‘De spelers van Man United bleven vloeken en schreeuwen, ongelooflijk’

Barcelona sleepte in mei 2011 na een 3-1 zege op Manchester United de Champions League in de wacht. De prijs werd na afloop niet uitgereikt aan de eerste of tweede aanvoerder, maar aan Éric Abidal. In maart 2011 werd er leverkanker bij de linksachter geconstateerd, maar na een operatie herstelde hij snel.

De nu 37-jarige Fransman deed de hele wedstrijd mee en zal het duel niet snel vergeten. Niet alleen vanwege het feit dat hij de ‘Cup met de Grote Oren’ in de lucht mocht steken, maar ook omdat de spelers van Man United van het kastje naar de muur werden gevoetbald. “In het laatste half uur waren de Engelse spelers boos, enorm woest! We hadden Wembley namelijk veranderd in één grote rondo en de tegenstander kon daar niets tegen doen.”

“Ze bleven maar vloeken en schreeuwen, het was ongelooflijk. Een paar ploeggenoten van mij begrepen niet wat er geroepen werd, maar ik wel. Ze schreeuwden: ‘zo is het genoeg, stop f*cking about. We zijn dood en we moeten nog 25 minuten!’ Xavi, Andrés Iniesta, Sergio Busquets en Dani Alves gingen die avond maar door met tikken: pim-pam, pim-pam”, aldus Abidal in de biografie van Andrés Iniesta.