De vier bizarre maanden van Julian Baas (18): ‘Volgende stap is de Eredivisie'

De Keuken Kampioen Divisie geldt al decennialang als kraamkamer voor binnen- en buitenlandse talenten en ook dit seizoen lopen er op het tweede niveau weer veel voetballers met potentie rond. Voetbalzone, de officiële mediapartner van de Keuken Kampioen Divisie, licht wekelijks een van deze talenten uit, met deze keer aandacht voor Julian Baas, die zichzelf enigszins heeft verbaasd met zijn stormachtige ontwikkeling bij Excelsior.

Door Chris Meijer

“Wacht even, hoor. Ik moet heel even de auto inparkeren.” Lachend onderbreekt Julian Baas korstondig het gesprek. Een auto van de club heeft hij in de afgelopen maanden nog net niet gekregen. “Drie maanden geleden heb ik mijn rijbewijs gehaald en we hebben thuis twee auto’s voor de deur staan. Dus als één van de twee niet in gebruik is, kan ik die pakken en ’s ochtends wat rustiger aan doen. Dat is wel lekker.” Opnieuw klinkt de lach van de in april achttien geworden middenvelder. Mocht er bij zijn ouderlijk huis in Dordrecht geen auto beschikbaar zijn, stapt hij zonder morren in het openbaar vervoer. De afgelopen twee jaar reisde Baas steevast met de bus, trein en tram vanuit zijn woonplaats naar Kralingen. “Ik vond het niet erg om een uurtje of twee uurtjes in het openbaar vervoer te zitten om te gaan trainen, want voetbal is wat ik het liefst doe. Als je op hoog niveau wil spelen, moet je maar wat langer reizen.”

Het leven van Baas heeft in de afgelopen maanden een behoorlijke vlucht genomen. Een maand of vier geleden was hij nog ‘gewoon’ speler van Excelsior Onder-19. Daarin had hij weliswaar een goed seizoen achter de rug en hij werd daarvoor in juli beloond met een trainingsstage van twee weken bij het eerste elftal, maar hij had nooit kunnen bevroeden dat hij nu al zes wedstrijden op rij als basisspeler achter de rug zou hebben. “Het ging steeds in kleine stappen, dat ik kleine signalen kreeg dat de club tevreden was. Ik heb het vanaf het begin willen laten zien en dat heeft ze nieuwsgierig gemaakt, denk ik. Het was misschien in mijn voordeel dat de club minder aankopen kon doen, maar ik heb het ook goed gedaan en daar was de trainer klaarblijkelijk blij verrast mee”, zegt Baas met een glimlach. Hij geeft wel toe dat hij in het begin even moest wennen, zowel binnen als buiten het veld.

In de eerste weken reisde Baas nog gewoon met het openbaar vervoer naar het Van Donge & De Roo Stadion. Het betekende dat hij bijvoorbeeld op maandag en dinsdag om zeven uur ’s ochtends van huis vertrok en ’s avonds om zes uur weer in Dordrecht was. “Dat zijn gewoon hele werkdagen. Als jeugdspeler had ik dat wel onderschat, het is allemaal best intensief. Je bent aan het eind van zo’n dag echt vermoeid, daar moet je in de rest van de week rekening mee houden. Je kan bijvoorbeeld niet zomaar meer ’s avonds een activiteit met vrienden inplannen. Het hoort erbij dat je leven verandert en dat je professioneler moet gaan leven”, geeft hij te kennen. “Er zijn op de training ook wel een aantal verschillen: het niveau, het tempo en de fysieke intensiteit. Dan heb ik het geluk dat ik fysiek redelijk goed in elkaar zit en mijn duels goed aanga.”

