yaya Touré kon zijn oren niet geloven toen hij eind 2012 hoorde dat Omar Abdulrahman niet naar Manchester City zou komen. De Ivoriaan was zeer onder de indruk geraakt van de middenvelder uit de Verenigde Arabische Emiraten, die een aantal weken op proef was geweest bij Manchester City. Dat the Citizens er uiteindelijk niet in slaagden om Abdulrahman vast te leggen, zorgde dan ook voor teleurstelling bij Touré.

Door Chris Meijer

Het was onduidelijk waardoor de transfer van Abdulrahman naar Manchester City precies afketste. Volgens de officiële lezing waren er problemen rond zijn werkvergunning, maar andere berichten wezen erop dat de middenvelder liever in de Verenigde Arabische Emiraten wilde blijven dan een avontuur in Europa aan te gaan. Kort daarvoor had de middenvelder geschitterd op de Olympische Spelen, die in 2012 in Londen werden gehouden. De VAE werd toen overigens wel in de groepsfase al uitgeschakeld.

‘Wie is in hemelsnaam die nummer 15?
Op 26 juli 2012 maakte de wereld kennis met Abdulrahman. Tijdens de wedstrijd tussen de Verenigde Arabische Emiraten en Uruguay op Old Trafford waren alle ogen gericht op de Uruguayanen. Bij hen speelden namen als Edinson Cavani en Luis Suárez mee, maar uiteindelijk stal één persoon tijdens de show: de Maradona van de Emiraten. Weliswaar won Uruguay met 1-2, maar Abdulrahman liet een onuitwisbare indruk achter. “Wie is in hemelsnaam die nummer vijftien van de Emiraten?”, klonk het op de tribunes van het Theatre of Dreams. Omar Abdulrahman dus, een in Saudi-Arabië geboren middenvelder, uitkomend voor de Verenigde Arabische Emiraten.

De ouders van Abdulrahman zijn afkomstig uit Jemen, maar Amoory zag het levenslicht in Riyad. Desondanks had hij niet de volledige Saudische nationaliteit. Scout Abdulrahman Eissa ontdekte het talent op de straten van de hoofdstad van Saudi-Arabië en in 2000 meldde Al-Hilal zich bij de familie Abdulrahman voor Omar, maar zijn vader veegde het aanbod van tafel. De club bood namelijk alléén Omar een volledig Saudisch staatsburgerschap, maar kon dat niet voor de rest van zijn familie garanderen. Kort daarna kreeg de familie een telefoontje van Al Ain uit de Verenigde Arabische Emiraten. Die club kon de hele familie een paspoort voor de VAE garanderen, waarop de familie naar de Emiraten vertrok. Amoory ging in de jeugdopleiding van Al Ain spelen en maakte op zeventienjarige leeftijd zijn debuut in het eerste elftal.

Panenka
Zodoende is Abdulrahman dus international geworden van de Verenigde Arabische Emiraten en in het shirt van de huidige nummer 74 van de wereldranglijst maakte hij al de nodige indruk. Zijn prestaties op de Olympische Spelen van 2012 wekten de interesse van diverse buitenlandse clubs en na de Azië Cup van 2015 werd zijn naam door nog meer scouts opgeschreven. Abdulrahman bereikte destijds met de Verenigde Arabische Emiraten de halve finale van het toernooi en maakte vooral indruk tijdens de kwartfinale tegen Japan: in de strafschoppenserie tegen dat land liet Abdulrahman zien over stalen zenuwen te beschikken. Mede dankzij een ‘Panenka’ van de middenvelder versloegen de Verenigde Arabische Emiraten Japan.

In de halve finale werd er uiteindelijk verloren van Australië, waarna de VAE in de troostfinale afrekende met Irak en derde werd. Het leek destijds een kwestie van tijd voordat Abdulrahman op de Europese velden te bewonderen zou zijn. Het was alweer twee jaar later na zijn stage bij Manchester City en Amoory was zogezegd ook bij andere Europese topclubs op de radar verschenen. Onder meer Liverpool, Hamburger SV, Arsenal, Borussia Dortmund, Juventus, Barcelona en Benfica werden in verband gebracht met Abdulrahman. Met 23 jaar had de middenvelder de perfecte leeftijd om het eens buiten de Emiraten te proberen. Bovendien liep het contract van Abdulrahman bij Al Ain binnen zes maanden af. Kortom, alle factoren leken te wijzen op een naderende stap naar Europa.

