De onbegrijpelijk logische keuze voor Capello

Fabio Capello heeft zijn eerste wedstrijd als bondscoach van Rusland erop zitten. In een vrij goed duel werd het uiteindelijk 1-1 tegen Ivoorkust. Toch kan ik niet geheel tevreden zijn met de aanstelling van de 66-jarige Italiaan. Met Engelse spelers communiceren was al moeilijk genoeg voor hem en het Russisch zal nóg moeilijker worden om onder de knie te krijgen. Rusland heeft een serieus probleem als het gaat om (goede) nationale trainers.

Wanneer iemand een andere mening heeft of boos wordt, zien ze dat meteen als een persoonlijke aanval en dan willen ze ook niets meer met je te maken hebben. Goede voorbeelden hiervan zijn Stanislav Cherchesov en Anatoliy Byshovets. Cherchesov had in zijn Spartak Moskou-periode diverse conflicten met Yegor Titov, die zich ernstig zorgen had gemaakt over de slechte prestaties van 'zijn' Spartak. De club leed een historische 1-5 nederlaag tegen aartsrivaal CSKA Moskou en verloor ook in de voorronde van de Champions League twee keer met 4-1 van Dynamo Kiev, de klassieke aartsrivaal. Nadat Titov door Cherchesov bij het tweede werd gezet, verliet de clubicoon de club, ging naar Khimki en dat zorgde ervoor dat het publiek zich tegen de huidige Terek Grozny-trainer keerde. Hij werd na de 4-1 nederlaag tegen Kiev ontslagen.

Ook Byshovets had bij Lokomotiv Moskou diverse conflicten met clubicoon Dmitri Loskov, die uiteindelijk besloot om na tien jaar Loko voor Saturn Ramenskoye te spelen. Nadat Byshovets ontslagen werd en de club koos voor Yuri Semin, keerde Loskov terug bij de club waar hij thuis hoort. Over Byshovets zei hij nog: ''Byshovets zei tegen ons dat hij door de club is gekozen om ons te leren voetballen. De Russen zijn zulke uitspraken wel gewend, maar de legionairs waren verbaasd door deze toespraak.''

Een ander probleem is dat de trainers die 'wij' op dit moment hebben of te licht zijn voor de baan of het niet willen. Met te licht bedoel ik dat de coaches niet constant genoeg zijn. De ene keer draaien ze een goed jaar en de andere keer gaat het dramatisch. Goede voorbeelden hiervan zijn Sergei Silkin, Leonid Slutsky en Yuri Krasnozhan. Silkin heeft vorig seizoen met Dynamo Moskou uitstekend gepresteerd door derde te eindigen, maar dit jaar ging het helemaal mis. Silkin had vorig seizoen al een conflict met de grote vedette Andriy Voronin, die niet meer met hem samen wilde werken doordat de 55-jarige coach de voorkeur gaf aan Zvejzdan Misimovic. De Oekraïense spits vertrok op huurbasis naar Fortuna Düsseldorf. Ook Aleksandr Samedov, die voor acht miljoen euro vertrok naar Lokomotiv, had geen goed woord voor hem over. Samedov vertelde de media dat de keus om naar Cherkizovo te gaan puur aan Silkin lag, omdat de trainer het niet meer in hem zag zitten. Het werd een heus moddergevecht nadat Silkin beweerde dat de rechtsbuiten voor het geld koos en dat Dynamo niet tegen wil en dank een ongemotiveerde speler willen behouden. Na de 0-4 nederlaag tegen de grote rivaal Spartak, heeft Silkin besloten om op te stappen en heeft de Politieclub uiteindelijk gekozen voor Dan Petrescu. Voronin is wél bereid om onder Dmitry Khokhlov, die na het opstappen van Silkin de honneurs waarnam, te werken en waarschijnlijk ook wel onder Petrescu.

Ook Slutsky is niet geschikt om CSKA Moskou te leiden. Onder zijn leiding blijft CSKA maar achteruit gaan en is geen enkele speler meer beter geworden. Pavel Mamaev, die onder Valery Gazzaev een topcontroleur was, staat nu stil in zijn ontwikkeling en is voorbijgestreefd door Pontus Wernbloom en Rasmus Elm en ook van Sekou Oliseh is helemaal niets goeds te zien. Zijn laatste goede wedstrijd die de Liberiaan speelde, was op 26 maart 2010, toen CSKA thuis met 4-0 won van Anzhi Makhachkala. Sekou maakte twee goals. De resultaten vallen ook enorm tegen. De ene keer word je thuis helemaal weggetikt door Zenit Sint-Petersburg(1-3) en de andere keer domineer en win je van Anzhi (1-0). Evgeni Giner blijft dus in Slutsky geloven, al denk ik dat Giner hem al veel eerder had moeten ontslaan.

De nieuwbakken Kuban-trainer Krasnozhan mag ook niet ontbreken. De trainer van Aras Özbiliz heeft een harde aanpak die niet gewaardeerd werden door Anzhi-vedetten Roberto Carlos en Samuel Eto'o. Binnen twee maanden moest Krasnozhan plaatsmaken voor Guus Hiddink. Ook Loko-voorzitster Olga Smorodskaya deed er alles aan om de bebrilde Krasnozhan eruit te werken. Zij nam zelfs het woord ‘matchfixing’ in haar mond, iets wat nooit werd bewezen. ''De Anzhi-periode was mijn fout. Dat was gedoemd te mislukken. Bij Loko heb ik echter niet gefaald. Het team draaide goed en daarom was mijn ontslag zeer verwarrend'', zei Krasnozhan. Met Slaven Bilic heeft Loko inmiddels een trainer met gezag.

De spelers die de dienst uitmaken bij de Russische topclubs houden dus vooral van trainers die status hebben. De beste trainer op dat gebied is Valery Gazzaev, maar of Gazzaev nog op het veld gaat staan, is nog maar de vraag. Snor is als voorzitter van Alania Vladikavkaz bezig om zijn oude club via een soort ‘Johan Cruijff-visie’ weer terug naar de top te brengen. Zijn zoon Vladimir traint de Ossetische club en papa Valery is het boegbeeld; hij staat de pers uitvoerig te woord en regelt bijvoorbeeld een nieuw stadion. Gazzaev zal de komende tijd dus niet meer op het veld gaan staan. Ook Valery Karpin concentreert zich liever op zijn baan als algemeen directeur bij Spartak, terwijl de spelers met plezier naar de training gingen. Diniyar Bilyaletdinov zei zelfs dat de trainingsmethodes van Unai Emery niet zoveel verschillen met die van Karpin.

Dat de bond voor Capello gekozen heeft, valt dus ook wel te begrijpen. Capello kan uitstekend met vedetten omgaan. Geen enkele speler zou het in zijn hoofd halen om Capello tegen te spreken. Wat Rusland dus nodig heeft, zijn toekomstige trainers die status hebben en kunnen delen wat zij hebben meegemaakt, zoals Karpin. Capello is dus niets meer dan een tussenoplossing totdat Rusland de ideale Russische bondscoach gevonden heeft. Hopelijk staat hij nog voor het WK 2018 op.