De TomTom van Standard, de leidraad naar succes

Standard Luik, de Belgische topclub die in de jaren tachtig sterk in verlegenheid werd gebracht door het ‘Waterschei – schandaal’ en daardoor ‘degradeerde’ tot subtopper in België, rijdt weer de goeie kant op.

De chauffeur werd, eind jaren negentig, Luciano d’Onofrio en de navigator was Tomislav Ivic. Omdat ‘navigator Ivic’ al tegen de zeventig aan liep, ontwierp hij ‘zijn TomTom mappen'. Hij ontwierp het voor de prachtige auto die Standard heet, opdat deze niet meer de verkeerde afslag zou nemen. Hij ontwierp ‘Académie Robert Louis Dreyfus’.

Oftewel, de jeugdopleiding van Standard Luik. Midden jaren negentig versterkte Standard zich met een zeer belangrijke nieuwe aanwinst. Het was alleen geen spits, geen spelmaker of een opkomende back, nee het was een investeerder met connecties. Het was Luciano d’Onofrio. Een markant man en briljant voetbalmakelaar. Onder andere Didier Deschamps en Zinedine Zidane waren zijn cliënten. Daarnaast was d’Onofrio ook een ‘kenner’ van de rechtbank. Hij nam het niet altijd even nauw met de regeltjes. Het witwassen van geld en het aannemen van steekpenningen was hem namelijk niet vreemd.

En alleen daarom al kon het niet anders zijn dan dat d’Onofrio Standard weer naar de top zou leiden. Een toch wat dubieuze man die een club, in verval geraakt door dubieuze praktijken, gaat sturen. Sturen in een stad vol onbekende wegen. Een stad die voetbal heet. En een auto sturen in een stad vol met doodlopende wegen is niet makkelijk. Daarom haalde d’Onofrio Robert Louis Dreyfus erbij. Want voordat de stad werd betreden, moest er eerst nog een TomTom komen. Een TomTom die Dreyfus moest (mede)bekostigen, een TomTom die de ‘wagen’ Standard weer aanzien zou geven en een TomTom die Standard op de juiste weg hield. Een TomTom in de vorm van een jeugdopleiding.

Voordat de TomTom in gebruik werd genomen, moest deze eerst nog worden ontworpen. En de juiste route moest nog worden ingetikt. Daarom werd er door d’Onofrio en Dreyfus een navigator ‘ingehuurd’. Een oude en ervaren navigator, De ‘stad voetbal’ kende hij op z’n duimpje. Hij zou de mappen wel ontwerpen, hij zou ‘stad voetbal’ in kaart brengen, om Standard Luik de juiste weg te wijzen. Deze ‘ervaren navigator’ was Tomislav Ivic, een voormalig coach van onder meer Ajax, Olympique Marseille en Fenerbahçe. De ideale man om je de weg te wijzen als je verdwaald was.

Voordat de juiste weg werd bereikt in ‘stad voetbal’ moest het beginpunt eerst nog worden gevonden. En aangezien de TomTom nog niet gebruiksklaar was, heeft ‘Ivic de navigator’ Luciano d’Onofrio tijdelijk de weg gewezen. De weg gewezen naar de juiste straat. Het beginpunt van de nieuwe reis die Standard ging afleggen. De reis met Luciano d’Onofrio als chauffeur en Robert Louis Dreyfus als bijrijder. De bijrijder in de rode Lamborghini met witte tinten, Standard Luik.

Standard Luik kroop weer stiekem richting de top en het ‘beginpunt’ was dus gevonden. Tomislav Ivic had het eerste deel van zijn klus geklaard en begon aan het ontwerp van de ‘mappen’. De complete jeugdopleiding werd onder de loep genomen en werd volledig geherstructureerd. De mappen lagen klaar. Ook het in elkaar zetten van de TomTom was in volle gang. Standard Luik kreeg de beschikking over een prachtig jeugdcomplex. Menig club zou jaloers zijn op dit complex. Op deze TomTom.

Waarom vergelijk ik de jeugdopleiding van Standard Luik nu met een TomTom? Dat probeer ik jullie nu uit te leggen. De juiste route naar prijzen en aanzien is de jeugd. Iedere club in de wereld droom ervan om net als Ajax in ’95 met veel zelf opgeleide spelers de Champions League te winnen. Tegenwoordig is dit alleen nog weggelegd voor de absolute top. En dan heb ik het uiteraard over FC Barcelona en in iets mindere mate Manchester United. Omdat grote spelers worden weggekocht bij Standard, omdat ze moeten veranderen van competitie om ‘echt goed’ te worden, zal dit voor Standard nooit haalbaar zijn. Internationaal misschien niet, maar nationaal heeft Standard zeker prijzen gepakt door ‘de nieuwe route te volgen’. De route die Tomislav Ivic had uitgestippeld. De man die de ‘TomTom’ van Standard Luik heeft aangezet, geüpdate en de juiste route heeft vastgezet, ‘De route du soleil’ van het voetbal was voor Standard een jeugdcomplex.

Want wat heeft Académie Robert Louis Dreyfus veel zonnestralen opgeleverd. Zonnestralen die de weg een stuk duidelijker zichtbaar liet maken, opzoek naar prijzen. Voorbeelden van zonnestralen waar de ‘TomTom’ ons heen leidde zijn Marouane Fellaini, Axel Witsel, Sebastién Pocognoli en Felipe Mangala. Ook had de ‘auto’ Standard prima verkenners binnengehaald. Verkenners die de nieuw aangelegde wegen in ‘stad voetbal’ controleerden op zonnestralen die binnenvielen. Ook hierin was Standard Luik uitermate succesvol, want met Sergio Conceiçao, Ochugi Onyewu, Ivica Dragutinovic en Steven Defour werden er prachtige zonnestralen binnengehaald. En dan heb ik velen achterwege gelaten. Om terug te komen op de prijzen: gauw een lijstje met wat prijzen. Gevonden onderweg door de ‘zonnestralen’ en door hun ook binnengehaald. Standard Luik werd door dit nieuwe beleid tweemaal landskampioen, de beker van België werd even vaak gewonnen en ook de Belgische supercup werd twee keer veroverd. Een prachtig lijstje met ‘schatten’ die onderweg waren opgeraapt door ‘de zonnestralen’.

Robert Louis Dreyfus, de architect achter de bouw van het jeugdcomplex, is helaas niet meer. De briljant zakenman, hij was ondermeer de topman van Adidas midden jaren negentig, overleed op 4 juli 2009. Doodsoorzaak, de afschuwelijke ziekte Leukemie. Terneergeslagen dat Standard een ‘passagier’ was verloren en dat d’Onofrio een goede vriend en belangrijke bijrijder was kwijtgeraakt, werd ‘de TomTom’ volledig terecht genoemd naar hem die ‘hem’ had ontworpen. De TomTom heet om die reden vandaag de dag Académie Robert Louis Dreyfus.

Een bijrijder onderweg verloren en een navigator aan het begin van de rit achtergelaten, is Standard Luik op weg naar misschien wel het ‘ondenkbare’. Met een TomTom als leidraad en de zonnestralen als licht op de donkere weg, gaat Standard Luik proberen het ondenkbare denkbaar te laten worden. Het gaat proberen een internationale prijs te pakken met zonnestralen alleen geschikt geacht voor de nationale straten van ‘stad voetbal’.