De tiener van Arsenal die dankzij puur toeval tot de jeugdopleiding toetrad

In samenwerking met Goal licht Voetbalzone geregeld jonge spelers uit die het in de toekomst ver kunnen schoppen of die nu al hun sporen verdienen in het (inter)nationale topvoetbal. Deze keer gaat de aandacht uit naar de achttienjarige verdediger Zane Monlouis, die bij Arsenal al meerdere malen mee mocht trainen met het eerste elftal van manager Mikel Arteta.

Tien jaar geleden veranderde het leven van Monlouis door puur toeval. Als zevenjarige liep hij destijds met zijn vader op straat, dicht bij hun huis in Lewisham, Zuid-Oost Londen. Het tweetal liep langs KFC toen ze een vriend zagen. De man had contacten bij Arsenal, ze zwaaiden naar hem, en hij kwam naar hen toe. Vanaf dat moment was niets meer hetzelfde. “Het was apart”, vertelt Monlouis aan GOAL tijdens een exclusief interview. “We zagen hem toevallig en hij vroeg me of ik goed was in voetbal. Ik zei ja, en uiteindelijk mocht ik op stage komen. Sindsdien zit ik bij Arsenal. Als ik nee had gezegd, had ik de kans waarschijnlijk niet gekregen..”

Sinds die bijzondere ontmoeting heeft Monlouis zich bij de Gunners gestaag ontwikkeld. Als product van de beroemde jeugdopleiding Hale End, is de talentvolle jonge centrale verdediger hard op weg om zijn debuut in het profvoetbal te maken. De tiener maakte al indruk bij de Onder 23 en in de toekomst wil het achttienjarige talent zich voegen bij de lange lijst aan jeugdspelers die door wisten te breken in het eerste elftal van Arsenal.

“Hale End heeft een nog betere reputatie gekregen sinds spelers als Bukayo Saka en Emile Smith Rowe door wisten te breken”, geeft Monlouis aan. “En daar ben ik natuurlijk erg trots op. Maar ik heb het gevoel dat er naast hen nog veel meer spelers door zullen breken. Ik heb het gevoel dat ik een bijdrage kan leveren, en dat geldt ook voor een aantal van mijn ploeggenoten met wie ik al vanaf het begin hier speel. Zien wat Emile en Bukayo hebben gedaan inspireert me enorm, want ik zag ze altijd rondlopen toen ik net bij de club kwam. Ik zag ze spelen en was verbaasd over de dingen die ze op zo'n jonge leeftijd al deden. Het moge duidelijk zijn dat ze me geïnspireerd hebben, want het laat zien dat als zij het kunnen, het voor anderen ook mogelijk is om door te breken.”

Monlouis begon zijn voetbalcarriere bij Dulwich Hamlet voordat hij de kans kregen om tot de jeugdopleiding van Arsenal toe te treden. “Ik was fan van Arsenal, dus dat pakte goed uit”, zegt Monlouis. “Mijn vader en mijn broers waren supporters, eigenlijk ben ik ze gewoon gevolgd. Ik hield van Thierry Henry. Ik weet nog dat ik blij was dat ik voor de club kon tekenen die ik en mijn hele familie steunden. Het was iets groots voor mij.” Tijdens zijn eerste jaren op Hale End speelde Monlouis als aanvaller. Pas toen jeugdtrainer Luke Hobbs hem voor een wedstrijd naar de verdediging verhuisde, begon hij aanleg te krijgen voor de positie van centrale verdediger.

“Ik denk dat het een wedstrijd tegen Colchester was”, herinnert Monlouis zich. “Ik weet niet meer in welk jeugdelftal het was, maar ik vond het eerst maar niks. Maar nu heb ik de positie omarmd, ik heb me aangepast. Ik zou zeggen dat ik het sterkst ben als ik in balbezit ben. Ik ben kalm aan de bal en ik kan een pass geven. Ik heb het gevoel dat ik het team van achteruit altijd kan helpen in de opbouw, of het nu een lange pass is, of met een inspeelpass naar een middenvelder. Dat is mijn sterkste eigenschap.”

Monlouis tekende zijn eerste profcontract bij Arsenal toen hij zeventien jaar werd in oktober 2020, en kwam vervolgens tot zeven optredens voor de Onder 23. Maar na een bemoedigende start van het huidige seizoen kwam zijn ontwikkeling stil te staan vanwege blessureleed. Dankzij een scheurtje in zijn hamstring staat de tiener sinds december aan de kant. De verwachting is dat Monlouis eind februari pas zijn rentree kan maken. Voor een speler die niet gewend is veel geblesseerd te zijn, is het een frustrerende periode. Hij is echter vastbesloten er het beste van te maken.

