De ‘Virgil’ van de Krommedijk: ‘Als Rotterdammer was het genieten in De Kuip’

De Keuken Kampioen Divisie geldt al decennialang als kraamkamer voor binnen- en buitenlandse talenten en ook dit seizoen lopen er op het tweede niveau weer veel voetballers met potentie rond. Voetbalzone, de officiële mediapartner van de Keuken Kampioen Divisie, licht wekelijks een van deze talenten uit, met deze keer aandacht voor de negentienjarige Devon Koswal, die eind vorig seizoen terugkeerde in de hoofdmacht van FC Dordrecht na een zware knieblessure. Deze zomer zag hij een droom uitkomen: spelen in De Kuip, in de stad waar hij geboren werd.

Door Wessel Antes

Op 9 augustus van dit jaar kwam een grote droom van Koswal uit: als Rotterdammer speelde hij voor het eerst een wedstrijd in De Kuip. Dordrecht verloor de oefenwedstrijd met 5-0 van Feyenoord, maar het was een erg leerzame middag volgens de jonge verdediger. “Dat was wel even extra bijzonder, al was de wedstrijd erg lastig. Als Rotterdammer was het natuurlijk wel genieten van De Kuip. Zelfs zonder publiek. We speelden vooral met reserves en bij Feyenoord stonden er met onder meer Alireza Jahanbakhsh en Jens Toornstra een aantal grote namen in het veld. Bij die spelers zie je aan de kleine dingen hoe goed ze zijn. Het was een mooie ervaring.”

Koswal speelde in zijn jeugd voor drie verschillende clubs in Rotterdam: Spartaan’20, Alexandria’66 en Excelsior. Met name bij de amateurclubs had hij het naar zijn zin. “Ik heb bij beide clubs een tijdje gespeeld en heb het daar altijd naar mijn zin gehad. Spartaan en Alexandria behoren met Alphense Boys tot de amateurclubs met de beste jeugdopleiding in de regio. Het zijn amateurclubs die heel professioneel zijn, al lijkt het de laatste jaren wat minder te zijn.”

De rechtsbenige verdediger werd als speler van Spartaan al op achtjarige leeftijd gescout door Excelsior. In Kralingen had Koswal het echter niet naar zijn zin, waardoor hij na één jaar besloot terug te keren naar Spartaan. “Het was mijn eigen keuze om weg te gaan. Ik was heel jong en had het simpelweg niet naar mijn zin daar. Op een gegeven moment zat ik na een trainingskamp in Texel huilend in de auto terug, waarna ik besloot weg te gaan bij Excelsior. Later speelde ik nog één seizoen in de jeugd van ADO Den Haag, maar daar werd ik weggestuurd. Niet per se vanwege mijzelf, maar wegens andere omstandigheden.”

Via een voetbalschool kwam hij in 2019 alsnog bij een profclub terecht. Dordrecht zocht een centrale verdediger voor de Onder 17 en na een korte stage mocht Koswal direct aansluiten. Binnen twee maanden werd hij zelfs doorgeschoven naar het beloftenelftal van de club, en mocht hij meetrainen bij de hoofdmacht. Een zware stap volgens Koswal. “Je gaat van drie keer in de week één uur trainen naar vier keer in de week overdag, op hoge intensiteit met daarnaast nog krachttraining. Het niveau was natuurlijk ook gewoon hoger. Toen ik daarna werd doorgeschoven richting Jong en het eerste kwam er heel veel op me af. Het was een stuk zwaarder dan ik gewend was.”

Koswal weet goed wat zijn kwaliteiten zijn als verdediger.”Ik ben niet echt een pure en harde verdediger die het moet hebben van overtredingen en duelkracht. Ik ben meer een verdediger die alles voetballend wil oplossen. Dat is een van mijn grootste kwaliteiten, want ik ben gewoon enorm rustig aan de bal.” Koswal wil zichzelf nog ontwikkelen op het gebied van luchtduels, maar hoopt ooit ook een echte leider te zijn. “Ik moet meer een leider worden binnen het team door te praten. Ik vind wel dat het bij een centrale verdediger hoort namelijk. Daarin kan ik nog stappen maken.”

Als kind keek Koswal dan ook graag naar Barça-legende Carles Puyol. “Dat was echt indrukwekkend om te zien. Ook omdat hij dat leiderschap waar ik zelf naar streef echt in zich had. Iedereen had respect voor hem.” Virgil van Dijk en David Luiz zijn ook voorbeelden voor Koswal. “Luiz was in zijn beste periode een heerlijk voetballende verdediger. Nu kijk ik graag naar Virgil. Mensen zeggen soms tegen mij dat ik bepaalde kwaliteiten van hem ook bezit, maar zelf vind ik dat ik dan nog een hoop moet leren, haha!”

Uiteindelijk mocht Koswal al op zijn zeventiende aansluiten bij de hoofdmacht van Dordrecht. Hoewel hij iets jonger was dan vele teamgenoten, werd hij goed opgevangen. “Gelukkig waren er veel jongens die mij al een beetje herkenden en die mij hebben geholpen. Daardoor werd het makkelijker voor mij om echt in de groep te komen. Onder anderen Jordy Wehrmann, Nelson Amadin, Noah Lewis en Achraf el Bouchataoui waren daar belangrijk in. Veel van die jongens waren ook nieuw bij Dordrecht en kwamen van Feyenoord af. Zelf kom ik uit Rotterdam en daardoor had ik al snel een klik met die jongens.”

