De loodzware taak voor Seedorf en Kluivert in het roerige Kameroen

Clarence Seedorf en Patrick Kluivert leden vrijdagavond hun eerste verliespartij als eindverantwoordelijken bij Kameroen. De 2-0 nederlaag tegen Marokko volgde op remises tegen De Comoren (1-1) en Malawi (0-0), terwijl er tussen die wedstrijden in ook van laatstgenoemde tegenstander met 1-0 gewonnen. Heel overtuigend zijn die resultaten nog niet van de Ontembare Leeuwen. Hoe zwaar is de taak voor Seedorf en Kluivert om Kameroen klaar te stomen voor de Afrika Cup van 2019?

Door Chris Meijer

Een meevaller voor het Nederlandse duo is dat Kameroen als gastland in ieder geval al geplaatst is voor de Afrika Cup. De huidige kwalificatiereeks is dus praktisch voor spek en bonen. Met acht punten uit vier wedstrijden bezet Kameroen de tweede plaats in de kwalificatiegroep, twee punten achter koploper Marokko. Achter de grootmachten in het Afrikaanse voetbal volgt De Comoren met vijf punten, dat zich plaatst als men Malawi voorblijft én bij de elf beste nummers twee hoort. Voorlopig staan er voor Seedorf en Kluivert nog twee duels op het programma voor de start van de Afrika Cup: de oefeninterland tegen Brazilië (dinsdagavond) en het laatste kwalificatieduel met De Comoren. De tijd begint dus enigszins te dringen om Kameroen klaar te stomen voor de Afrika Cup, die dit jaar in de zomer wordt afgewerkt en op 15 juni van start gaat. Afgaande op de resultaten, moet er nog behoorlijk wat werk verzet worden.

De druk op de Afrika Cup zal behoorlijk groot zijn voor Kameroen. Het land werkt het toernooi niet alleen af voor eigen publiek, maar is ook titelverdediger. Twee jaar geleden veroverde Kameroen onder leiding van Hugo Broos enigszins verrassend de Afrika Cup in Gabon. De Belgische bondscoach kreeg een waslijst aan afmeldingen van spelers voor het toernooi, omdat zij liever bij hun club bleven. Onder meer André Onana, Maxime Poundjé, Ibrahim Amadou, Allan Nyom en Guy Ndy Assembé, Eric Maxim Choupo-Mating en André Zambo Anguissa lieten de Afrika Cup twee jaar geleden schieten. Verder had Joël Matip in een eerder stadium al voorlopig een punt achter zijn interlandloopbaan gezet, wegens een conflict met de voetbalbond en Broos. Ondanks alle afwezigen wist Kameroen in 2017 in Gabon beslag te leggen op de Afrika Cup, een betrekkelijk incidenteel succes voor het Afrikaanse land.

Na de winst van de Afrika Cup verwachtte men dat Kameroen zich ook zou plaatsen voor het WK. In een groep met Nigeria, Zambia en Algerije eindigde de formatie van Broos als derde, waarmee het WK in Rusland werd misgelopen. Het kostte Broos, enigszins gepokt en gemazeld in het Afrikaanse voetbal, in december 2017 de kop. Nadat Alexandre Belinga een tijdje op interim-basis het roer had overgenomen, werd Seedorf in augustus gepresenteerd als de nieuwe bondscoach van Kameroen. Kluivert is in zijn kielzog meegekomen als assistent. “Op papier is Clarence de bondscoach en ben ik zijn assistent, maar in de praktijk is het een duobaan. We hebben aan een half woord genoeg om elkaar te begrijpen”, zei Kluivert in gesprek met De Telegraaf. De komst van het Nederlandse duo, dat een tweejarig contract met een optie voor nog een jaar ondertekende, zorgde voor de nodige gefronste wenkbrauwen in Afrika.

Allereerst spreekt het cv van Seedorf als trainer weinig tot de verbeelding. Zes maanden bij AC Milan, vijf maanden bij Shenzhen FC en vier maanden bij Deportivo La Coruña: nergens maakte hij tot dusver een seizoen vol als eindverantwoordelijke. Kluivert kende tot dusver iets succesvollere periodes als trainer, onder meer bij Jong FC Twente en als bondscoach van Curcaçao. “Het was in mijn ogen een twijfelachtige en verrassende keuze om Seedorf aan te stellen. Vooral omdat hij geen ervaring heeft in het Afrikaanse voetbal”, legt Sandile Ndumo, verslaggever van het Afrikaanse Goal, uit tegenover deze website. Zijn collega Ed Dove voegde daar aan toe: “Hij neemt een team over met interne breuken, dat onderpresteert en de enorme druk van een toernooi in eigen land in het vooruitzicht heeft. Deze baan bij Kameroen is een enorme uitdaging, zeker voor iemand die geen enkele ervaring in het Afrikaans voetbal heeft.”