Baas liet in de trainingsstage een uitermate goede indruk achter, mocht mee op trainingskamp en werd uiteindelijk definitief overgeheveld naar de eerste selectie. Het deed hem besluiten om zijn hbo-studie Sportmarketing- en management op de Hogeschool Rotterdam na zijn eerste jaar tijdelijk stil te leggen. “Je bent de hele dag aan het trainen, dus je mist alle lessen. Maar ik deed ook een hbo-studie met best veel groepsprojecten, dus het is gewoon niet lekker als je er dan niet bent. Dan moet je dat ’s avonds in je eentje inhalen, wat ook weer lastig is. Daarom heb ik besloten een tussenjaar te nemen, zodat ik later kan doen wat alle andere studenten ook doen. Ik ben wel van plan om mijn studie binnen een paar jaar weer op te pakken. Het is niet te zeggen hoe alles gaat lopen, dus ik geef mezelf in dat opzicht ook de ruimte. Het moet gewoon te combineren zijn met mezelf en het voetbal, want dat staat voorop.” Dat Baas na het trainingskamp in Delden te horen kreeg dat hij een profcontract zou krijgen bij Excelsior, voelde dan ook al een bevestiging van zijn keuze.

“Je moet altijd afwachten, in dat opzicht is het mooi dat ik een contract heb getekend. Dat ik de keuze heb durven nemen, heeft zich uitbetaald. Aan het eind van het trainingskamp had ik al gehoord dat ik een contract zou gaan tekenen, dus het is niet zo dat het per se te maken heeft met dat ik nu basisspeler ben. Maar het heeft natuurlijk wel geholpen dat ik aardig wat minuten heb gemaakt in de voorbereiding. Het is best een lang contract, daar hadden de club en ik een goed gevoel bij”, vertelt Baas over zijn tot medio 2023 lopende verbintenis bij Excelsior, die hij begin oktober ondertekende. In de voorbereiding maakte hij al de nodige minuten in oefenwedstrijden, maar toch was zijn doelstelling voorafgaand aan de competitiestart tamelijk bescheiden: zijn officiële debuut maken.

“Je komt als jonge jongen net kijken, dus dan kan je niet te hoog van de toren blazen. Ik dacht ook echt dat mijn debuut een haalbaar doel was. Maar dat doel was eigenlijk vrij snel al behaald, ja”, grijnst Baas. Al op de eerste speeldag, in de met 1-6 gewonnen uitwedstrijd tegen Jong PSV, mocht hij voor het eerst meespelen in de Keuken Kampioen Divisie. In de acht minuten tellende invalbeurt nam hij direct een assist (‘het was bedoeld als schot, maar hij werd tot assist gemaakt. Een beetje geluk moet je hebben’) bij de laatste treffer van Elías Már Ómarsson voor zijn rekening. De volgende doelstelling, meer minuten maken of zelfs basisspeler worden, konden daarna ook al vrij snel worden afgestreept. Na tegen Almere City (4-6 nederlaag) en FC Dordrecht (1-3 overwinning) nog negentig minuten op de bank te hebben gezeten, kwam hij in de vierde wedstrijd van het seizoen tegen Telstar (1-2 nederlaag) al na een halfuur binnen de lijnen als de vervanger van de geblesseerde routinier Luigi Bruins.

“Ik vind het heel vervelend voor Luigi; het is ook een gemis voor het team. Hij is een van onze beste spelers en heel belangrijk. Maar het is wel een speler op mijn positie en zo gaat het soms in de voetbalwereld”, zo haalt Baas de schouders op als de blessure van zijn leermeester Bruins (‘hij was me niet constant tips aan het geven, maar als hij een momentje zag, probeerde hij het wel uit te leggen’) ter sprake komt. Mede door de afwezigheid van Bruins en een blessure en schorsing van Mats Wieffer kreeg Baas in de vijf daaropvolgende wedstrijden een basisplaats van trainer Marinus Dijkhuizen. “Nee, dat had ik niet verwacht. Nu valt het elke keer een beetje gunstig, dat er een rode kaart of een blessure bij iemand op mijn positie voorkomt. In dat opzicht zit het niet tegen.”