In het seizoen 2020/21 volgde voor Koswal zijn debuut in het profvoetbal, uit bij NAC Breda (0-1 winst). Vanwege de coronapandemie werd het Keuken Kampioen Divisie-duel afgewerkt in een leeg Rat Verlegh Stadion. “Dat was wel raar, aangezien ik altijd heb gedroomd van volle stadions. In zo’n leeg stadion hoor je eigenlijk niks. Met name in dat grote stadion van NAC leek het voor mij net alsof ik FIFA aan het spelen was, maar dan met lege tribunes.”

In zijn eerste seizoen bij de hoofdmacht van Dordrecht leerde Koswal een hoop. “Met name dat je wordt afgerekend op de manier waarop je verdedigt, in plaats van op de aanvallende kwaliteiten die je bezit als centrale verdediger. Daar kijkt men meer naar. In de jeugd was ik veel bezig met wat ik voetballend toevoeg, maar nu ligt de focus echt op het verdedigen.” Snel volgde zijn eerste profcontract. Een beloning voor alle tijd die Koswal heeft geïnvesteerd. “Daar had ik bij mijn komst naar Dordrecht niet over durven dromen. Vooral omdat het allemaal zo snel is gegaan.”

Koswal genoot in de periode van zijn eerste profcontract ook belangstelling van Eredivisie-clubs als AZ en FC Groningen, maar koos bewust voor een langer verblijf in het Machoholic Stadion. “Over die interesse heb ik ook gelezen ja, dat heb ik destijds bewust bij mijn agency gelaten. Ik had dan wel de optie om naar ‘grotere’ clubs te gaan, maar dan zou ik weer een jeugdspeler zijn terwijl ik bij Dordrecht al een lange periode bij het eerste trainde. Ook had ik al minuten gemaakt in de hoofdmacht tegen vele ervaren spelers. Een overstap naar de jeugdopleiding van een grotere club had in mijn ogen eerder een achteruitgang geweest.”

Met Andwélé Slory heeft Koswal een zaakwaarnemer die bekend is binnen de voetballerij. Met hem spreekt de verdediger vaak over dergelijke zaken. “Dat helpt mij zeker, want Andwélé heeft zelf ook veel meegemaakt in zijn carrière en kan mij daardoor veel tips geven. Ik zie hem bijna niet eens als een zaakwaarnemer, want hij betekent veel meer voor mij.” De tweevoudig international van het Nederlands elftal sloot in 2015 zijn carrière af bij Dordrecht.

Vorig jaar lag Koswal er een lange tijd uit met een knieblessure. Na een MRI-scan bleek dat hij al anderhalf jaar een scheurtje in zijn meniscus had zitten, en daarnaast een cyste. Eerst dacht men dat een injectie voldoende was, maar later werd er toch gekozen voor een operatie. Een lang traject volgde. “Na twee weken had ik een bacteriële infectie waardoor ik weer geopereerd moest worden en zes weken met verband en krukken moest lopen. Pas daarna kon het herstelproces beginnen. In totaal heb ik dik zes maanden aan de kant gestaan.”

Een zware periode voor Koswal, die zelf graag naar de positieve ontwikkeling blijft kijken. “Vooral op mentaal vlak ben ik heel sterk geworden. Het was een tegenslag, maar daar ga ik er in mijn carrière nog zo veel van krijgen. In zulke tijden moet je erboven staan en positief blijven. Elke tegenslag heeft iets waar je later sterker van wordt. Nu ben ik mentaal heel erg gegroeid.”

In de eerste twee speelrondes van dit seizoen speelde Koswal geen minuut. Toch weigert hij te klagen. “Dat is moeilijk, maar ik vind zelf ook dat mijn voorbereiding beter had gemoeten. Wellicht kwam dat omdat die blessure nog in mijn achterhoofd zat. Daardoor kon ik de keuze van de trainer wel begrijpen, maar natuurlijk wil ik altijd spelen. Nu ik de laatste weken steeds meer op mijn oude niveau kom begint het wel te kriebelen.” Tijdens de 2-1 zege van FC Dordrecht op Jong Utrecht in speelronde 3 kwam Koswal al na een half uur spelen in de ploeg voor de geblesseerde Mauro Savastano.

Hoewel de Keuken Kampioen Divisie dit seizoen ijzersterk is, heeft Dordrecht een duidelijke doelstelling vastgesteld. “Wij willen in het linkerrijtje eindigen. Dat is een doelstelling die de club de komende jaren wil behalen. Het is aan ons om nu echt punten te gaan pakken en te laten zien dat we er klaar voor zijn”, aldus Koswal, die ook persoonlijke doelstellingen heeft. “Zelf wil ik dit seizoen mijn eerste doelpunt maken in het betaalde voetbal en daarnaast zoveel mogelijk wedstrijden spelen.”

Vanwege zijn Surinaamse roots zou Koswal in de toekomst ook voor Suriname kunnen uitkomen. Hij geeft eerlijk toe dat hij daar al eens over heeft nagedacht, al staat er absoluut nog niets vast. “Tot nu toe ben ik nooit benaderd door de Surinaamse bond, dus dan is dat ook nog geen optie. Ik wil sowieso voor het hoogst haalbare gaan, maar op een gegeven moment zal ik ook realistische keuzes moeten maken in mijn carrière. Ik zie wel hoe het allemaal loopt. Dat is iets voor de toekomst!”

In die toekomst hoopt Koswal in ieder geval één ding mee te maken: spelen in de Champions League. “Net als ieder jongetje met een voetbalhart heb ik altijd gedroomd van spelen in de Champions League. Als ik dan snel een persoonlijk doel moet opstellen is dat wel een mooie. Dat zijn wedstrijden die ik echt wil gaan spelen, alleen al door dat muziekje en de sfeer eromheen. Dat moet ik minstens één keer mee hebben gemaakt.”