“Wat voor hem normaal is als professional, is hier niet normaal. Ik zeg altijd: als je in Afrika kunt werken, kun je overal werken. Als je je hier staande kunt houden, kan dat overal. Je hebt met zoveel dingen te maken: met organisatie, met een matige structuur”, zei Pieter de Jongh in een eerder interview met Voetbalzone. Hij werkte onder meer bij het Keniaanse AFC Leopards, Cape Town FC, Rwanda en Swaziland. “We stellen geen vraagtekens bij hun geweldige carrières als spelers. Maar het verrast me dat Kameroen een jaar voor de Afrika Cup twee jongens aanstelt die totaal geen ervaring met het Afrikaanse voetbal hebben”, sprak Patrick Mboma, oud-spits van Kameroen, tegenover Goal. Het is duidelijk dat enige ervaring in het Afrikaanse voetbal wenselijk is voor een dienstverband op het continent. Dit wordt versterkt door het feit dat de laatste vijf winnaars van de Afrika Cup een bondscoach hadden met ervaring in Afrika.

Daar komt bovenop dat het de afgelopen jaren vrij onrustig is geweest bij de nationale ploeg van Kameroen. Tijdens het WK van 2014 deelde Benoît Assou-Ekotto een kopstoot uit aan zijn ploeggenoot Benjamin Moukandjo tijdens het met 4-0 verloren duel met Kroatië, waarmee spanningen in de ploeg tot uiting kwamen. Ondanks de winst van de Afrika Cup, zouden er nog altijd onderhuids spanningen heersen bij de Kameroeners. De keuze van Seedorf om Moukandjo en Christian Bassogog buiten zijn eerste selectie te houden heeft aan deze onderhuidse spanningen geen positieve bijdrage geleverd. Seedorf liet weten dat het duo, actief in China, niet geselecteerd was omdat ze op een lager en minder competitief niveau speelden. Voor de dertigjarige Moukandjo, aanvoerder tijdens de succesvolle campagne in de Afrika Cup, was dit reden om een punt achter zijn interlandloopbaan te zetten. Seedorf krabbelde later terug en stelde dat dit alleen gold voor jonge spelers die in het Midden-Oosten of China spelen, waardoor Bassogog voor deze interlandperiode weer geselecteerd werd. “Het is al een teken dat hij al op een hot seat zit en de druk voelt”, verklaart Ndumo.

Door die spanningen hebben verschillende spelers afgelopen jaren tijdelijk bedankt voor de Ontembare Leeuwen. Seedorf haalde Onana en Choupo-Moting reeds terug bij de selectie van Kameroen, terwijl hij gesprekken voerde met Matip over een terugkeer. “Hij heeft om tijd gevraagd om terug in vorm te komen en dat is belangrijk. Ik ben optimistisch en we zullen zien wat de toekomst brengt”, tekende de BBC op uit de mond van Seedorf. Verder is men momenteel bezig om een aantal in Europa opgegroeide spelers over te halen om voor Kameroen te kiezen. Zo debuteerden Paul-George Ntep (VfL Wolfsburg) en Jérôme Onguéné (Red Bull Salzburg) onder het bewind van Seedorf voor Kameroen. “We hebben met verschillende getalenteerde spelers gesproken, die zijn geboren in Frankrijk, Zwitserland of andere Europese landen. We hebben ze verteld waarom het belangrijk is om voor Kameroen te spelen. De ene zei ‘ja’, de ander zei ‘nee’.”

Seedorf en Kluivert hebben nog zeven maanden om hun ploeg klaar te stomen voor het toernooi in eigen land. De belangrijkste taak in die tijd zal zijn om een eenheid te smeden van het huidige team van Kameroen, want op deze wijze wisten de Ontembare Leeuwen de vorige editie van de Afrika Cup te winnen. Ndumo: “Kameroen heeft tegenvallend gepresteerd op de meest recente grote toernooien, los van het incidentele succes op de vorige Afrika Cup. Het is een team dat veel tijd en werk nodig heeft, iets wat in mijn ogen het best geleverd kan worden door iemand met een rijke ervaring in het Afrikaanse voetbal.” Het is aan Seedorf en Kluivert om deze twijfels en geluiden weg te nemen. De enige manier om dat te doen, is door simpelweg resultaten te behalen met Kameroen. Te beginnen met de oefeninterland tegen Brazilië, dinsdagavond in het Engelse Milton Keynes.