‘Elke transferwindow word ik met grote clubs in verband gebracht’
KAYSERI - De interland tussen Turkije en Moldavië in het Eskisehir Yeni Stadion was 65 minuten oud toen aan de zijkant van het veld het bord van de vierde official omhoog ging. Met nummer veertien ging aanvoerder Oguzhan Özyakup naar de kant om vervangen te worden door nummer twintig, debutant Deniz Türüc. De wedstrijd op 27 maart 2017 veranderde definitief de status en de carrière van de geboren Enschedeër.
Door Chris Meijer
Zijn debuut in de Turkse ploeg was voor Türüc de beloning voor de stormachtige ontwikkeling die hij sinds zijn vertrek uit Nederland heeft doorgemaakt. In 2015 verruilde de 25-jarige middenvelder Go Ahead Eagles voor Kayserispor. Türüc was drie jaar eerder, in eerste instantie op amateurbasis, in Deventer terechtgekomen om te vechten voor zijn laatste kans als profvoetballer. De middenvelder, die verder in het verleden voor De Graafschap en FC Twente speelde, promoveerde met Go Ahead Eagles naar de Eredivisie en speelde zichzelf in de kijker. Türüc verkoos een overstap naar Kayserispor boven eerdere aanbiedingen van onder meer Besiktas en Galatasaray. Het is een overstap gebleken die de wereld van de tweevoudig Turks international heeft veranderd. “Het is geen geluk dat ik hier paste, dit is een bewuste keuze die we hebben gemaakt”, zegt Türüc in gesprek met Voetbalzone.
Waardoor pas jij zo goed in de Turkse Süper Lig?
“Niet elke competitie past goed bij een speler. Een lichtvoetige speler, die als nummer tien speelt, zal waarschijnlijk niet zo goed in de Turkse competitie passen. Een speler moet krachtig zijn, want je speelt veel vanuit de tweede bal. Ik ben een winnaar, dat moet je zijn om door te breken. Loopvermogen is ook belangrijk, dat zijn allemaal dingen die bij me passen. Het is een harde competitie, je moet er alles voor doen om een overwinning binnen te halen. Het gaat om grote bedragen en er is weinig geduld. Al met al past het bij mijn karakter, maar ook bij mijn speelstijl.”
Hoe merk je dat er weinig geduld is?
“Als je in drie volledige seizoenen met zes trainers hebt gewerkt, kan je wel zeggen dat het een competitie met weinig geduld is. Je hebt ook te maken met financiën. Als je wint, krijg je behoorlijke bedragen van de Turkse voetbalbond. Je moet snel succes boeken om je staande te houden in Turkije. Er zijn hier veel Nederlandse trainers geweest, maar die hebben het allemaal moeilijk gehad. Je kan wel iets willen overbrengen, maar dat is lastig omdat bepaalde dingen in de Turkse competitie al ingeslepen zijn. Je ziet het bijvoorbeeld aan Phillip Cocu bij Fenerbahçe. Ik denk wel dat hij succesvol gaat worden. Hij is vrij koppig, dat weet ik van hem. In tactisch opzicht is hij een hele goede trainer.”
Toch heb jij sinds jouw komst naar Kayserispor altijd een basisplaats gehad. Hoe verklaar je dat?
“In mijn tweede jaar had ik een topseizoen, met elf doelpunten en elf assists. Daardoor heb ik een bepaalde status verworven, die je ook niet zomaar verliest. De competitie past goed bij mij. Ik houd er ook niet van om op de bank te zitten. Dat heb ik bij andere clubs ook niet gedaan.”
In seizoen 2016/17 kende Türüc een meer dan uitstekend jaar, met 11 doelpunten en 11 assists in 32 competitiewedstrijden. Het resulteerde in maart 2017 in zijn eerste uitnodiging voor de Turkse ploeg, waar hij onder bondscoach Fatih Terim zijn debuut maakte in de oefeninterland tegen Moldavië (3-1 overwinning). In een eerder stadium gaf Türüc aan dat hij zijn ogen uitkeek bij zijn eerste trainingskamp met de nationale ploeg van Turkije. “Mensen als Fatih Terim zijn grote namen in Turkije, voetbalgrootheden. Alleen wen je uiteindelijk wel aan die bijeenkomsten. Ik ben ook wel een mannetje geworden hier, ik ben een naam geworden”, legt de middenvelder uit. Hij moest in het begin wennen aan het tempo op de trainingen van het Turkse team. “Bijvoorbeeld als je vijf tegen twee speelde. Als je dan in het midden stond, kwam je er bijna niet meer uit. Het heeft ervoor gezorgd dat ik de volgende stap heb kunnen zetten in mijn ontwikkeling. Soms moet je achter de feiten aanlopen om vervolgens beter te kunnen worden.”
“Ik had eerlijk gezegd niet verwacht dat ik international zou worden, je verwacht niet dat je zomaar bij het Turkse elftal komt”, bekent Türüc. De middenvelder legt uit dat in de tijd toen hij naar Turkije verhuisde, spelers als Arda Turan, Burak Yilmaz en Selçuk Inan nog de dienst uitmaakten bij de Turkse selectie. “Er wordt nu in Turkije ingezet op verjonging van de selectie. Dat betekent dat jongere spelers de kans krijgen en dat oudere spelers een beetje op het tweede plan terechtkomen. In Nederland is dat ook een beetje zo. Namen als Wesley Sneijder, Arjen Robben en Rafael van der Vaart hebben plaatsgemaakt voor Quincy Promes en Memphis Depay. Niet jongens die bij Bayern München of bij Manchester United spelen, maar in de subtop van Europa. Het is nu een kwestie van verjongen, doorselecteren en zorgen dat we de komende jaren sterker worden.”
