Etemadi in het Brazilië van Iran: 'Ik had bij FC Utrecht een goed gevoel'

Agil Etemadi heeft afgelopen week een contract getekend bij de Iraanse club Sanat Naft FC. De keeper stond de afgelopen drie jaar onder contract bij Almere City en vertolkte als aanvoerder een belangrijke rol in het Yanmar Stadion. Vanaf zijn vakantieadres in Barcelona vertelde de 29-jarige doelman vorige maand in een interview al te hopen op een mooi nieuw avontuur. Nu de deal beklonken is, sprak Voetbalzone opnieuw met Etemadi, die momenteel al in Iran verblijft.

Agil, help ons eens even: Sanat Naft FC?
“Ja, het is een club die uitkomt in de Iraanse Persian Gulf Pro League en speelt in het Takhti Stadium in Abadan waar 22.000 toeschouwers in kunnen. De thuiswedstrijden zijn uitverkocht met nagenoeg alleen onze fans. Het is qua historie één van de grootste clubs in Iran en is gelegen aan de Perzische Golf in het zuidwesten. De club is eigendom van de nationale oliemaatschappij en ligt in een warme regio.

Het is hier dagelijks tussen de 45 en 50 graden waardoor we ’s avonds trainen. De duels worden ook later gespeeld, meestal om zeven uur terwijl in andere delen van het land de wedstrijden over het algemeen om drie uur afgewerkt worden. Ze noemen de stad Abadan het ‘Brazilië van Iran’ en ons gele thuistenue en het blauwe uittenue lijken veel op dat van het Braziliaanse elftal. De fans komen in grote getalen, zijn erg fanatiek en behoorlijk betrokken. Je moet maar eens naar de filmpjes kijken op YouTube. De overgang vanuit Almere is wel even wennen, maar dat komt wel goed.”

Hoe kom je zo plotseling terecht bij deze club?
“Er was altijd wel interesse vanuit Iran, maar de keuze terug te gaan was lastig. De levensstijl is hier voor mij minder aantrekkelijk dan die in Nederland, maar financieel gezien is het wel een stuk interessanter. Ik ben met drie verschillende clubs in gesprek geweest waaronder Persepolis, Machine Sazi en dus Sanat Naft FC. Persepolis komt uit Teheran en is een grote club, maar het zou gaan om een rol als tweede keeper. Toen ik in Abadan kwam kijken gaf de president me direct een goed gevoel. Alles is goed geregeld en dus heb ik de stap gewaagd en voor een jaar getekend.”

Een jaar is niet bijzonder lang, heb je op termijn andere ambities?
“Sanat Naft FC geeft me de kans mezelf opnieuw te laten zien in de Iraanse competitie. Ik kon ook twee jaar tekenen, maar als ik me hier waar weet te maken, kan ik wellicht als eerste keeper de stap maken naar een club in de hoofdstad. Ik vind het namelijk wel belangrijk om aan spelen toe te komen en dus maak ik liever een tussenstap dan bij een grotere club op de bank te gaan zitten. Ik ben nu 29 jaar en heb nog een aantal goede jaren voor me, maar ik moet ook realistisch zijn en proberen het maximale uit mijn carrière te halen. Voetbal is heel groot hier in Iran, ik spreek de taal goed en kan hier een bijzonder goede boterham verdienen.”

Toch is het wel een behoorlijk grote stap, ga je daar alleen wonen?
“Ja, ik ben hier alleen naartoe gekomen. Mijn Iraanse vriendin blijft in Nederland wonen en vliegt heen en weer. Ze zit in het laatste jaar van haar studie en dat vinden we belangrijk. Het is allemaal goed geregeld en ze kan komen wanneer ze wil. Als ik een uitwedstrijd speel, ben ik zo drie dagen onderweg, het is een erg groot land. In de winter speel je thuiswedstrijden met een temperatuur van twintig graden en als je de week erop in het oosten moet voetballen kan het zo weer min zes zijn.”

Toch behoorlijk rigoureus allemaal, waren er geen Nederlandse alternatieven?
“De afgelopen jaren heb ik me kunnen laten zien in Nederland, maar de financiële mogelijkheden zijn niet meer zoals ze waren. Ik heb meegetraind bij FC Utrecht en had het heel goed naar mijn zin. Stefan Postma heb ik een paar keer goed gesproken en hij was ook erg tevreden, maar er was nog niets dat ze me konden aanbieden. Ik hoopte op een plek achter Robbin Ruiter, maar ze kunnen op het moment niet zoveel doen en dat geldt voor meerdere clubs in Nederland. Ik stond wel steeds op lijstjes en zat in de wachtkamer, maar het werd nergens echt concreet. Ik kon weer in de Jupiler League aan de slag, maar dan had ik net zo goed bij Almere City kunnen blijven. Uiteindelijk heb ik voor zekerheid gekozen.”

Maar als 29-jarige keeper heb je toch ook nog wel ambities?
“Natuurlijk, maar ik weet ook wat ik kan en waar ik sta. Iran is voor mij een betere keuze dan de Jupiler League waarin je als keeper net rondkomt. Ik weet zeker dat ik de Eredivisie aan zou kunnen, maar je moet wel de kans krijgen en er zijn zoveel keepers zonder club. Als je dan een kans krijgt zoals deze waarmee je lekker kan verdienen, is de keuze niet zo moeilijk. Begrijp me niet verkeerd; ik had het goed naar mijn zin in Almere en had een hele goede band met de supporters. Ik krijg nog steeds berichtjes en velen vonden het jammer dat ik vertrok. De selectie is daar steeds beter aan het worden en ik ben heel benieuwd hoe ze het gaan doen en ik ga het zeker volgen. We zijn prima uit elkaar gegaan en de club heeft me gefeliciteerd met deze nieuwe stap.”

Tot slot toch even over je vriend en oudploeggenoot Vincent Janssen, hoe kijk je naar zijn situatie?
“Ik heb meteen al gezegd: dat wordt een hele grote. Bij SC Heerenveen heb ik ook gezegd dat ze hem moesten halen, maar toen kwam hij rond met AZ en dat is een goede keuze geweest. Je kon altijd al merken dat er veel in die jongen zat, maar dat hij zo snel stappen zou maken had ik niet verwacht. Het is een goede kerel die zichzelf blijft en met beide benen op de grond staat; dat gaat hem ver brengen. Het zal bij een nieuwe club even wennen zijn, maar ik ben er van overtuigd dat hij zich ook op een hoger niveau kan waarmaken. Hij wil iedere dag beter worden en winnen. Vroeg of laat maakt hij een transfer naar een grote club in Europa.”