“Het begint een beetje te vervelen om elke dag in de gym te zijn”, geeft hij toe. "Maar ik weet dat ik me er doorheen moet slaan. Ik ga elke dag aan de slag om te proberen zo snel mogelijk weer fit te worden. Dat is alles wat ik kan doen." Voorafgaand aan zijn blessure werd Monlouis langzaam maar zeker een bekend gezicht op het jeugdcomplex van Arsenal. Nadat hij de overstap maakte van Hale End naar het complex waar het eerste elftal traint, werd hij vaak opgeroepen om met de selectie van manager Mikel Arteta te trainen. En hoewel het soms aanpoten was, is Monlouis ervan overtuigd dat deze ervaring hem heeft geholpen om zich meer thuis te voelen, weg van zijn vertrouwde omgeving op Hale End.

“Het was in het begin een beetje moeilijk omdat ik nog maar een jonge jongen was”, zegt Monlouis. “Natuurlijk, toen ik op Halen End bij de Onder 16 speelde, was ik het gewend om jeugdspelers te zien die jonger waren dan ik. Maar toen ik bij de Onder 23 kwam en met het eerste elftal mocht meetrainen, was het een grote sprong voor me omdat ik me moest aanpassen aan een heel andere omgeving. Ik had de spelers van het eerste elftal alleen op televisie gezien en opeens zag ik ze in levende lijve en moest ik het tijdens de training opnemen tegen spelers als Pierre-Emerick Aubameyang en Alexandre Lacazette. Het was een geweldige ervaring. “Gabriel Martinelli viel echt op. Hij is zo geslepen. De ene seconde zie je hem, en de volgende seconde is hij weg. Hij is zo snel en behendig en ook een goede afmaker. En omdat hij uit Brazilië komt heeft hij ook een bepaalde flair. Hij gaat een topspeler worden.”

Monlouis' focus ligt nu volledig op de Onder 23 en zo snel mogelijk weer volledig fit worden. Manager Kevin Betsy heeft een enorme impact gehad sinds hij afgelopen zomer de leiding overnam van Steve Bould. Halverwege het seizoen kan geconcludeerd worden dat het elftal een serieuze kanshebber is om de titel in de Premier League 2 te winnen. Met zoveel spelers die samen de jeugdelftallen hebben doorlopen op Hale End, is er een hecht elftal ontstaan en floreren de spelers allemaal onder de leiding van Betsy. “Het is spannend”, laat Monlouis weten. “Het voelt als een familie omdat ik de meesten van hen al heel lang ken. Zelfs de nieuwe spelers worden goed ontvangen en ik heb het gevoel dat het elke week beter gaat.”

“Er worden natuurlijk grappen uitgehaald buiten het veld, maar op het veld weet iedereen dat ze gewoon serieus moeten zijn”, vertelt Monlouis. “Kevin Betsy is een geweldige manager om mee te werken. Ik kan veel van hem leren, want hij heeft een geweldig oog voor detail. Hij geeft de aanvallers en de verdedigers veel ruimte om hun eigen stempel op wedstrijden te drukken. Hij houdt er niet van als we de bal lang spelen en dat stelt ons in staat om aan ons positiespel te werken en te proberen om uit benarde situaties te komen. Hij moedigt ons aan om dat te doen en heeft mijn spel enorm verbeterd.”

Maar wat heeft de toekomst exact voor Monlouis in petto? Eerst en vooral wil hij volledig herstellen van zijn hamstringblessure en dan het seizoen goed afsluiten met de Onder 23, maar daarnaast geeft hij toe dat hij ook niet onwelwillend staat tegenover een uitleenbeurt. “Het zou iets groots zijn”, zegt Monlouis. “Ik zou graag wat ervaring opdoen in een eerste elftal op profniveau. Ik heb het gevoel dat het een goed voor mijn ontwikkeling is, omdat het gewoon veel veeleisender is. De coaches, de spelers, de omgeving, de kleedkamers, het is allemaal heel anders dan in de jeugdelftallen en als je je daar goed aan kunt aanpassen, kan dat je prestaties op het veld verbeteren. Kijk maar naar Emile, Dan Ballard en nog een paar anderen. Als je erin slaagt om je spel goed genoeg aan te passen en dingen in je op te nemen, kan een uitleenbeurt je spel naar een hoger niveau tillen. Daarna is het doel om door te breken in het eerste elftal van Arsenal. Dat is mijn belangrijkste doel.”