Voor de doorgewinterde Excelsior-fans die Baas in de afgelopen twee jaar al eens in actie zagen komen op de jeugdvelden naast het Van Donge & De Roo Stadion, valt er een verschil te ontwaren met zijn spel in de hoofdmacht. “Mijn spel is iets anders, want in de jeugd werd niet ieder foutje gelijk afgestraft. Als je hier een foutje maakt, krijg je meteen op je kloten en de spelers zijn dusdanig beter dat die kansen meteen afgemaakt worden. Ik ben een moderne middenvelder, die goed box-to-box kan spelen en zowel aanvallende als verdedigende kwaliteiten heeft. Ik maak aardig wat kilometers voor het team, zodat anderen ook goed kunnen spelen. Het is niet precies dezelfde speler als ik, maar Donny van de Beek heeft wat dingen waar ik wel van houd. Ook een hardwerkende middenvelder, die zijn momenten pakt om eruit te springen.”

“Ik denk dat ik ook een goede voorzet in huis heb, maar daarvoor kom ik niet zo vaak in de positie. Ik heb een aardige trap en mag dat nog vaker gaan gebruiken, dan hoop ik vaker te scoren”, gaat Baas verder. Dat demonstreerde hij twee weken geleden in de wedstrijd tegen MVV Maastricht (2-0 zege), waarin hij vanuit een vrije trap zijn eerste profdoelpunt verzorgde. “Kijk, ik ben sowieso wel van het schieten. Ik ben nog niet heel vaak in de positie gekomen om het te proberen, maar deze lag er lekker voor en ik wist dat die keeper (Bill Lathouwers, red.) ver in zijn hoek zou gaan staan. Bij de video-analyse viel me dat op, dat hij bij een vrije trap anticipeerde op een voorzet. Ik heb met de trainers overlegd, zij gaven aan dat ik moest kijken of ik in de wedstrijd zou zitten. Ondanks dat ik totaal niet in de wedstrijd zat, dacht ik: ik probeer het gewoon en hij viel erin.”

In een tijdsbestek van vier maanden kon Baas achtereenvolgens de eerste training bij de hoofdmacht, een definitieve plek in de eerste selectie, zijn officiële debuut, zijn eerste assist, zijn basisdebuut, zijn eerste profcontract en zijn eerste profdoelpunt afvinken. De jonge Dordtenaar leeft zijn droom, zeker gezien het feit dat hij twee jaar geleden nog bij de amateurs van Oranje Wit speelde. “Ik speelde daarvoor al twee jaar bij FC Dordrecht, als aanvallende middenvelder of rechtsbuiten. We stonden daar vaak verdedigend, waardoor ik weer terug wilde naar mijn vrienden bij Oranje Wit. Daar speelden we ook nog Vierde Divisie en het spel paste beter bij me als aanvallende speler. Dat heeft zich uitbetaald, want ik kreeg vrij snel een kans bij Excelsior. Na twee maanden te hebben meegetraind, kreeg ik te horen dat ik mocht blijven. Je hoopt er altijd op dat je ergens een stap hogerop kan maken, die droom heb ik altijd gehad. Dat ik een stap terug heb gedaan naar de amateurs, heeft niet mijn droom vervaagd. Je moet altijd kijken welke kansen op je pad komen.”

Blijft er na de stormachtige maanden nog wel wat te dromen over voor Baas? “Het was een droom om het profvoetbal te halen, maar ik hoop nog wel een stap hogerop te maken. Ik ben nog niet uitgedroomd, om het zo te zeggen. Eerst zou ik over een paar jaar graag de stap naar de Eredivisie maken. Van daaruit moeten we kijken hoe goed het gaat en ik wil ook graag nog de stap naar het buitenland maken. Maar daarvoor moet ik eerst constant presteren bij Excelsior, een vaste waarde zijn en belangrijk worden voor het team”, klinkt het ambitieus. Met een glimlach besluit hij: “Het meest ideale zou zijn om met Excelsior naar de Eredivisie te gaan. We hebben nog twee of drie jaar om dat te behalen, maar ik hoop dat het dit seizoen al gaat lukken.”

Naam: Julian Baas
Geboortedatum: 16 april 2002
Club: Excelsior
Positie: middenvelder
Sterke punten: trap, inzicht, loopvermogen