De stoomlocomotief komt weer op gang

Daar waar de zon traag opkomt viert men tot in de vroege uren feest. Het zou zo een Pools gezegde kunnen zijn, eraan toevoegend: daar drinkt men wodka het meest. De dronken supporters waggelen door de straten richting hun bed op zoek naar rust. De lang verwachte slaap na een slopende dag vol feesten. De wodka is rijkelijk gevloeid en er is genoeg geschreeuwd, gelachen en gedanst. Eindelijk na een paar magere jaren is het weer gelukt. De buitenlandse media hebben dit jaar weinig aandacht bestaan aan de Poolse Ekstraklasa. Het zou kunnen dat de competitie niet aantrekkelijk genoeg is, maar een meer logische reden is dat het hooliganisme nog steeds hoogtij viert. Met een opkomende scene wordt het in sommige delen van Polen steeds gevaarlijker. Dat is voor deze avond echter bijzaak. Lech Poznan is eindelijk weer eens kampioen en plaatsing voor voorronde Champions League is een feit. De stoomlocomotief die de spoorwerkers uit Poznan typeert is eindelijk op het eindstation aangekomen.

Een orkaan aan lawaai gonst door het stadion. Het is een mix van vreugde en opluchting dat kenmerkend is voor een moeizaam seizoen. Hoe men het went of keert, de titel is op de allerlaatste speeldag veilig gesteld. Het was allerminst een aantrekkelijke wedstrijd tegen Wisla Krakow, maar 0-0 uitslagen tellen ook. Niemand had dit verwacht aan het begin van het seizoen. Na acht wedstrijden in de eigen competitie waarvan er maar twee werden gewonnen, was het uitzicht somber. Helemaal toen er tussendoor werd verloren van Stjarnan uit IJsland. U leest het goed ja, Stjarnan, dat is die ploeg die heel attractief voetbal speelt tegen FH Hafnarfjördur en ÍA Akranes. Ja dat was een hele prestatie om daar niet van te winnen. Het leek kenmerkend voor een verloren seizoen. Halverwege het seizoen leek Lech Poznan immers op een voorronde Europa League plek uit te komen. Gelukkig ging het roer toen volledig om.

Maciej Skorza was de man die Lech Poznan in zijn eerste jaar naar het kampioenschap moest leiden. Dit was echter geen gemakkelijke opgave. Zijn voorganger kreeg het telkens niet voor elkaar. Wat Mariusz Rumak ook probeerde, hij werd altijd tweede achter de grote rivaal. Legia Warschau. Om even de rivaliteit te schetsen citeer ik een tattoo van een van de kopstukken van de harde kern van Lech Poznan, genaamd de LPH. Hij heeft op zijn rug staan. “Wij verminken jullie lichamen en deze laten we rotten in de straten van Warschau, tot de dood jullie komt halen.” De rivaliteit is vaak buitenproportioneel. De discussie hoe verpest de hooligan-scene is wil ik een andere keer met jullie voeren. Het moet namelijk niet zo zijn dat de prestatie van Skorza wordt overschaduwd.

Ik denk dat hij bij een ploeg als Sevilla niet zou misstaan. Hij heeft van Lech Poznan een aanvalsmachine gemaakt. Na de dramatische acht wedstrijden en Europese uitschakeling kwam de locomotief op gang. Goal na goal viel en het spel werd zowaar attractief. Ik herinner me nog goed hoe Kasper Hämäläinen voor de camera stond met de tranen in zijn ogen. Hij beloofde heel Poznan dat ze terug zouden komen en dat het team de stad weer trots zou maken. Dat zijn van die momenten die door merg en been gaan. Ik geloof nooit zo snel wat spelers voor de camera te melden hebben. Iets in de toon van zijn stem overtuigde me echter dat hij het meende. Hij zou dit seizoen dertien reguliere competitiedoelpunten maken en daarmee topscorer worden van Lech Poznan.

Na precies dertig wedstrijden eindigde Lech Poznan op een tweede plek, net achter Legia Warschau. In de meeste landen zou dit betekenen dat het kampioenschap niet is behaald. Alleen is het feit zo dat er in Polen net als in België, sprake is van een kampioensgroep en een degradatiegroep. De bovenste helft speelt om Europese tickets en het kampioenschap, terwijl de onderste helft speelt om niet te degraderen. Het systeem is zo dat iedere ploeg één keer tegen elkaar speelt. Het aantal punten behaalt in de reguliere competitie wordt door twee gedeeld en daar worden dan de punten bij opgeteld van de zeven daaropvolgende wedstrijden. Ook ik vind dit een rot systeem hoor, u bent niet de enige.

De grote winnaar van de play-offs uit de kampioensgroep zou Lechia Gdansk worden, die van de achtste naar de vijfde plek steeg. De grote verliezer werd Legia Warschau die het kampioenschap verspeelde door te verliezen van Lech Poznan. Ik heb mijn vader nog nooit zo serieus gezien als die dag. Ik wist dat zijn liefde voor het Poolse voetbal groot was, maar dit was kenmerkend voor de typsiche Lech Poznan supporter. Waar precies een week eerder Lech Poznan met 1-2 verloor in de beker, daar won men uit met 1-2 van hetzelfde Legia voor de competitie. Dit was een grote stap richting het kampioenschap dat op zeven juni werd veilig gesteld.

Er wordt nu al gedroomd over glorietijden laten herleven. Wie van u herinnert zich nog de poule fase in de Europa League uit het seizoen 2010-2011. Lech Poznan overleefde toen de poulefase met Manchester city, Juventus en Red Bull Salzburg en ging als tweede door achter Manchester City. In de voorronde werd al met Sparta Praag en Dnjepr afgerekend. Voor de jongere lezers onder ons zal dit niet bekend voorkomen. Ik raad jullie aan om dit filmpje te kijken.

Iedereen in Poznan hoopt op een herhaling van dat jaar, maar nu in de Champions League. Er zal in de voorronde eerst met FK Sarajevo moeten worden afgerekend. Niemand onderschatten is het devies na vorig jaar. Laten we hopen dat de locomotief weer snel op gang komt en ons zover brengt van station naar station, zover als we in de Champions league kunnen raken. Kolejorz Lech Poznan!