Een spectaculaire actie
Wat zijn nou spectaculaire acties op het voetbalveld? Dat zijn onder andere: de dubbele schaar, de aka en de Zidane. Ik zal dan vast nog meer acties vergeten zijn. Ja, de eerder genoemde acties zijn zeker vermakelijke trucjes die als reclame voor het voetbal dienen. Persoonlijk heb ik iets met een spectaculaire actie die de keeper in de wedstrijd maakt, namelijk: de zweefduik! Waarom in vredesnaam de zweefduik? Zeker weer een keeper die dat zegt? Ja, dat klopt. Ik ben namelijk keeper.
Voor de duidelijkheid, ik bedoel niet ‘de mooiste’ actie op het voetbalveld. De zweefduik kan iedere keeper maken, daar is niets bijzonders aan. Onder een mooie actie versta ik een tegenstander voor aap zetten of het stadion er mee vermaken. Iedereen staat op de banken te joelen als iemand een dubbele schaar maakt en vervolgens de bal door iemands benen schiet.
Een spectaculaire actie heeft een waarde en het bevat schoonheid. Wat jammer is, dat je met de meeste spectaculaire acties minder kan bereiken. Wat bereik je er mee als je een Zidane-truc doet? Je kan er wel enkele tegenstanders mee passeren en voor schut zetten, maar het doelpunt is (nog) niet gemaakt. Je krijgt er immers ook geen extra punten voor bij het maken van zo’n actie. Dat is jammer, maar zo zijn de regels nu eenmaal. Een zweefduik van de keeper is wel waardevol, want door die ene redding kan de keeper zijn ploeg van een achterstand of nederlaag behoeden. Andere reddingen behalve de zweefduik kunnen ook een achterstand of nederlaag voorkomen, alleen vind ik de zweefduik een mooiere reddingsstijl.
Een zweefduik maakt de wedstrijd ook lekker levendig. Soms, als ik een wedstrijd op de televisie kijk, gebeurt er vrij weinig tijdens een wedstrijd. De bal gaat weer eens voor de zoveelste keer breed of de lange bal wordt voor de honderdste keer buiten de lijnen geschoten. Mijn ogen krijgen dan de neiging om langzamerhand te sluiten. Plotseling lost de centrale aanvallende middenvelder eindelijk een schot op doel en de harde pegel lijkt de kruising in te gaan, maar dan vliegt de keeper naar het kanonschot toe en pakt de bal alsnog klemvast! Het stadion roept hard met z’n allen Oehhh en iedereen in het stadion en de televisiekijkers zijn weer wakker geschud!
We weten allemaal dat er meer schitterende reddingen van keepers zijn gemaakt. Neem nou de Schorpioen van René Higuita. Die redding is misschien wel de mooiste die ik ooit in mijn leven gezien heb, maar die redding is niet alledaags. De Schorpioen is een uitzondering die je vrijwel nergens meer op het voetbalveld ziet. Verder zie je de zweefduik vaker door een keeper gemaakt worden. Zelf krijg ik er maar geen genoeg van, al die zweefduiken.
Vervolgens wil ik nog beschrijven waarom het heerlijk is voor een keeper om een zweefduik te maken. Een zweefduik straalt macht in ‘de zestien’ en zelftrouwen bij een keeper uit. De zweefduik is een duidelijk signalement dat de keeper aanwezig is in het strafschopgebied. Dat je in de vieze modder valt na een zweefduik, neem je maar voor lief. Het gaat er om dat je de bal hebt! Dat geeft voldoening bij een keeper.
Ik snap dat er nu mensen zijn die na het lezen van dit artikel het niet begrijpen waarom ik de zweefduik helemaal ophemel en dit artikel onder de zwart, geel en rode vlag plaats. De zweefduik is een vaardigheid die een professionele keeper zou moeten beheersen en daar is dan niets bijzonders aan. Voor andere acties, ik noem de aka als voorbeeld, zijn alleen voor de meer technische voetballers aangelegd. Na het lezen van dit artikel weten we inmiddels allemaal dat ik niets over de Rode Duivels geschreven heb, maar ik vind het gewoon leuk om gepassioneerd over het keepersvak te schrijven.
Ten slotte heb ik dit artikel wel door een ‘keepersbril’ geschreven, maar er zijn natuurlijk veel mindere kanten van een keeper. Dat kan ik niet ontkennen! Ik zeg ook niet dat de zweefduik de spectaculairste actie is. Waarom zou je alleen maar negatief en ongepassioneerd schrijven, terwijl je ook met liefde en passie met de pen aan de slag kan gaan? Dit stuk voegt niets toe, ik wil alleen de lezers met dit stuk vermaken. Er zijn zat spectaculaire acties met een waarde. De omhaal is een ander voorbeeld, want met een omhaal kun je scoren. Nu heb ik dan over de zweefduik geschreven, in plaats van de omhaal. De één vindt een actie meer spektakel bevatten dan de andere actie, dat kan ik me heel goed voorstellen. Wat nou zo mooi is aan het voetbal, is dat wij voetballiefhebbers oneindig daarover kunnen discussiëren. Laten we dat vooral zo houden, want het discussiëren levert een boel mooie discussies over het voetbal op!