Een Chinees voetbalmuseum en zijn rondleider

In een, voor geen enkele Europeaan iets zeggend, voetbalmuseum in Shandong provence, ontdekte ik iets nieuws. Chinezen spelen de sport voetbal al minimaal zo'n 2500 jaar. Het was nog niet ontwikkeld zoals wij het nu kennen, maar de keizerlijke familie vond voetballers die de gekste trucen uithaalden toen al een leuk vermaak.

Vanaf de Song-dynastie, zo'n duizend jaar geleden, was er al sprake van een heuse voetbalcompetitie in het land van de rijsteters. Inclusief scheidsrechters. Mijn gids legt me uit dat het een zeer populaire sport was en dat men diende de bal zo vaak mogelijk over te spelen als een blijk van elkaar wat gunnen alvorens er gescoord werd.

Zowel vrouwen als mannen deden mee en ook de keizer trapte graag een balletje. Hij moest wel te winnen, anders vond hij het niet amusant en volgden er straffen. Het spel werd vaak gespeeld op feestdagen met muziek en gratis eten. Een soort brood en spelen dus, met voetbal als belangrijkste bezigheid.

Ook werd er in die tijd al een heus NK gehouden. Het waren een één-op-één partijen en de winnaar mocht een dochter van de keizer uitkiezen. Ook was nog steeds het trucen zeer populair en er waren dan ook voetbalcircussen met wedstrijden wie de leren bal het meest kon hooghouden. Ook hiervoor werd de winnaar beloond. En het circus dat de winnaar afleverde mocht volgend jaar weer komen en genieten van een vorstelijke maaltijd. Mijn rondleider bluft dat hij alles gewonnen zou hebben.

Verderop in het museum is een foto van de zeer populaire Ruud Gullit, terwijl hij de Europa Cup I omhoog houdt. De rondleider vertelt dan trots aan me dat hij live de wedstrijd heeft gezien in het holst van de nacht en dat hij ook een groot fan is Marco van van Basten. Maar zijn favoriete speler was toch Diego Maradona, van wie hij nog altijd een wedstrijdshirtje probeert te bemachtigen. Van de generatie van nu is hij fan van Andrea Pirlo en Lionel Messi.

Ook is er een klein hoekje gereserveerd voor Sun Xiang, een oud-speler van PSV. Hij was de eerste Chinese speler die in de Champions League speelde. Hij viel in als linksback in de 1-0 overwinning op Arsenal. En ja hoor, ook dit moment had mijn rondleider live gezien. Bijna met tranen in z'n ogen, zo vertelde hij mij. Dan zegt hij dat PSV die wedstrijd door Sun Xiang heeft gewonnen en dat het dom is dat PSV hem heeft laten gaan. 'Xiang', de voornaam van de ex-PSV'er, betekent namelijk 'gunstig' in het Chinees.

Bij het einde van de tour vraagt hij me dan waar ik vandaan kom. "Nederland", zeg ik. aaahhh. Of ik al wist dat Rafael van der Vaart de overstap had gemaakt naar Tottenham Hotspur? En dat Arjen Robben wéér geblesseerd is? En dat ook Ajax er dit jaar bij is in de Champions League? Vanaf toen begon het me pas duidelijk te worden hoe letterlijk deze man leeft voor voetbal en daar waar hij niet genoeg talent ervoor had, er toch zijn werk van heeft gemaakt. Hij heeft zijn gewoon eigen museum opgericht.

Ja, deze man is zonder twijfel een rasechte fanaat en de grootste die ik ooit heb ontmoet.