Door zijn aanwezigheid in de Turkse selectie en zijn uitstekende prestaties bij Kayserispor gaat er inmiddels geen transferwindow voorbij waarin Türüc niet wordt gelinkt aan een overstap naar Besiktas, Galatasaray of Fenerbahçe. In het voorjaar van 2017 gaf de middenvelder te kennen dat hij toe was aan een overstap naar een Turkse of Nederlandse topclub, maar uiteindelijk verlengde hij zijn contract bij Kayserispor tot medio 2020. “Buiten het geld was het perspectief ook goed. Toen ik hier kwam, speelden we voor handhaving. De voorzitter heeft daarna gezegd dat hij me hier wilde houden. Om later aan me te verdienen, maar ook om Europa in te gaan en succes te boeken. Hij zei: Je bent een van de belangrijkste pionnen, je bent het hart van het elftal en ik wil je koste wat het kost hier houden. Ik heb daarmee ingestemd en ik ben gebleven.”
“Ik had er ook voor kunnen kiezen om weg te gaan. Elke transferwindow word ik weer met grote clubs in verband gebracht, dat betekent dat ik op de goede weg ben en dat ik er iets van kan. Zolang er nog niks van gekomen is, zijn het niet meer dan geruchten. Ik weet dat er onderhandeld is met grotere clubs, maar de voorzitter wil tien miljoen euro voor mij ontvangen. Dat is best hoog gegrepen”, vervolgt de middenvelder. Voorzitter Erol Bedir heeft al een aantal keer laten doorschemeren dat hij een bedrag van rond de tien miljoen wenst te ontvangen voor Türüc. “Wat is realistisch? Tegenwoordig gaan er spelers voor meer dan tweehonderd miljoen euro weg. Zo zijn de bedragen tegenwoordig. Ik ben blij dat ik een dergelijk bedrag waard mag zijn. Het is ook wel weer een compliment.”
Kayserispor is de laatste jaren steeds beter gaan presteren. Heeft die ambitie het makkelijker gemaakt om te blijven?
“Je voelt aan alles dat de club ambitieus is. Als je de stad inkomt, hangen er spandoeken. Alles draait om rood en geel, om Kayserispor. Het is absoluut geen straf om hier te blijven, ik ben niks verplicht. Ik ben trots om hier te mogen spelen. Het was ook de bedoeling dat deze club zou gaan stijgen, dit was gepland en is geen toeval. Je merkt aan alles dat de club in de lift zit: aan de transfers, aan de spelers die gehaald worden, aan de staat van de velden, aan het stadion dat gerenoveerd is, aan dat er meer fans komen, aan dat de salarissen meer op tijd worden betaald. In het verleden kreeg je om de drie maanden je geld, nu is dat om de één of twee maanden.”
Met Bilal Basacikoglu en Tjaronn Chery heb je afgelopen zomer gezelschap gekregen van twee Nederlandse spelers. Heb jij daar een rol in gespeeld?
“Ik heb de voorzitter als het ware overgehaald om Chery en Basacikoglu hierheen te halen. Toen ze mij vroegen of ze het moesten doen, zei ik dat ze het direct moesten doen. Niet omdat het mijn vrienden zijn, maar gewoon vanwege hun kwaliteiten. Tjaronn kende ik nog van vroeger, terwijl ik Bilal van de Nederlandse velden kende. Hij speelt nu op een geweldige manier zijn wedstrijden. Bij Feyenoord speelde hij niet, bij Kayserispor is hij als een grote aanwinst binnengehaald. Hij gaat gewoon spelen, gaat hij er financieel op vooruit en is in een geweldige stad in zijn vaderland terechtgekomen, dus er zitten alleen maar pluspunten aan. Wil je als voetballer beter en sterker worden, moet je risico’s nemen en die stap heeft hij gemaakt. Hij heeft geluk dat ik hem hier op weg kan helpen.”
Heb jij dezelfde overweging gemaakt toen je drie jaar geleden naar Kayserispor kwam?
“Eigenlijk wel, ja. Het was geen moeilijke keuze, het is mijn vaderland en financieel ging ik er behoorlijk op vooruit. In Turkije speel je in een grotere competities, waardoor je meer in de picture bent voor het Turkse elftal. Het was wel een grote stap, want je komt in een ander land terecht, met andere stadions en andere mensen. Als je de top wil bereiken, moet je het ervoor overhebben.”
Uiteindelijk is het voor jouw ontwikkeling de beste stap gebleken.
“Het heeft heel goed uitgepakt en ik zou ook niet zomaar meer weer wat anders willen doen. Achteraf kunnen we zeggen dat ik een goede stap heb gezet, niet alleen op sportief gebied. In financieel opzicht ook, ik verdien hier nu miljoenen. Dat was in Nederland niet het geval. Ik heb het goed naar mijn zin, zeker.”