3,5 miljoen euro per jaar
Niets was echter minder waar: Abdulrahman verlengde zijn contract bij Al Ain en werd toentertijd de bestbetaalde speler van Azië. Na het tekenen van de nieuwe vierjarige verbintenis ging de middenvelder zo’n drieënhalf miljoen euro per jaar verdienen. “Het was de beste beslissing voor hem om in deze fase van zijn carrière hier te blijven. Hij zal nu vrij zijn in zijn hoofd en hoeft zich niet meer druk te maken over zijn toekomst”, zei Zlatko Dalic, trainer van Al Ain, in een interview met Sport360. Overigens was niet iedereen het daarmee eens, want veel mensen waren van mening dat Abdulrahman allang de overstap naar Europa had moeten maken.

Het jaarsalaris dat hij in Abu Dhabi verdient, zal hij echter niet bij veel clubs in Europa kunnen verdienen. Abdulrahman heeft immers nog nooit buiten de Emiraten gespeeld en heeft evenmin een WK achter zijn naam staan. “Hij kan overal in de wereld spelen. Het gaat in mijn ogen niet om geld, maar om deze manier van leven en om de druk. Abdulrahman zit hier in zijn comfortzone”, concludeerde Javier Aguirre in gesprek met ESPN. De Mexicaan werkte tussen 2015 en 2017 als trainer bij Al-Wahda in de Emiraten en leerde daardoor het karakter van de plaatselijke spelers kennen.

Weinig succes
Het lijkt er tot dusver niet op dat Abdulrahman problemen heeft met de druk. In de Aziatische Champions League speelt de middenvelder geregeld in een vol stadion, terwijl hij tijdens de strafschoppenserie tijdens de Azië Cup op het moment suprême een ‘Panenka’ liet zien. Weinig Arabische spelers maken echter de overstap naar Europa: “Voetballers uit het Midden-Oosten hebben tot dusver weinig succes gekend in Europa. Ali Al-Habsi uit Oman heeft nog het meeste succes gehad in Europa, dus dat verklaart waarom Abdulrahman op safe speelt”, schreef Karan Tejwani, voetbaljournalist uit de Emiraten, op de website van Football Paradise.

Bovendien laten clubs in het Midden-Oosten hun groeibriljanten niet graag gaan. Al Ain presteert de afgelopen jaren aan de hand van Abdulrahman uitstekend en verloor in 2016 de finale van de Aziatische Champions League van de Jeonbuk Hyundai Motors uit Zuid-Korea. Abdulrahman werd verkozen tot de beste speler van het toernooi en dat was ook OGC Nice opgevallen. De Franse club wilde Abdulrahman een seizoen huren van Al Ain, met een optie tot koop. Al Ain staat thans in de kwartfinale van de Aziatische Champions League en wil dat toernooi graag winnen. Om die reden besloot de club om Abdulrahman deze zomer niet van de hand te doen, waarop Nice besloot om voor Wesley Sneijder te gaan.

Overigens is het niet de eerste keer dat een club dwarsligt voor een veelbelovende speler uit de Emiraten. Ook Ismail Matar werd een gouden toekomst voorspeld, maar de 34-jarige spits van Al-Wahda maakte nooit de overstap naar Europa. “De instelling van de eigenaren in de Emiraten was dat ze zoveel mogelijk uit een speler moesten halen. Om die reden was het voor mij niet mogelijk om naar Europa te gaan”, zei hij eerder tegenover ESPN.

Of voor Abdulrahman een dergelijke stap naar Europa in het verschiet ligt, is voorlopig afwachten. Analytici in de Emiraten achten het van levensbelang dat Amoory de overstap naar Europa maakt. Voor het voetbal in het Midden-Oosten, maar ook voor de ontwikkeling van Abdulrahman zelf. “Hij heeft het talent om op een hoger niveau de acteren. Abdulrahman speelt voor een handjevol mensen, maar hij verdient beter. Hij kan de weg plaveien voor spelers uit deze regio en Europa laten zien dat er in het Midden-Oosten talent rondloopt”, zei analyticus John Duerden tegenover FOX Sports. Niemand minder dan Xavi sloot zich hierbij aan: “Het is belangrijk dat Arabische spelers in het buitenland gaan spelen. Voor hen, maar ook voor de landen. Omar kan een pionier zijn, die het voor de rest makkelijker maakt om te volgen.”