De spits die vergeten is

28 maart 2007, het is koud in Kielce, toch is het hele stadion uitverkocht. Iedereen weet dat het vandaag een van de belangrijkste dagen van het jaar is. De supporters zingen en scanderen als gekken en schreeuwen hun team naar voren. Het maakt niet uit wanneer de goal valt als het maar gebeurt, dat is het belangrijkste.

Toen de opstelling bekend werd gemaakt gaf het hele stadion een staande ovatie nadat de naam van de spits werd omgeroepen. Het hele stadion scandeert aanhoudend zijn naam alsof ze al Europees kampioen zijn geworden. Het veldspel is goed, de Armenen kunnen niks anders doen dan achteruitlopen. Als er 25 minuten en zeven seconden op de klok staan wordt er een lange bal naar de spits geschoten. Na 25 minuten en elf seconden arriveert de bal bij de zijlijn en wordt teruggelegd naar de back. Deze speelt hem weer in op de centrale aanvaller. De spits neemt hem aan en lijkt een vrije schotkans te krijgen. Hij doet net of hij gaat uithalen, een verdediger springt nog het gat in, maar met een geweldige schijnbeweging wordt deze speler voor schut gezet. De bal verdwijnt met een geweldige vaart onderin de hoek. Er zijn 25 minuten en 23 seconden verstreken; het stadion ontploft.

Het wedstrijdverslag zit nog als gisteren in mijn hoofd. Niemand had op voorhand verwacht dat Polen zich zou kwalificeren met tegenstanders als Servië, Portugal en Finland in de groep. Het is voor een groot deel te danken aan de man die opgegroeid is in Poznan. Maciej Zurawski. Zelfs na het noemen van zijn naam, weet ik zeker dat velen van jullie denken: “Zurawski? Wat, wie zeg je?” Het is een spits die van het niveau Kolbeinn Sigthórsson, zo niet Mounir El Hamdaoui is. Beide namen zijn een goede indicatie voor het kaliber van deze spits. Niemand had verwacht dat deze jongen van 1.82 meter het zou kunnen maken. Niemand durfde de speler aan hun selectie toe te voegen. Hij zou geen spits zijn volgens de scouts maar een middenvelder. Lech Poznan was de eerste club van hoog niveau die hem een contract durfde aan te bieden.

Hij vertrok echter al na een seizoen naar de concurrent Wisla Kraków, deze club was op dat moment een veel groter en beter team dan het kleine Lech. Wisla had het samen met Legia voor het zeggen Zij waren de welvarendste clubs en kregen bijna elke speler die ze wilden hebben. In het seizoen 1999/00 begon hij zijn carrière met acht goals in 27 wedstrijden voor de club. Er ontstond twijfel of hij wel echt de spits was die ze nodig hadden. Was hij echt geen middenvelder zoals werd gezegd?

In het seizoen 2001/02 kwam de spits los en begon hij aan de lopende band te scoren. Hij wierp al de kritiek van zich af en leek eindelijk de verwachtingen die iedereen van hem had in te lossen. Hij scoorde in 2001/02 en 2002/03 maarliefst 63 keer in tachtig wedstrijden. Dat is een gemiddelde waar de huidige spitsen van dromen. Om aan te tonen dat hij niet alleen kon scoren in zijn eigen land vertrok hij naar Glasgow.

Zijn buitenlandse transfer naar Celtic werd een succes. De fans waren blij met hun nieuwe spits die meteen liet zien dat hij goed kon voetballen. Hij scoorde twintig keer in dertig duels en kreeg als bijnaam ‘Magic Zurawski’. Hij was hier helemaal op zijn plaats en speelde zelfs Champions League met Celtic. Tot twee keer toe haalde hij met de club de kwartfinales waar ze stuitten op AC Milan en Barcelona. Zurawski was een jongen die goed in de groep lag en vormde een topduo met onze eigen Jan Vennegoor of Hesselink en de Schot Kenny Miller. Door zijn snelle schijnbewegingen en geweldige neus voor de goal groeide hij uit tot een speler van hoog niveau. Iedereen wist zeker dat zijn tweede seizoen ook een goed seizoen ging worden.

Na een goed begin van zijn tweede seizoen bij Celtic kreeg hij een blessure die hem aan de kant hield. Het seizoen erna werd hij gepasseerd en vertrok naar Larissa . Men verloor langzaam het geloof dat hij een topspits was. Toch scoorde hij ook hier nog vijftien keer in één seizoen. Maar de arme Pool was de weg kwijt en kwam niet meer in dezelfde flow die hij ooit had. Ik weet nog goed hoe de meeste Polen geschokt reageerden toen ze hoorden dat hun spits naar het kleine Larissa vertrok. En het werd nog erger toen hoe hij daarna zelfs bij Omonia Nicosia terechtkwam. Iedereen die de wedstrijden tegen ADO heeft gezien weet hoe triest het gesteld is met dit team. Zurawiski was veel te goed voor deze amateurs.

De ongelukkige spits speelde in 2010 en 2011 nog 28 duels in eigen land voor Wisla Krakow dat hem had teruggehaald voor een laatste kans. Zurawski kwam echter niet verder dan drie doelpunten. Dit was het slechtste gemiddelde dat de spits ooit heeft behaald in zijn carrière. De aanvaller besloot het jaar erna de handdoek in de ring te gooien. Zurawski was een geweldige spits die nooit precies heeft kunnen laten zien wat hij in huis had. Als hij van Celtic had kunnen vertrekken naar een grotere ploeg weet ik zeker dat de mensen er zijn naam vol lof zouden uitspreken.

Zurawski eindigde met een doelpuntenaantal van 238 en zal door de oudere generatie Polen en Schotten niet vergeten zijn. Hij was onze nummer negen en smaakmaker van het Poolse elftal. Jammer genoeg kennen tegenwoordig niet veel mensen hem meer. Zelfs in de stad Krakau waar hij nu een huis heeft gekocht zijn er genoeg mensen die hem niet meer kennen. “Zurawski? Wat, wie zeg je…”