Een pluim op de hoed voor de Belgische voetbalopleiding?

Doorgaans is het succes van de nationale ploeg een resultaat van jarenlang opleiden en een weergave van hoe goed de opleiding in een bepaald land er voor staat. Nederland bijvoorbeeld, staat al jaren bekend als een voetballand waarbij de jeugdopleiding internationale erkenning krijgt en in vele landen wordt gekopieerd. In landen als Frankrijk en Spanje hebben de zichzelf respecterende voetbalclubs ook grote voetbalinstituten of cantera's. Na het EK debacle in de lage landen (EK2000) heeft Duitsland zijn eigen jeugdopleiding van aan de basis helemaal herschreven en het laatste WK succes is hiervan, met een aan zekerheid grenzende waarschijnlijkheid, het resultaat. België boekt de laatste jaren terug resultaat met zijn nationale selectie. Nu ook nog eens de Belgische topclubs het geweer van schouder veranderen en na de successen van de nationale ploeg ook volop inzetten op hun eigen jeugd, nemen de clubs en de KBVB graag de lof in ontvangst voor de jeugdwerking in België. Maar is dit wel terecht?

Als je kijkt naar de resultaten van de Rode Duivels de afgelopen jaren zou je denken van wel. De Belgische nationale selectie is na jaren van ellende uit het moeras gekropen en kan zich op goede dagen meten met de andere toppers van deze wereld. De selectie is relatief jong en kan nog enkele jaren verder met deze groep. Daarnaast zijn er enkele (sub) toppers die in de wachtkamer zitten en zich bij een goede ontwikkeling van talent zeker aan uitnodigingen mogen verwachten. Ik denk daarbij spontaan aan spelers als Charly Musonda, Youri Tielemans, Adnan Januzaj of een Leander Dendoncker. Deze vaststelling neigt me om te zeggen dat de resultaten van de Rode Duivels de laatste jaren inderdaad een resultaat zijn van een sterke visie van clubs en KBVB.

Echter moet je de huidige selectie van de Rode Duivels eens onder de loep nemen en eens terug gaan in de tijd om te bekijken hoe deze ontwikkeld is. Thomas Vermaelen, Jan Vertonghen en Toby Alderweireld vormen mee de ruggengraat van onze verdediging, maar zijn eigenlijk niet opgeleid door de Belgische instituten. Nicolas Lombaerts is wel opgeleid door een Belgische club (FC Brugge) maar is daar naar de achterpoort gewezen en later terug opgevist door AA Gent. Als je dus naar onze achterlijn kijkt, is Vincent Kompany de enige speler die door een Belgische club is opgeleid en via deze club de weg naar de top en nationale selectie heeft ingezet.

Wanneer je kijkt naar ons middenveld kom je tot dezelfde conclusies. Eden Hazard is opgeleid in Frankrijk (Lille) Radja Nainggolan vond geen enkele club in België dat in zijn talent geloofde en is via omzwervingen in Italië de speler geworden die hij nu is. Moussa Dembele, Dries Mertens en Nacer Chadli hadden geen toekomst binnen het Belgische voetbal en zijn via clubs in Nederland aan de top geraakt. Marouane Fellaini was dan weer een speler die bij RSCA bij de provenciale ploegen werd ingedeeld om pas op latere leeftijd, via omzwervingen, bij Standard Luik bij de elite werd ingedeeld. Dus ook op het middenveld moeten we constateren dat van onze potentiële middenvelders enkel Kevin De Bruyne, Steven Defour en Axel Witsel bij een Belgische ploeg zijn opgeleid en overgeheveld naar de eerste ploeg om van daar uit te ontwikkelen tot de speler die ze nu zijn. Wanneer je dan kijkt naar de spelers die bij de Duivels in de spits kunnen spelen zie je dat Kevin Mirallas, Divock Origi en Yannick Ferreira-Carrasco opgeleid zijn in Frankrijk en enkel Chrstian Benteke (ook vaak doorgestuurd?!) en Romelu Lukaku in België zijn opgeleid.

Wanneer je dus kijkt naar de voorselectie van de Belgen voor de EK kwalificatie wedstrijden zijn 15 van de 26 spelers ofwel afgekeurd door hun Belgische club of in het buitenland opgeleid. Dit aantal lijkt mij net iets te hoog om de hoogconjunctuur van de Rode Duivels toe te wijten aan de vernieuwingen binnen de Belgische voetbalopleiding. Hiervoor zijn er nog iets te veel toevalstreffers binnen onze selectie en iets te weinig succesverhalen zoals een Kompany of een Witsel. Als er in de toekomst werk wordt gemaakt om de Belgische talenten effectief in België verder op te leiden. We kunnen voorkomen dat spelers zoals in het verleden een Januzaj of Hazard het buitenland verkiezen boven hun Belgische club én we het aanwezige talent de ruimte en kansen geven zich te ontbolsteren en fouten te laten maken dan kunnen we spreken van een echt opleidingsland. Al denk ik dat onze eersteklassers dit beginnen te beseffen. Nu de KBVB nog, dat dan werk kan maken van strengere regels die er voor moeten zorgen dat jongens van veertien, vijftien jaar voetballen voor het plezier en hun ontwikkeling en niet voor het geld….