Deense bondscoach doet voor het eerst een boekje open over het EK

Kasper Hjulmand heeft voor het eerst uitgebreid gesproken over het afgelopen EK. De bondscoach van Denemarken belandde tijdens het Europees kampioenschap in een hel met zijn ploeg na de hartstilstand van Christian Eriksen. Sportief gezien ging het de Denen vervolgens voor de wind en werd zelfs de halve finale bereikt tegen Engeland, iets waar zijn ploeg lange tijd niet toe in staat leek. "De nacht voor de wedstrijd tegen België droomde ik dat er een geliefde vocht voor zijn leven en stierf in mijn armen."

Vijf dagen na de schrikbarende gebeurtenissen rond Eriksen vocht de ploeg van Hjulmand zich wonderbaarlijk terug tegen België. Denemarken domineerde in de eerste helft, maar moest in de tweede helft alsnog buigen. "Het is voor mij nog steeds een raadsel hoe we met zoveel vuur op het veld konden staan", vertelt Hjulmand in een uitgebreid interview met het Deense DR, dat een documentaire maakte over het EK. "Sommige spelers twijfelden toen de bus het stadion binnen reed. Anderen moesten overgeven in de kleedkamer vlak voor aanvang van de wedstrijd."

Eriksen ging in de wedstrijd tegen Finland naar de grond en moest op het veld gereanimeerd worden. Simon Kjaer toonde zich een waardig aanvoerder en ontfermde zich onder meer over Eriksen, zijn ploeggenoten en de vrouw van Eriksen. "De spelers waren in shock", gaat Hjulmand verder. "Het waren geesten die over het veld liepen. Zelf had ik een oom die overleed aan een hartstilstand. En ik maakte als assistent-coach Jonathan Richter mee." Richter werd in 2009 als speler van Nordsjaelland tijdens een wedstrijd getroffen door de bliksem. De 24-jarige middenvelder kreeg een harstilstand, lag drie weken in coma en moest zijn been laten amputeren.

Hjulmand diende op dat moment als assistent-trainer bij de Deense ploeg. De gebeurtenissen rond Eriksen gingen hem dan ook bijzonder aan het hart. "Meerdere spelers hadden gelijksoortige ervaringen", aldus Hjulmand, die over de individuele gevallen geen details wil prijsgeven. "Maar ze voelden dezelfde dingen als ik. Weet je, ik ben normaal gesproken helemaal geen dromer. Alleen de nacht voor de wedstrijd tegen België droomde ik dat er een geliefde aan het vechten was voor zijn leven en stierf in mijn armen."