De waarheid van Fortuna Sittard

Fortuna Sittard anno 2010. Wanhopig op zoek naar punten, die overal vandaan gesnoept moeten worden, om er voor te zorgen, dat lijfsbehoud een feit wordt. Het hopen op een gelukje van buitenaf, in de vorm van een faillissement van een competitiegenoot, strafpunten voor de concurrent, of toch stiekem hopen op een overwinning op een tegenstander. Is deze club uit Sittard werkelijk zo afgegleden, dat het op deze wijze door moet? Het is zo en de waarheid is hard. Oorzaak: ‘het wanbeleid dat in Sittard is gevoerd’.

Eind jaren ‘90. Fortuna heeft jarenlang een bloeiperiode gehad, wat uiteindelijk volgens mij het begin was van de ellende. De club uit Sittard had grootste plannen voor de toekomst, want er was alle reden toe. De club speelde de jaren ervoor steevast om een plek in het linkerrijtje, met als hoogtepunt een plek in de bekerfinale tegen Ajax. De hoge heren uit Sittard kregen het echter te hoog in hun bol en zetten te hoog in met de dobbelstenen waar Fortuna voor stond.

Met de komst van het nieuwe Fortuna-stadion, werden ook de ambities duidelijk. Fortuna wil vooruit en jaarlijks mee gaan spelen om Europees voetbal. Door de goede prestaties kan men op meer financiële armkracht rekenen en dat is naar mijn mening de nekslag geweest. Hele middelmatige spelers werden voor veel geld gekocht of kregen bizar hoge salarissen die ze totaal niet verdienden. Toen uiteindelijk de prestaties uitbleven, en als dieptepunt een degradatie een feit werd, konden veel van deze spelers gratis de deur uit lopen. Kapitaal weg, geld weg, veel schulden, en daarbij hoge kosten voor het stadion, dat voor de eerste divisie veel te groot was. Kortom, te ambitieuze bestuurders zorgden met wanbeleid voor het verval in een periode van bloei.

Vanwege de dure contracten en doordat het kapitaal weg was, moest men een beroep doen op de jeugdafdeling. Wij hadden in de jaren negentig een van de beste jeugdopleidingen uit het land. Er braken hele aardige talenten door, waaronder enkele met een gouden toekomst voor de boeg. Echter de jeugdopleiding is door het wanbeleid helemaal verkracht. Door het gebrek aan geld en spelers moest men na de degradatie gebruik maken van de jeugd. Waar ze eerst rustig gebracht werden moest men er opeens meteen staan en vol aan de bak, terwijl ze hier nog niet klaar voor waren. Jeugdelftallen schoven door waardoor ze tegen betere en oudere jongens moesten spelen. De ontwikkeling van talentvolle jongens werd zo verpest, waardoor menig talent ten onder is gegaan.

Vanwege de financiële situatie accepteerde Fortuna al snel elk acceptabel bod op een speler, waarna het niveau in de selectie snel daalde. Talenten werden voor een schijntje weggehaald en zo bleef het doorgaan en bleven we in een dal zitten, waar geen ontsnappen meer aan was. Als je grote schulden hebt en spelers lopen voor bijna niets weg, dan blijf je in de ellende zitten. Langzamerhand werd de schuld van Fortuna groter en groter. Fusies dreigden met de buren en een faillissement lijkt nauwelijks afwendbaar. Doordat het gebied rondom het Fortuna stadion niet volgebouwd werd, kreeg Fortuna geen inkomsten, waar men vooraf wel opgehoopt had. Het stadion en het terrein eromheen zou dé bestemming van Sittard worden maar door de jaren heen heeft de gemeente Fortuna doodleuk in de steek gelaten. Er werden veel beloftes gedaan, maar er kwam weinig van terecht. Weer zijn wij de dupe geworden. De reden: Het zou het centrum van Sittard in verval doen raken.

Niet heeft de gemeente de bouw van het gebied rondom het stadion gedwarsboomd, ook heeft het geen stuiver in Fortuna gestoken, op enkele leningen met hoge rente na. Waar de buren (MVV en Roda JC) jaar in en jaar uit zijn gered met vele miljoenen, moest Fortuna het zonder de liefdadigheid van dit publieke orgaan stellen. Fortuna heeft de broek zelf omhoog weten te houden, hoewel met moeite. Met een schuld van 24 miljoen was het zicht op een betere toekomst slechts een illusie. Echter de schuld werd weggewerkt en zo is een faillissement toch weten te voorkomen.

De tijden zouden beter worden, want de financiële problemen waren grotendeels weg. Echter na jaren van financiële malaise brak er nu een nieuw hoofdstuk aan: het sportieve drama. Jaren van dramatisch voetbal heeft er voor gezorgd dat Fortuna nu nog steeds onderin de Jupiler League bivakkeert. Daarboven op kregen we weer geldproblemen waarbij de licentie in gevaar kwam. De provincie Limburg vond het welletjes en besloot tot actie over te gaan, door weer op een fusie in te zetten. Gelukkig werd dit afgeketst door de geweldige support van TOF en zo heeft men de licentie weten te behouden als ook de fusie voorkomen.

Na het zinderende slot van vorig jaar, hebben we ons op eigen kracht weten te behouden voor het betaald voetbal. Fortuna heeft er veel sponsoren bij gekregen dit seizoen, zal binnenkort in categorie 2 ingedeeld worden en het stadion zal eindelijk afgebouwd worden, dus betere tijden breken aan. Met Wim Dusseldorp als coach was het vertrouwen groot, maar in het begin zag ik al dat de selectie te smal en onervaren is, waardoor de slechte prestaties geen verrassing zijn. Het is echt te hopen, dat er in de winterstop spelers van enig niveau worden aangetrokken, om zodoende de aftocht naar de amateurs te voorkomen.

Tegenwoordig is Fortuna alleen nog een begrip uit het verleden. Nu heeft de club nauwelijks meer iets om op vooruit te kijken. Overwinningen zijn schaars, maar Fortuna kan nog altijd rekenen op onze steun van onze geweldige supporters Zij zorgen ervoor dat Fortuna nog een beetje glorie heeft van de club van vroeger. Waar zie je bij jaren van dramatisch voetbal in de kelder van t betaald voetbal nog 3000 supporters in weer en wind zitten? Bij welke club zie je nog zo’n fanatieke uit-aanhang? Het zou zonde zijn, als deze club zou degraderen, niet alleen vanwege de supporters en historie, maar vooral doordat zij dankzij een aantal personen deze ellende allemaal heeft moeten meemaken.